DAG 7 van El Mharech naar Zagora: opnieuw een tocht over de zandpistes

Na een goede nachtrust ben ik er weer helemaal bovenop en schuif aan voor het ontbijt. Ik kan wel iets gebruiken na m’n darmproblemen gisteren waarna ik zonder eten in bed kroop.

Vandaag zetten we de weg verder over de zandpistes. Nog steeds onder leiding van de kleine gids die de voertuigen begeleidde en assisteerde in de zandduinen. Deze man kent overal zijn weg in deze regio en weet de juiste sporen te volgen in deze eindeloze en wijde omgeving.

Het wordt weer hotsen en botsen, toch houdt Snoopy het goed vol. De temperaturen stijgen, het zand en stof komt langs overal binnen. Niet alleen de auto en de bagage zitten onder het rode stof, dat telt ook voor onszelf.

De omgeving waarin we ons vandaag bevinden is onbeschrijfelijk mooi ! De hele tocht is puur genieten, hoewel er weer stevig doorgereden wordt. Parijs-Dakar is er niks tegen J

Zo nu en dan houden we een korte pauze en proberen we in de schaduw van een enkele boom te parkeren die hier groeit in dit droge gebied. Althans, nu is het hier toch droog. Aan de ondergrond zien we dan het terrein toch ook in bepaalde periodes onder water komt te staan.

Vandaag bereiken we onze stopplaats voor het donker. In Zagora kunnen we onze dieseltank weer volgooien en laten verschillende teams hun voertuigen herstellen. Zo is de achterruit van de wagen van Sanne en Valerie kapot gesprongen nadat we door de zoveelste greppel reden. Ook anderen hebben mechanische problemen en laten hun wagens nakijken en repareren.

In tussentijd eten wij een hapje in de stad en installeren ons daarna op de primitieve camping, hoewel er gratis Wifi verbinding is.

Zagora ligt in een vallei tussen de hoge, rode rotswanden. Door deze vallei loopt een rivier en bevinden we ons nu in een oase met veel groen en palmbomen.

Op de camping kunnen we elektriciteit gebruiken. We maken er handig gebruik van om onze ijskast in te steken en batterijen op te laden. Heerlijk om mijn ladyshave te kunnen gebruiken.

Op een paar teams na, die ervoor kozen om naar Marrakech te rijden, is inmiddels iedereen toegekomen. Alle wagens werden hersteld, de voertuigen staan rijklaar voor een nieuwe dag morgen.

We zetten ons gezellig samen, koken een potje en drinken een glas wijn. Dat is dan weer absoluut het leuke aan reizen in groep. ’s Avonds wordt het keer op keer een gezellige boel waarbij er serieus wat afgelachen wordt. Die Nederlanders zijn vaak hilarisch en zeker niet op hun mond gevallen.