We bezochten eerder al de Japanse Alpen om ook een groen stuk van Japan te zien, maar wat we toen niet wisten is dat het beste nog moest komen ! De natuur in de omgeving van de Fuji 5 lakes en vooral het landschap in Hakone overtreft alle verwachtingen.

Het is alweer een hele trip om vanuit Nikko tot Kawaguchiko te geraken. De eerste drie treinreizen gebruiken we de JR Pass, maar voor de laatste rit vanuit Otsuki naar Kawaguchiko moeten we een afzonderlijk ticket kopen. Bij aankomst in het station van Otsuki heerst er een ware chaos. Een overrompeling van toeristen waarvan vrijwel iedereen richting de meren van Fuji wil en ook vrijwel iedereen moet daarvoor aan een ticket zien te geraken.

We laten ons niet van slag brengen en schuiven rustig aan om vervolgens een ticket te kopen aan een van de elektronische loketten. Dave krijgt de hulp van een van de medewerkers in het station maar laat zich gelukkig geen ticket aanpraten voor de snelle trein.

Wat blijkt, de ietwat tragere lokale trein is geschilderd in het thema van Thomas de trein. Niet alleen langs buiten, maar ook vanbinnen is de trein heel leuk aangekleed en is er voor de kinderen zelfs een kleine bestuurderscabine nagemaakt. Er ligt ook een pet klaar en met die pet op zijn hoofd is Senne helemaal klaar voor vertrek.

We hebben geluk, want we zitten vlakbij de kleine bestuurderscabine en zo kan Senne doorheen de hele treinreis regelmatig eens tot vooraan wandelen om voor machinist te spelen. Eens de trein onderweg is zijn er maar weinig kinderen die nog tot vooraan komen en heeft Senne, op een meisje dat in de buurt zit na, het stuur voor zich alleen. Nog nooit is een treinreis zo vlot verlopen, er volgde heel wat gezeur toen we na 50 minuten onze bestemming bereikten en dat voor Senne veel te snel was naar zijn goesting.

Aan het station in Kawaguchiko, een van de vijf meren uit het Fuji district waar wij de komende 2 nachten zullen logeren, heerste eveneens een serieuze drukte. In principe zouden we de bus nemen naar ons hostel, maar er leek geen beginnen aan om daar nog maar een plaats op te bemachtigen. Daarom begonnen we aan de wandeling naar het hostel, al kregen we daar onderweg spijt van.

Nergens voetpaden en wandelen in de goot met een trolley en klein kind aan de hand is allesbehalve evident. We deden er een dikke 20 minuten over om ons hostel te bereiken, dus voor de terugweg overmorgen die dan ook nog eens bergop zal verlopen zijn we in geen geval van plan om dat over te doen.

Zonder het te beseffen wandelden we de hele tijd met Mount Fuji achter ons. Het is een mooie zonnige dag met vrijwel geen wolken en daardoor laat Fuji zich goed zien. Uitzonderlijk, want heel vaak is op zijn minst de top van de berg ingepakt met dikke wolken.

Vanuit onze kamer hebben we een perfect zicht op de berg en laat Fuji nu net hetgene zijn waarvoor we gekomen zijn. Heerlijk, want zo kunnen we zelfs vanuit ons bed het icoon van Japan bewonderen.

Onze reis door Japan is al behoorlijk druk geweest en daarom besluiten we het hier aan het meer wat rustiger aan te doen. De eerste avond wandelen we even tot aan het water en langs de bloementuin. Deze regio blijkt bekend te staan om zijn kruiden, maar daarnaast ook voor lavendel. Op het moment van ons bezoek is er een kruidenfestival, wat dat ook mag inhouden. Voor ons betekende dat vooral goedkoop eten, want op het tijdstip dat wij er ’s avonds toevallig nog langs liepen werd het eten in de stalletjes met 50% korting verkocht.

De 5 meren kan je makkelijk bezoeken met de toeristenbus. Er zijn er verschillende die allen een ander traject volgen en daarvoor kan je een tweedagenpas kopen. Voor ons deze keer niet zo  interessant gezien we maar 1 dag te spenderen hebben en bovendien namen we ons voor om het rustig te houden en willen we dus geen hele dag op- en af de bus stappen om zo op het einde van de dag weer een serieuze trip te hebben gedaan.

We wandelen rustig wat rond langs Kawaguchiko al is dat al een hele opgave onder de brandende zon. Het is alweer een tijd geleden dat Senne zijn vislijn heeft achtergelaten en zo weet papa weer wat gedaan. Langs het meer lopen behoorlijk veel vissers, dus ook Senne wil graag een nieuwe poging doen om vissen te vangen. Vergeefs uiteraard, al deed hij nog zo zijn best.

Nu we niet van plan zijn om de 5 meren met de bus te bezoeken maar we toch graag een stukje van de omgeving zien wandelen we tot  de kabelbaan. Mount Fuji zullen we daar vermoedelijk, jammer genoeg, niet te zien krijgen maar van bovenaf hopen we toch een mooi zicht te hebben op de omgeving en de andere meren.

In tegenstelling tot gisteren is het vandaag bewolkt en is Fuji al sinds deze ochtend verstopt achter een dik pak wolken. Boven aangekomen blijkt er in zijn geheel niet veel te zien. Er wordt gewerkt aan een nieuwe souvenirshop en het uitkijkplatform is nog niet afgewerkt waardoor er niks te zien is.

Hier boven kan je in principe wat rondwandelen in de bossen, of zelfs helemaal tot beneden, maar ook hier is het beeralarm. 2 dagen geleden werd er een beer gezien langs de wandelroute en daarom is het momenteel verboden om het bos in te gaan.

Het geld voor deze kabelbaan hadden we ons dus kunnen besparen, we staan dan ook snel weer beneden.

We ondernemen nog een poging om wat langs het weer te wandelen maar de omgeving lijkt daar niet op voorzien. Hier en daar is er een stukje wandelpad langs het meer, maar verder verloopt het grotendeels langs de rijbaan en het is allesbehalve leuk stappen.

Met de fiets zou het heel wat aangenamer rondtoeren zijn, maar met Senne erbij is dat geen optie. Daarom springen we alsnog op de bus om een stukje verder langs het meer te rijden. Maar ook aan de overkant van het meer is het wandelpad niet aangenamer. Door dat geslenter en met deze hitte hebben we al snel zware benen en zo zetten we snel weer koers richting de hostel.

De dag dat we Fuji weer verlaten is het prachtig weer. Wanneer we ’s morgens de gordijnen opentrekken krijgen we de berg in volle glorie en zonder enige wolk te zien. Wat een mooi plaatje, we profiteren ervan om te ontbijten in de kamer met zicht op Fuji.

We wandelen nog een laatste keer terug naar het meer, checken stipt om 10u uit en wachten bij de bushalte vlak voor het hostel op de bus die ons naar het station zal brengen. Van daaruit moeten we de bus nemen naar Hakone.

We zitten al een tijdje op de bus te wachten, onze eigen schuld want we hadden ons vergist van uur, wanneer de man van de receptie van het hostel voorbij komt gereden. Hij is zo vriendelijk om ons een lift te geven naar het station, heel handig want zo hoeven we ook niet met onze bagage op de bus te sukkelen.

Al bij al zijn we blij dat we maar 2 nachtjes in deze omgeving hadden voorzien. Hoe mooi het hier ook is, naar ons gevoel was er niet heel veel te beleven en aan wandelen heb je hier al helemaal niet veel. Wat relaxen of aan het meer zitten kan niet, want daar is helemaal niets op voorzien.  Hoe toeristisch deze regio ook is, wij vonden dat er weinig voorzieningen waren langs het meer om er een gezellige tijd van te kunnen maken.

Om vandaag tot in Hakone te geraken nemen we aan het station van Kawaguchiko de bus naar Gotemba Premium Outlet. Het lijkt een bizarre verbinding, want zo komen we gepakt en gezakt toe aan het gigantische outletcenter en dat is nogal een raar zicht, maar vanaf hier vertrekken effectief de bussen naar Hakone.

Voor deze laatste rit hebben we een erg vriendelijke chauffeur. Hij zet zijn bus onderweg heel even aan de kant om de toeristen de kans te gunnen een foto te maken van Mount Fuji.