Dag 12 brengt ons bij het vertrek naar de Sahara waarbij we 2 dagen uit de bewoonde wereld verdwijnen

Voor het eerst tijdens deze reis moeten we niet vroeg uit de veren. Geen enkele irritante wekker die begint te janken, hoewel de minaretten voor dag en dauw hun woorden weer op ons afsturen. Dat gebeurt gelukkig zo onmenselijk vroeg dat het geen probleem is om nadien nog even door te slapen.

We nemen rustig de tijd voor een ontbijt, dat worden vanochtend gebakken appeltjes. Die had ik al mee van thuis, maar zijn intussen al serieus verrimpeld in deze temperaturen. Dus wordt het voor mij een muesli met witte yoghurt en gebakken appeltjes, een feestelijk ontbijt in zo’n stinkende omgeving.

De eerste geur die je gewaar wordt hier is die van rotte vis. Die geur is zo indringend dat je er misselijk van zou worden.

Niet verwonderlijk gezien mensen en beesten hier samen op straat leven en dat dan nog eens tussen bergen afval.

Het vertrek naar de Sahara stond gepland om 12u, dat halen we in de verste verte niet. Er is een probleem met 1 van de moto’s en daar moet nog aan gesleuteld worden.

Na een vruchteloze poging om die machine in gang te krijgen door hem achter een auto te hangen met een sleeptouw en zo de hectische stad in te rijden, wordt de moto alsnog achterop de aanhangwagen gelegd.

Twee 4x4’s en een aanhangwagen zorgen voor de bevoorrading van de 9 motorrijders, inclusief reservewielen,benzine en bagage.

Voor we de Sahara induiken worden alle auto’s bijgetankt en doen we nog wat inkopen. In een triestig winkeltje kopen onze mannen nog een voorraad aan water, melk en wat eten voor onderweg.

Veel te laat rijden we uiteindelijk het zand in waardoor we het aantal vooropgestelde kilometers voor vandaag niet halen. In het donker rijden is levensgevaarlijk hier, zeker voor de motards. Er zijn uiteraard geen wegen en achter elke zandduin of helling kan er gevaar schuilen.

We stoppen kort voor de zon ondergaat en installeren onze tentjes onder een boom.

Het heeft wel iets, zo slapen helemaal afgezonderd van de bewoonde wereld.

Wat opvalt is dat het hier ook na zonsondergang heel warm blijft, in tegenstelling tot wat velen dachten. Ook wij gingen er vanuit dat het in de Sahara wel eens heel hard zou kunnen afkoelen en we het kou zouden gaan krijgen.

Niets bleek minder waar, we gingen een veel te warme nacht tegemoet.