Om ook het groene Japan te zien reisden we naar Takayama en Matsumoto, beiden gelegen in de Japanse Alpen. Maar wat we te zien krijgen in Nikko moet daar zeker niet voor onderdoen. Nikko is een verrassend groene bestemming en gelegen in een prachtig stukje natuur.

Het was lang zoeken naar een verblijfplaats in Nikko. Toegegeven, we hebben onze planning voor Japan pas kort voor aankomst afgewerkt en we zijn dus ook maar kort voor aankomst in het land beginnen zoeken naar hotels, hostels, ryokans,…

Voor Nikko, Fuji en Hakone bleek dat geen evidentie. Vermoedelijk omdat we te maken hebben met een feestdag in de periode dat we hier zullen verblijven waardoor er al veel volgeboekt is.  Van onze gastvrouw krijgen we te horen dat Nikko op het moment van ons bezoek overspoeld wordt door Chinese toeristen. Er zou een belangrijke Chinese tempel in Nikko heropend worden dit weekend, met andere woorden zijn alle slaapplaatsen dus reeds geboekt door overwegend Chinese toeristen.

We overnachten daarom 1 station voor Nikko en dat is in Imaichi. Een jong gepensioneerd koppel verhuurt er 2 kamers in hun grote huis nadat hun 4 kinderen uit huis zijn en daarvan gebruiken wij er de komende 3 nachten dus een. Om het rustig aan te doen verhuren ze telkens maar 1 kamer en zo hebben we de zogenaamd gedeelde badkamer en salon voor ons drie.

We worden heel hartelijk ontvangen door de vrouw des huizes, haar man krijgen we in de dagen die daarop volgen maar heel kort even te zien. We worden enorm goed gesoigneerd en krijgen er een lekker en rijkelijk ontbijt voorgeschoteld. Daarnaast speelt de gastvrouw graag voor taxi en zo voert ze ons telkens na het ontbijt weg, wat gemakkelijk.

Op onze eerste dag worden we afgezet vlak voor de toegang van Tosho-gu, de belangrijkste reden om Nikko te bezoeken. Het is een prachtig tempelcomplex gelegen in de bossen van Nikko en omringd door hoge dennenbomen. Het is er een ware overrompeling, niet alleen door de Chinese bezoekers maar ook hier worden busladingen vol scholieren afgezet.

Het complex bestaat uit verschillende gebouwen, allen met een andere bestemming. We komen het domein binnen langs een typische oranjerode pagode. Een van de kleinere gebouwen schijnt bijzonder veel aandacht te krijgen en dat is de heilige stal met daarboven de 3 “horen, zien en zwijgen” aapjes afgebeeld. In de stal staat er een prachtig lichtgrijs paard, een dier dat je hier in Azië sowieso niet vaak ziet, laat staan zo een bijzonder exemplaar.

Hoewel er erg veel volk is nemen we rustig de tijd om rond te wandelen en de tempels ook binnen te bezoeken. Dat maakt dat je regelmatig je schoenen moet uitdoen, maar dat hebben we er graag voor over.

Om ons te verplaatsen in en rond Nikko kochten we de tweedaagse pas. Daarmee kunnen we onbeperkt rond rijden in Nikko en voor morgen plannen we een bezoek aan het Chuzen-ji meer en dat kan eveneens met deze zelfde pas.

We kunnen dus ook op ons gemak de omgeving vanuit de bus verkennen en zo vaak op- en afstappen als we willen.

In de loop van de dag bezoeken we zo ook Taiyuin-byo, dit veel kleinere tempelcomplex omvat het mausoleum van de kleinzoon van Ieyasu, een belangrijke figuur uit de Japanse geschiedenis en heerschappij.

Wat een indrukwekkende toegangspoort zou moeten zijn kregen we jammer genoeg niet te zien. Deze stond nog volledig in de stellingen voor een renovatiebeurt.

De daarachter gelegen tempel, alweer middenin de bossen met metershoge naaldbomen, is best mooi.

Vooraleer terug te keren naar Imaichi stappen we nog langs de rode brug van Shin-kyo. Een mooi plaatje met het heldere water dat eronderdoor stroomt en gelegen tegen de groene heuvels met daarachter hoge groene bergen. Diegenen die er een centje voor over hebben kunnen tegen vergoeding de brug over wandelen, in ruil daarvoor zal dat hen geluk brengen. Wij pasten… en hielden het bij het maken van een foto van op de daarachter gelegen brug.

Op onze tweede dag in Nikko maken we een uitstap naar het Chuzen-ji meer. Opnieuw worden we door onze gastvrouw naar het busstation gevoerd en na een kleine drie kwartier bussen door de bergen van Nikko komen we aan.

Het is een stralende dag, al zien we in de verte de wolken stilaan opduiken. Langs het meer ligt Nantai-san, een vulkaan met een hoogte van zo’n 2.500 meter. Zoals gewoonlijk hebben we geen geluk als het om vulkanen gaat, want ook deze keer is de top van de berg verstopt achter de wolken.

We maken er een rustig dagje van, wandelen wat langs het meer en daar maken we nadien ook een boottochtje. Altijd leuk om de omgeving vanaf het water te kunnen zien, zo krijg je toch weer een heel andere kijk.

Vooraleer we de bus terug richting Nikko nemen bezoeken we nog kort de Kegon Falls. Een mooie waterval, maar dat vooral omwille van de groene omgeving waarin het water naar beneden stort. Hier kan je de lift naar beneden nemen zodat je onderaan de waterval staat, maar dat geld willen we ons besparen.

We sluiten deze mooie dag af met nog een laatste wandeling door Nikko. De omgeving is zo groen en zo mooi, we werden hier aangenaam verrast. Net voorbij de rode brug nemen we de bus terug naar het station en vanaf daar sporen we terug naar Imaichi.