Dag 13 brengen we door in de Sahara, al loopt niet alles naar wens

Wat een helse nacht ! Voor het eerste sliepen we echt slecht in onze tent, maar dat was ook onze eigen stomme schuld.

Omdat het ook na zonsondergang zo warm bleef gisterenavond besloten we enkel de binnentent op te zetten. Niet slim als je in de Sahara slaapt ! Er stond een serieuze wind waardoor onze borden gisteren niet enkel gevuld waren met pasta, maar ook met een aanzienlijke dosis zand.

Zo ook onze tent… de hele nacht door, elke keer dat we ons draaiden kraakte het van het zand. Komt daar nog een keer bij dat het zand ook tijdens de nacht door de verluchtingsgaatjes van de tent blijft binnenwaaien. Onze gezichten zaten volledig onder het zand toen we ’s morgens opstonden, tussen onze tanden kraakte het van de korrels zand.

Vandaag zouden we zo’n 220 km afleggen volgens het roadboek, maar dat moeten er een pak meer worden dan gepland gezien we gisteren al serieus wat vertraging opliepen.

Op tijd vertrekken met zo’n grote groep lukt nooit, zo ook vandaag niet.

Het is uiteindelijk bijna 7u30 voor we goed en wel van start zijn.

Vandaag wordt het een ware test en een serieuze beproeving, niet alleen voor ons maar vooral voor de Patrol.

Enorme hitte, zware duinen en hellingen, dat wordt zweten.

Het duurt niet lang voor onze temperatuurmeter in het rood staat, wat nu gedaan?

Gelukkig zijn we niet de enigen met problemen en kan er tijdens 1 van wat vele tussenstops zullen worden even onder de motorkap gekeken worden.

Op het moment dat we stoppen loopt er een enorme hoeveelheid water weg van onder de auto. Dit blijkt de leiding te zijn van de verwarming die naar achter in de auto loopt. Deze leiding is ontploft of gescheurd, ze wordt rechtstreeks afgeleid naar de motor. Geen probleem, verwarming zullen we hier niet nodig hebben.

Dat het hier warm is, dat is zeker. De benzinetank van de moto die gisteren op de aanhangwagen werd getakeld valt van de kar en vat vuur. Niks aan te doen, even stoppen en alweer doorrijden.

Om de een of andere bizarre reden zijn ook de 2 gewone personenwagens mee de Sahara ingereden. Volgens de organisator, Cor, zou dat geen probleem zijn.

Het duurt dan ook niet lang voor deze wagens zich vast rijden in het losse zand. Deze voertuigen hangen zo laag bij de grond dat ze niet veel nodig hebben om vast te zitten.

Het trekken en duwen begint. Wanneer dat of schuppen niet helpt, dan zit er niets anders op dan een 4x4 in te schakelen om de auto’s uit het zand te trekken.

Dit gebeurt vandaag meermaals tot voor de oude Mercedes het noodlot toeslaat, de carter is geraakt en de olie zijkt eruit. Game over, en daar sta je dan in het midden van de woestijn.

Minstens een uur hebben we hier gestaan, de gidsen probeerden met alles wat voorhanden was de auto te repareren. Dit lukte uiteraard niet, dus werd het een voorlopige oplossing waarbij er een stuk zeep aan te pas kwam, lijm en een gescheurd blikje cola dat als bevestigingsplaatje gebruikt werd.

We zetten de weg verder, de groep moet uit noodzaak opsplitsen. De personenwagens worden terug naar de weg begeleidt terwijl de rest van de groep dieper de Sahara intrekt.

De landschappen zijn dan wel mooi, de route is avontuurlijk, maar daar stopt het verhaal niet.

Onze Patrol die het tot nu toe zo goed deed, loopt alweer warm.

Dennis zorgt voor een volgende tussentijdse oplossing, hij bezorgt ons een extra ventilator die voor de radiator gebonden wordt.

Zo zijn wij weer even uit de nood geholpen, maar ontstaat er een volgende scene uit iets wat stilaan op een film begint te lijken.

Deze ochtend viel de bezinetank van de kapotte moto af de aanhangwagen, klapkar genoemd door de Hollanders, nu komt deze kar ondersteboven in het zand terecht na het constante gehobbel door de duinen.

De kar wordt weer rechtgezet, alles opnieuw ingeladen en we kunnen weer weg.

Al deze problemen en oponthoud zorgen ervoor dat we vandaag niet aan zee geraken. Dat was in principe onze kampeerplaats voor vannacht, maar het zullen opnieuw de duinen worden.

Deze keer nemen we onze voorzorgen en zetten we niet alleen de binnentent. Een zandvrije nacht zal hopelijk voor een betere nachtrust zorgen.

Na zo’n hectische nacht is de goesting om nog te gaan koken heel ver weg. We kunnen gelukkig rekenen op onze medereizigers en buigen ons vanavond over een blik van dat ‘all-in’ legervoer. Valt best wel mee, zo’n doosje is zeker eetbaar en een troost op dergelijke momenten.

Heel lang wordt er vanavond niet nagepraat, zowat iedereen is aan het eind van zijn latijn.