Palawan staat bekend voor zijn knappe stranden, parelwit en kilometerslang. Het was moeilijk een keuze te maken uit de zovele verschillende mogelijkheden. Port Barton werd onze uitvalsbasis voor 3 heerlijke nachten op een verrassend paradijselijke locatie.

Het mooiste strand vind je vermoedelijk niet in Port Barton maar omdat we er zo’n leuke bungalow hadden in een erg gezellig kader konden we er genieten van 3 ronduit fantastische dagen.

Wat een verademing om toe te komen in Ausan Bungalows na de helse rit vanuit Puerto Princessa.

We zetten ons op een bank naast het strand zodat we een hapje kunnen eten en toasten alsnog op onze 100^e reisdag. Jammer genoeg blijkt het kwallenseizoen te zijn waardoor een duik in zee er plots veel minder uitnodigend uitziet. In plaats daarvan maken we in de late namiddag nog een wandeling over het strand en gaan we niet veel dieper dan met onze voeten in zee.

’s Morgens wordt ons een lekker ontbijt geserveerd met heerlijk vers fruit. Het is prachtig weer en hoewel we er een luie dag van wilden maken laten we ons toch overhalen om mee op een islandhopping trip te gaan. Voor de kust van Port Barton liggen heel wat eilandjes en velen daarvan zijn omgeven door een koraalrif, ideaal om te snorkelen. Op het strand werden we gisteren ook reeds aangesproken door een van de locals en vanochtend tijdens het ontbijt duikt dezelfde kerel opnieuw op. Zijn boot zit bijna vol en ze zijn klaar voor vertrek, we onderhandelen nog even over de prijs en gaan dan snel onze spullen pakken.

We varen de baai voor Port Barton uit en komen al snel bij de eerste snorkelplaats. Senne is dolenthousiast en heel erg zenuwachtig om voor de eerste keer in zee te kunnen gaan snorkelen. Hij weet niet goed wat er hem te wachten staat en terwijl we ons klaarmaken op de boot kan hij het niet houden van de spanning, zo erg kriebelt zijn buik zegt hij. Heel moedig springt hij het water in en al snel is hij overdonderd van wat hij daar te zien krijgt.

Overal visjes mama, echt overal…. Geweldig om hem zo onder de indruk en zo enthousiast te zien. De zee is rustig en met zijn bandjes kan hij perfect ronddobberen in het water. Hij gebruikt geen snorkel maar zijn eigen zwembril, daardoor moet hij regelmatig boven water komen om lucht te happen maar dat schijnt hem niet te storen.

Al snel zwemt hij alleen rond en achtervolgt hij de vele visjes. Het koraalrif is erg indrukwekkend. Wij zijn beiden geen fervente snorkelaars, maar het moet gezegd dat dit een heel erg mooie plek is.

We varen een eindje verder naar iets wat een bijzondere plek moet zijn want er liggen nog een aantal boten voor het kleine eiland. Rondom het eiland heeft het water een prachtige lichtblauwe kleur en hoewel het hier erg diep is kunnen we gemakkelijk de bodem zien. Wat leuk om op zo’n mooie plek alweer in het water te kunnen duiken.

Deze keer zoeken we geen vissen, maar zeeschildpadden. Iedereen is dan ook maar wat enthousiast om het water in te duiken en op zoek te gaan. Ik plons als laatste het water in omdat ik eerst nog wat foto’s wil maken van de prachtige omgeving en net op dat moment merkt de stuurman van ons bootje een zeeschildpad op. Wat heb ik geluk, hij is echt vlakbij dus fluit ik Dave en Senne snel terug. Alle anderen komen in een razendsnel tempo aangezwommen, dit wil niemand missen.

De schildpad zwemt rustig naar de bodem en blijft daar een hele tijd liggen zodat iedereen hem kan bewonderen. Het is nog maar onze tweede stop tijdens deze islandhopping/snorkeltrip, maar onze dag kan nu al niet meer stuk.

Voor de lunch varen we naar een klein verlaten eilandje waar enkele picknickbanken werden neergezet alsook een geïmproviseerde barbecue. Terwijl wij genieten van de prachtige omgeving bereiden de bootmannen de lunch, heerlijke verse vis, een kipje op de bbq, een lekkere groentenmix en vers fruit als dessert.

Net voor etenstijd begint het erg hard te waaien en in de verte zien we de regenbui al komen. Het wordt donker en we proberen te schuilen onder een van de picknickhutten terwijl de wind om onze oren raast. Volgens de oude vrouw die op dit kleine eilandje woont meet deze wind de proporties van een minitornado aan, zo erg waaide het.

Gelukkig waait de bui ook even snel weer voorbij, al blijft het voor de rest van de middag de hele tijd zachtjes regenen. Verre van ideaal als je de boot nog op moet. We zetten stilaan terug koers richting Port Barton, maar onderweg houden we nog 2 snorkelstops. Senne hebben we lekker ingepakt zodat hij het niet koud krijgt en hij valt even later zalig in slaap, dat terwijl zowat iedereen op de boot bibbert van de kou. De watertemperatuur is heerlijk en ondanks het slechte weer is iedereen maar wat happig om nog een keer te snorkelen en op te warmen in het water. Ik blijf bij Senne op de boot, hij slaapt rustig verder.

Als laatste stop van de dag wordt het anker uitgegooid bij een zandbank die omgeven is door grote zeesterren. Senne is inmiddels terug wakker maar blijft liever op de boot. Op deze plaats is het water zo ondiep dat we alweer makkelijk tot op de bodem kunnen kijken en de zeesterren ook vanuit de boot kunnen zien.

Na een prachtige dag, al was het weer in de namiddag verre van ideaal, komen we terug aan bij onze bungalow. We spoelen het zout van ons af onder een warme douche en zetten ons gezellig aan het strand om opnieuw een heerlijk gerecht uit het menu te kiezen.

Op onze laatste dag in Port Barton laten we ons door 2 brommers naar White Beach brengen, zo’n kwartiertje verderop. Het is een stevige rit op een onverharde weg en het zweet breekt me uit onderweg. Steil omhoog klimmen om nadien weer in een serieuze afdaling naar beneden te duiken, het is echt niks voor mij. Dat allemaal, uiteraard want we zijn in de Filippijnen, zonder helm. Senne zit voorop op de scooter, ik zit achter de bestuurder. Gelukkig kan deze kerel wel overweg en rijdt hij ons vlotjes en veilig naar de bestemming. Het is de kerel die gisteren meeging als bootman en hij zocht nog een vriend uit die ons kon vergezellen met zijn moto om Dave te vervoeren.

White beach is prachtig, alweer een klein stukje paradijs. De jungle van het binnenland mondt hier uit in zee en langs het witte strand staat een lange rij met hoge palmbomen. Als dit geen mooie afsluiter is van ons bezoek aan Port Barton.

Jammer genoeg hebben de kwallen ook hier het water ingepalmd waardoor we niet kunnen zwemmen, enkel wat dobberen dichtbij het strand. Hier kunnen we wel in alle rust op het strand zitten en een zandkasteel bouwen. Het strand van Port Barton is zo druk omdat er vele bootjes aanmeren en weer vertrekken, je vindt er amper een plaats om het water in te gaan en overal op strand liggen de touwen om de boten vast te maken. Dat stoorde ons in geen geval gezien we er toch het water niet ingingen, het maakt dat we op dit prachtige stukje strand eens te meer kunnen genieten van de rust.

 Het werd vandaag een prachtige dag, in alle opzichten, en deze sluiten we af in de uitkijkhut aan het strand waar we een prachtige zonsondergang te zien krijgen.

Met een beetje spijt in het hart vertrekken we hier morgenvroeg, anderzijds zijn we heel benieuwd naar wat er ons nog verder te wachten staat op dit wonderlijke eiland Palawan.