Osaka, een mooie eerste ontmoeting met Japan.

In de vroege namiddag landen we op Kansai Airport vanuit Taiwan. Met een temperatuur van ongeveer 23 graden is het gevoelig frisser en hoewel we thuis heel blij zouden zijn met dergelijke temperaturen zijn we nu toch blij met onze lange broeken. Het is weer even wennen aan een paar graden minder, maar lang zal het niet duren want ook hier in Japan zullen we de komende dagen weer richting 30 graden gaan.

Bij aankomst op de luchthaven wisselen we eerst onze resterende Taiwanese dollars om naar de Japanse Yen. Dan halen we bijkomend nog wat geld af en gaan we een hapje eten voor we de trein nemen naar de stad.

Voor onze reis door Japan zullen we gebruik maken van de Japan Rail Pass. We kochten in Taipei een voucher voor 21 dagen, maar aangezien we 5 weken in Japan zullen zijn laten we de pas nog niet onmiddellijk ingaan.

In het bureau van Japan Rail ruilen we de voucher om voor onze rail pas. De dame aan het loket helpt ons uitstekend verder en spreekt bovendien perfect Engels. Wat een verademing na zoveel weken sukkelen met een vertaalapp om ons verstaanbaar te maken.

Met deze rail pass zullen we binnenkort 21 dagen lang gebruik kunnen maken van het Japan Rail netwerk en kunnen we de snelle shinkansen of bullet train nemen.

Met de limited express trein sporen we vanaf de luchthaven naar de wijk Shinsekai waar ons hotel gelegen is.

De treinrit brengt ons in dit geval niet langs de achterbuurten zoals vaak het geval is. Hier staan mooie huizen, sommigen zelfs villa’s, die ons eerder aan thuis doen denken dan aan een Aziatische bestemming. Hoewel we richting een grootstad rijden is er weinig hoogbouw. De huizen zijn voorzien van puntdaken met dakpannen, net zoals wij ze kennen in plaats van platte daken waarop de was hangt te drogen en waarop grote waterreservoirs staan zoals in de meeste andere buurlanden.

We checken in in het nieuwe Vertex Osaka Hotel. Een beetje een gok, want er waren nog geen reviews te vinden over dit hotel maar aangezien het recent gebouwd werd denken we niet gefopt te kunnen zijn. En inderdaad, een mooi hotel met naar Japanse norm een ruime kamer. Alles is kraaknet, al moeten we even wennen aan de oppervlakte van de kamer. Deze is naar Japanse norm ruim, maar zelfs nu al lopen we elkaar constant voor de voeten en moet je moeite doen om elkaar te kunnen kruisen.

De badkamer is voorzien van een Japans toilet en dat wil zeggen niet alleen een knop om door te spoelen maar een paneel met niets dan knopjes. Best aangenaam, een verwarmde toiletbril en een verfrissende douche na het toiletbezoek.

Ook qua ligging hebben we, eerder toevallig dan, goed gekozen. We logeren vlakbij de Tsuten-kaku, een hoge stalen toren en de eyecatcher van de buurt, met rondom rond niets anders dan restaurants en eethuisjes. Best gezellig rondwandelen en daardoor hoeven we op onze eerste avond in Japan niet te ver te zoeken naar een plek om te eten.

Na geen al te slechte nacht in onze kleine kamer en dito bed, type twijfelaar voor ons met drie, eten we een hapje vooraleer we op stap gaan. Zoals we de voorbije weken gewend zijn zullen we ook hier in Japan vrijwel altijd zelf iets te eten moeten kopen voor het ontbijt. De kamerprijzen zijn al behoorlijk hoog en inclusief ontbijt vinden we dat toch net iets te duur. Gelukkig zijn er vele kleine supermarktjes waar je broodjes, type koffiekoek, kan kopen. Voor Senne hebben we nog cornflakes en voor onszelf kochten we een grote doos muesli, de yoghurt voor erbij vind je in elke mini super.

We verblijven maar 2 nachten in Osaka omdat we vooraf lazen dat het geen bijzondere stad is wat sightseeing betreft. We hebben dus ook maar 1 dag om wat op verkenning te gaan en we starten vlakbij ons hotel in de Tsuten-kaku toren. Senne heeft het wel begrepen op dergelijke uitkijkpunten en wil graag een kijkje gaan nemen. Ikzelf ben daar zo geen held in, dus ik pas deze keer zodat enkel de jongens naar boven gaan. Het uitzicht blijkt mooi, maar niet veel bijzonder al is er van bovenaf een leuk zicht op de vlakbij gelegen dierentuin.

Vervolgens zetten we met de metro koers naar Osaka-jo oftewel het Osaka kasteel. Wat een fantastische eerste kennismaking met Japan is dit !

Vooraleer we het eigenlijk kasteel te zien krijgen wandelen we het domein op door een van de gigantische houten toegangspoorten. Het domein is volledig ommuurd en nog een keer omringd door water.

Indien je enkel het kasteel wil bekijken van buitenaf hoef je niet te betalen. Niet wetende wat de toegangsprijs juist inhield kochten we tickets om het kasteel binnen te gaan. Jammer genoeg, vonden wij althans, is er binnenin het kasteel geen authentieke inrichting ervan te zien maar doet het dienst als museum. Meestal niet echt ons ding, maar Senne daarentegen vindt het geweldig. Verspreid over 8 verdiepingen maken we kennis met de geschiedenis van het land en van het kasteel in het bijzonder. Hoe het werd aangevallen en hoe er werd gevochten te paard met speren, zwaarden en geweren. Senne leeft er helemaal in op en het is geweldig te zien hoeveel plezier hij eraan beleeft.

Om onze eerste dag in het land niet te druk te maken wandelen we vanaf het kasteel verder naar Nakano-shima-koen, een park te midden van de stad en ook nog een keer te midden van de rivier die erdoor loopt. We nemen er lekker de tijd om wat te relaxen, spelen er voetbal en Senne gaat zoals gewoonlijk op zoek naar kleine takjes om een zogenaamd kampvuur te maken.

Vanaf het park nemen we opnieuw de metro en dit om de dag af te sluiten in de buurt van Dotombori. De avond valt stilaan en er hangt een gezellige drukte. Deze wijk barst van de restaurants en winkels, stuk voor stuk met opvallende lichtreclame en uithangborden. Het kanaal dat er doorheen loopt maakt het eens te meer gezellig.

Osaka betekende voor ons een fijne eerste kennismaking met Japan. Dat het een zeer georganiseerd en gedisciplineerd land is lazen we vooraf al, ons verblijf in Osaka bevestigt dit ook effectief.

De straten zijn enorm proper, stuk voor stuk nette gebouwen en in geen geval sprake van chaos. Hoewel er behoorlijk wat verkeer is hoor je amper het geluid ervan. We vinden het enorm opvallend hoe stil het hier is hoewel we ons in een grote stad bevinden.

Anderzijds is het jammer dat er geen eetstalletjes meer zijn op straat om en snelle hap te kopen. Geen marktjes meer waar verse groeten en fruit wordt aangeboden. Het straatbeeld hier is dus echt helemaal anders en in zekere zin ook even wennen.

Alleszins hebben we genoten van de eerste dag en kijken we heel erg uit naar het vervolg.