Na ons vertrek vanuit Sibaltan logeren we nog 1 nacht dichtbij, in El Nido Town. Van hieruit nemen we morgenvroeg de ferry naar Coron. Opnieuw een bestemming om naar uit te kijken want daar zullen we weer een prachtig staaltje natuur te zien krijgen.

We wisten niet goed wat te moeten verwachten van El Nido Town omdat we daarover vooraf lazen dat het een erg toeristische en dus ook drukke plek is. Veel bars, veel lawaai,… op basis van de beschrijving van El Nido Town beslisten we om hier niet te logeren en de rust op te zoeken in Sibaltan.

Bij aankomst in de busterminal nemen we voor amper een euro een tricycle naar de haven van El Nido. We willen zo dicht mogelijk tegen de ferryterminal slapen gezien we morgenvroeg al om 6u vertrekken naar Coron. Daarvoor boekten we een ticket bij Montenegro Lines, een snelle catamaran die ons op ongeveer 4u naar Coron vaart.

El Nido Town mag dan wel erg druk zijn omwille van het vele verkeer in de kleine straatjes, de ligging is geweldig mooi. Het dorp is gelegen in een prachtig baai omgeven door hoge rotsen en pieken met verschillende vormen. We zijn erg onder de indruk van deze knappe plek, wat moet het hier mooi zijn om een boottocht te maken tussen die bijzondere rotsformaties door. Misschien toch jammer dat we hier maar 1 dagje zijn, hoewel Senne vermoedelijk niet veel zin zou hebben om alweer een boottocht te maken gezien dat ook voor Coron op de planning staat.

Hoewel er veel boten ligging in de baai is het er rustig aan het strand. Het water is ook hier heerlijk van temperatuur en hoewel het strand hier niet veel voorstelt besluiten we toch in het dorp te blijven in plaats van opnieuw op een tricycle te stappen naar een van de naburige stranden. We zijn best onder de indruk van El Nido en zitten er niets mee in om hier een dagje door te brengen.

We wandelen wat langs het strand, duiken even de zee in, eten een hapje en kopen nieuwe sleffers voor Senne gezien zijn Minions hun limiet bereikt hebben en een van de bandjes is doorgescheurd.

In de late namiddag, wanneer het zonnetje begint te zakken, zetten we ons op een terrasje met uitzicht op de baai. Hoewel we rustige dagen achter de rug hebben schijnt Senne toch behoorlijk moe te zijn want hij valt in slaap aan tafel. Een tropische regenbui zorgt voor wat afkoeling en wanneer die voorbij getrokken is, is het stilaan tijd om opnieuw iets te gaan eten en onze bagage in te pakken zodat we vroeg naar bed kunnen. We moeten morgen immers om 5u opstaan om de oversteek te maken met de ferry.

De zon komt stilaan op wanneer we de volgende ochtend om 5u30 naar de ferry wandelen. Voor we aan boord mogen moeten alle rugzakken in een lange rij gezet worden en komt er een man in soldatenpak met een zeer luie en ongeïnteresseerde hond langs gewandeld. Uiteraard is het de bedoeling dat het beest aan de rugzakken ruikt, maar hij lijkt meer interesse te hebben in afval langs de kant en de andere honden die voorbij wandelen dan in de bagage die hij zou moeten controleren.

Voor de overtocht naar Coron is het bij momenten stevige kost. De zee is erg woelig en de boot dans serieus op en neer, ik moet me sterk houden om niet ziek te worden en probeer mijn aandacht dan maar op Home Alone te vestigen. Senne vindt de film geweldig dus ik ben blij dat hij voldoende afleiding heeft en geen hinder lijkt te ondervinden van het geschommel van de boot.

4u lang passeren we het ene eiland na het andere. Soms heel erg kleine eilandjes, niet veel groter dan een rotsblok in het water, vaak prachtige groene eilanden met witte zandstranden en omgeven door helderblauw water. Nog maar eens een bewijs van hoe mooi de Filippijnen zijn, zelfs tijdens deze overtocht zijn we absoluut onder de indruk van de omgeving waarin we ons bevinden.

Aangekomen op Coron worden we onthaald met een stevige regenbui. Voor de komende 4 nachten boekten we een hotel met zwembad dat iets buiten het centrum gelegen is, dus laten we ons voeren door een tricycle. Steeds weer een hele opgave om met ons drie en alle bagage in zo’n karretje te kruipen.

De rest van deze eerste dag op Coron brengen we door aan het zwembad, heerlijk relax na een lange overtocht. Senne kan het gebruiken om rustig wat te zwemmen nadat hij vanmorgen zo vroeg uit de veren moest.

Op dag 2 in Coron is het mooi weer en rijden we terug naar het centrum. We lopen er op het gemak even rond en boeken een boottocht voor morgen. Coron Island staat op ons verlanglijstje en daarnaast ook een bezoek aan de paradijselijke lagunes.

We hoopten om in het centrum ook iets lekkers te kunnen eten, maar tot onze grote verbazing zijn er helemaal niet veel restaurantjes en wordt er vrijwel nergens ontbijt aangeboden. Op de broodjes van de bakker geraken we ook stilaan weer uitgekeken, gelukkig vinden we op de terugweg een coffeeshop waar we van een heerlijke koffie genieten met een klein ontbijt. Omdat het centrum verder niet veel voorstelt laten we ons terugrijden naar het hotel en luieren wat bij het zwembad.

Om van deze dag geen verloren dag te maken en toch ook al iets van het eiland te zien nemen we in de late namiddag een tricycle naar de hotsprings. Gelukkig kozen we ervoor om deze rit niet zelf met de brommer te doen want het heeft lichtjes geregend deze namiddag en de zandweg er naartoe is niet heel comfortabel rijden.

Dit is duidelijk een toeristische plek die ook door veel locals bezocht wordt. De hotspring is erg groot, dus plaats genoeg voor iedereen. Ondanks het regenachtige weer en de grijze lucht is dit best een mooie plek en alsof we nog niet genoeg gerelaxt hebben doet het toch hier ook deugd om in het warme water te hangen.

De lichte regenbuien maken plaats voor serieuze regenval en we proberen een goed moment uit te zoeken om te vertrekken. De zandweg is inmiddels een modderpoel geworden en gezien het blijft regenen is het geen pretje om hierdoor te rijden. We passeren langs kleine huisjes die gebouwd zijn naast de zandweg, Senne stelt zich luidop de vraag hoe die mensen het met zo’n weer droog kunnen houden binnen. En terecht, want vele van de huizen zijn niet meer dan barakjes met overal spleten en gaten.

In de loop van de avond wordt de regen alleen maar erger en ’s nachts worden we wakker met het geluid van een warme tropische storm. Ongelofelijk hoeveel water er uit de lucht kan vallen en tegelijkertijd zien wij ook onze boottocht die gepland is voor vandaag letterlijk en figuurlijk in het water vallen.

We vragen een dame aan de receptie om onze uitstap 1 dag te verplaatsen, hopelijk is de regen tegen morgen gepasseerd. De hele dag zijn we genoodzaakt om in het hotel te blijven. We mogen nog van geluk spreken dat we net nu een comfortabel hotel uitkozen. We hangen wat rond in de lobby, spelen spelletjes en kijken vanaf ons balkon toe hoe het water met bakken uit de lucht valt. Zelfs zwemmen in het heerlijke zwembad ziet er plots niet meer aantrekkelijk uit, Senne en Dave houden het al snel voor bekeken omdat het water door de regen zo sterk is afgekoeld.

Jammer genoeg brengt ook onze laatste dag op Coron niet veel beterschap… het regent non-stop en hoewel het deze ochtend iets minder fel regent dan gisteren is het aan de lucht duidelijk te zien dat het nog een hele dag lang zal blijven regenen.

Met erg veel spijt in het hart moeten we onze boottrip dan maar cancellen. Het heeft geen zin om met dit weer op een boot te stappen, de hele dag kletsnat te zijn en bibberend van de kou de dag te moeten doorbrengen. Zeker met Senne erbij vinden we het geen verstandige beslissing om het een kans te geven, op onze vorige boottochtjes hadden we ook telkens wat regen en dan wordt het al snel onaangenaam en fris.

Rond het middaguur zetten we opnieuw koers naar het centrum, deze keer om het geld voor onze uitstap terug te halen. Het werd nog een hele discussie over hoeveel we zouden moeten laten vallen, gelukkig komen we er uiteindelijk met 4 euro annulatiekost vanaf.

We wandelen dan nog maar een keer door het dorp, gaan er een ijsje eten en een kijkje nemen bij de haven.

Hadden we maar geweten dat er zo’n slecht weer op komst was, dan hadden we de uitstap toch op dag 2 kunnen plannen en op zijn minst iets van het prachtige Coron kunnen zien.

De volgende ochtend moeten we vroeg op, we vliegen vandaag naar Manilla. Daar slapen we 1 nacht om vervolgens naar het noorden te vliegen omdat we de rijstterrassen in Batad willen bezoeken.

Inmiddels is het regenweer voorbij getrokken en moeten we Coron bij mooi weer verlaten. Vanuit het busje krijgen we dan toch nog een stukje natuur te zien, erg mooi wat we hier gemist hebben.

Dankzij het zonnige weer krijgen we vervolgens vanuit het vliegtuig ook nog een prachtig beeld van de omgeving waarin we ons bevonden. Ook hier vele kleine groene eilanden met prachtige zandstranden en helder water.

De vlucht verloopt vlot bij dit zonnige weer en zo mogen we toch nog van geluk spreken want door het stormachtige weer van de voorbije dagen werden er vluchten geannuleerd.

Voor de ene nacht die we in Manilla zullen doorbrengen kozen we een eenvoudig hotel dichtbij de luchthaven, maar ook deze keer met zwembad. We zijn niet van plan om Manilla te bezoeken en dan is het fijn om aan het zwembad te liggen, in afwachting op onze volgende vlucht.

Het is best een raar hotel met een moeilijk te beschrijven maar vreemde sfeer. Er heerst een ongelofelijke drukte en chaos wanneer we er ’s morgensvroeg al inchecken. Gelukkig is onze kamer al klaar en kunnen we daar onze intrek nemen, weg van de drukte.

Hier in Manilla schijnt de zon, dus is het lekker vertoeven aan het zwembad. Na een rustige dag kruipen we alweer vroeg in bed gezien we morgen opnieuw vroeg uit de veren moeten voor de vlucht naar Cauayan.