Na een goeie week in Japan sturen we ons reisschema bij. Koyasan schrappen we uit onze reisroute en we gaan ineens door naar Shirahama. Daar houden we een driedaagse aan het strand, uitrusten dus.

Aan het strand in Shirahama spenderen we onze laatste dagen in de Kansai regio. Van zodra we hier vertrekken laten we onze Japan Rail Pass ingaan en dat wil zeggen dat we grote afstanden zullen gaan overbruggen. Om het meeste uit onze rail pass te halen gaan we zo ver mogelijk zuidwaarts om vervolgens helemaal terug te reizen naar de Japanse Alpen.

In principe stond Koyasan ook nog op de planning, dat zou het traject naar Shirahama moeten onderbreken. Een betaalbare slaapplaats zoeken was daar echter onmogelijk met slechts 1 hostel en verder enkel dure verblijven in een van de tempels. Dat zal ongetwijfeld ook een bijzondere ervaring zijn, weliswaar niet met een vierjarige die amper kan stilzitten.

Omdat we nog 4 weken Japan te gaan hebben en gezien we er een strak reisschema op na houden gaan we na de eerste week even uitblazen aan het strand. Vooral voor Senne is dat nodig, op tijd en stond wat rust inbouwen.

Vanaf het oude, kleine treinstation nemen we de bus richting het hostel. Een kleine 10 minuten later stappen we alweer uit en gaan we op zoek naar het Japanse huis waar we de komende 3 nachten zullen verblijven.

Het is even zoeken, maar dan vooral naar de toeristische badplaats zoals Shirahama wordt beschreven in onze reisgids. We komen toe in een oud en verlaten dorp, het ziet er op het eerste zicht geenszins aantrekkelijk uit. Heel wat vervallen panden, vrijwel geen winkels of restaurantjes, een heel ander Shirahama dan wat wij ons hadden voorgesteld.

Gelukkig ziet ons hostel er wel heel goed uit. Voor de eerste keer zullen we in een Japans huis slapen dat werd omgebouwd tot een hostel. Onze kamer is een hele ruimte met tatamivloer, de futonbedden moeten we tegen slaaptijd zelf uitvouwen en opdekken. Heel sober en eenvoudig, maar het heeft best ook zijn charme. Vanaf vandaag zullen we vrijwel steeds logeren zonder eigen badkamer of toilet. Om onze reis wat betaalbaar te houden hebben we weinig keuze, al heeft Senne er helemaal geen bezwaar tegen en maakt hij er niets uit om zowel voor het toilet als de douche naar de gang te moeten gaan.

We volgen de weersvoorspellingen kort op omdat we ons in het regenseizoen bevinden. Voor vandaag, onze dag van aankomst, en morgen wordt er zonnig weer voorspeld. Voor overmorgen niets dan regen. Bij aankomst in het hostel mogen we gelukkig ineens op de kamer, dus laden we snel onze rugzakken uit en zoeken ons zwemkledij bij elkaar.

Niet veel later zitten we al op het strand, gelukkig voldoet dit wel aan de beschrijving in de reisgids. Een lang en breed wit zandstrand, het ziet er heel uitnodigend uit. Helder blauw water, al nodigt de temperatuur iets minder uit om een duik te nemen.

De hele namiddag genieten we van een zalig zonnetje. In tegenstelling tot Taiwan is het hier in Japan wel te verdragen om in de zon te zitten. Het is hier een aangename 30 graden en hier loopt je niet de hele dag te zweten, in Taiwan was er geen denken aan om de hele namiddag in de vlakke zon op het strand door te brengen.

Eens de zon onder de horizon zakt wordt het gevoelig frisser, tijd om terug te keren naar het hostel en vooral tijd om een restaurantje te gaan zoeken. Evident blijkt dat laatste niet, want van de weinige eethuisjes die we passeren zijn er maar enkele open. We belanden uiteindelijk in iets dat er als een Irish Pub uitziet. Het is even schrikken bij het zien van de prijzen in de menu, maar gezien het late uur en de triestige omgeving is het geen optie om nog iets anders te gaan zoeken.

Gezien dit avondje ons dan toch veel geld zal kosten kunnen we het maar beter ineens gezellig maken en een lekker glas bestellen. Dave geniet van een frisse pint en ikzelf proef sinds lange tijd nog eens een lekker glas witte wijn. Hoewel deze beide prijzig zijn is de cola voor Senne met zijn 5 euro voor een glas ook best duur. Gelukkig hoef je in Japan geen drinken te bestellen als je iets gaat eten en krijg je telkens gratis water, dat bespaart ons heel wat als we dat uittellen voor 5 weken aan 2 maaltijden per persoon per dag.

Op de terugweg naar het hostel merken we langs de rijbaan een warm voetenbad op. In de regio van Shirahama zijn heel wat hotsprings en zo dus een achter de hoek van onze hostel. Best rustgevend, zo nog even met de voeten in een lekker warm badje.

Dag 2 brengt ons opnieuw stralende zon. Vandaag installeren we ons aan de rustige kant van de baai waar het heldere water amper beweegt. Gisteren zag Dave een aantal kwallen in zee en die beestjes hebben we niet heel graag. Aan deze kant van de baai zijn er amper golven en omdat het water zo rustig is kan je goed zien tot op de bodem. Veel kwallen zijn er duidelijk niet en aan het aantal mensen en kinderen in het water te zien heeft er ook niemand last van. Toch blijven we op onze hoede, al nodigt het water vanwege de koude temperatuur sowieso niet uit tot zwemmen.

3 hongerige magen geven aan dat het tijd is om van het strand te gaan en iets te gaan eten.

Langs het strand zijn er eveneens hotsprings en je kan er heerlijk dobberen in het warme water met zicht op zee. De baden zijn maar open tot 15u en Senne wil het dolgraag eens proberen en zo belanden we met zijn drieën in het warme water. Het duurt even om op temperatuur te komen en vooraleer je het warme water kan verdragen, vooral voor Senne is het puffen en zweten. Maar eens hij aan de temperatuur gewend is vindt hij het naar eigen zeggen zalig.

Na onze geen al te beste ervaring voor het avondeten van gisteren hebben we geen zin om dat vandaag nog een keer over te doen. Daarom halen we ons iets te eten in de grote supermarkt en zo eten we ’s avonds hotdogs in onze Japanse kamer.

Een grotere supermarkt in de buurt is meer dan welkom, zo kunnen we ons eindelijk nog eens wat fruit kopen. Jammer genoeg zijn er hier geen eetstalletjes meer die fruit aanbieden en tot nu toe zagen we ook nergens een markt waar we wat groenten of fruit konden kopen. Vitaminen kosten hier behoorlijk veel, al hebben we dat geld er toch graag voor over. Eindelijk nog eens een stuk watermeloen, een appel of wat druiven, maar ook de komkommers smaken ons heel erg goed.

Het weerbericht schijnt te kloppen want op onze laatste dag worden we uitgeregend. De hele dag is er veel regen en wind, dit deel van Japan wordt geteisterd door een zomerse storm.

In de vroege namiddag is het stormweer voorbij getrokken en zo kunnen we toch nog even een kijkje gaan nemen aan het strand.

Het mooie, witte zandstrand van de voorbije dagen is niet meer.  De storm zorgde voor erg hoge golven die veel van het zand hebben weggespoeld. Het doet ons terugdenken aan Kenting in Taiwan waar er door het stormweer hoge zandduinen achterbleven, al zijn ze hier veel minder hoog.

Senne beleeft er veel plezier aan om de zandbergen af te breken, al is het opletten geblazen voor de hoge golven die intussen een rivier hebben doen ontstaan op het strand met behoorlijk wat stroming erop.

Waar anders dan in het warme voetbad konden we ons verblijf aan zee beter afsluiten. We zijn weer wat uitgerust en konden onze batterijen opladen zodat we er weer tegen kunnen voor de komende weken.