De laatste dagen van onze reis brengen we door in Dubai, maar door problemen met onze terugvlucht verlopen deze veel minder ontspannend en blijft er van een vakantiegevoel niet veel meer over.

Omwille van het tijdsverschil landen we op een ellendig vroeg uur in Dubai. De metro rijdt nog lang niet en daarom nemen we eerst de tijd voor een (duur) ontbijt met een lekkere croissant en een smaakvolle koffie.

Kort voor 6u wordt de toegang naar de metro geopend en daarmee gaat een ware stormloop gepaard. Zelfs op dit vroege uur zit de metro helemaal vol en is het allesbehalve praktisch om met onze bagage te reizen. Gelukkig hebben we wel nog een zitplaats en daardoor niet al teveel last van het gedrum.

Na een rit van ongeveer drie kwartier stappen we uit dichtbij het hotel. We moeten maar 10 minuutjes wandelen tot het hotel, maar wat is het al warm op dit vroege uur.

Inchecken kan nog niet want ook daarvoor zijn we veel te vroeg en belanden we voor een tijdje in de lobby van het hotel. Na een vermoeiende nacht hebben we helemaal geen zin om er onmiddellijk op uit te trekken, dus wachten we tot het zwembad open gaat zodat we daar de voormiddag rustig kunnen doorbrengen.

Ons hotel ligt niet heel centraal in die zin dat we zeker niet in een druk stukje Dubai gelegen zijn. Anderzijds moeten we maar een kleine 10 minuten stappen tot het grote Mall of the Emirates en dat wordt onze uitvalsbasis voor de komende dagen.

Shoppen doen we niet, rondkijken des te meer. In Dubai is alles groots, imposant, enkel het chiqueste en beste is goed genoeg. Zo werd er aan deze mall een gigantische skipiste gebouwd waarbij je je werkelijk op skivakantie waant en dat terwijl de temperatuur buiten richting de 50 graden gaat.

Zo heet is het effectief, geen wonder dat vrijwel iedereen verkoeling zoekt in een van de vele shoppingmalls.  Buiten op straat zien we weinig volk, misschien verklaart dat ook waarom er geen voetpaden worden aangelegd? Wandelt hier echt niemand? Gebeurt alles hier met de auto of de recent aangelegde metro? Vanaf het hotel nemen wij de korte weg naar het shoppingcenter en dat maakt dat we met grijze en stoffige voeten toekomen. Dubai is op zand gebouwd, dat is duidelijk, want van zodra je van de aangelegde straten afwijkt sta je in het zand.

Om op een korte tijd toch iets te zien te krijgen van deze plek kopen we tickets voor de hop on – hop off bus. Deze rijdt langs verschillende routes en gezien het ticket 24u geldig is verspreiden we dat over 2 dagen en zo hebben we het gevoel dat we toch een mooi deel van Dubai kunnen bezoeken.

We vertrekken aan het Mall of the Emirates en stappen over aan Dubai Mall / Bursj Khalifa. Het hoeft niet gezegd zijnde dat dit een zeer indrukwekkend bouwwerk is. Doorheen het gigantische mall waarin een gigantisch aquarium werd ondergebracht wandelen we naar de fonteinen.  Op dit vroege uur zien we enkel de grote vijver, het klank- en lichtspektakel gaat pas ’s avonds van start.

Dag 1 nemen we de route die ons langs het oude stadsgedeelte brengt en daarbij stappen we uit aan het Dubai Museum. Dit is een oud fort dat deze dagen dienst doet als museum en voornamelijk informatie geeft over het ontstaan van Dubai en het leven op deze toch wel bijzondere plek.

Het is een bijzonder leuk museum omdat er met levensechte poppen wordt gewerkt om allerlei taferelen na te bootsen waardoor je op een aangename manier kennis kan maken met dit land en hun gewoontes.

Vervolgens rijden we verder tot aan de rivier waar we een boottocht kunnen maken dewelke in de prijs van het busticket is ingebrepen, net als het museumbezoek trouwens.

Dit is teleurstellend want het is alles behalve een verzorgde boot en we ervaren alle drie de tocht als behoorlijk saai. Van op het dek bovenaan is het leuk om even rond te kijken, maar de hitte staat niet toe om daar de hele tocht te blijven rondkijken.

Vooraleer we terug op de bus stappen wandelen we langs de “spices-soeks”. Lekkere geuren komen ons tegemoet, maar dat is niet het enige. Al snel worden we overdonderd door de verkopers die ons maar wat graag hun winkel binnen krijgen maar daarin zijn we niet geïnteresseerd.

Ondanks het feit dat we maar een paar keer uitstapten verstrijken de uren heel erg snel. Het wordt stilaan laat en omwille van de hitte beleeft Senne niet veel plezier aan de busrit, hoewel hij zo graag eens op een bus met open dak wilde zitten.

Wanneer we terug aankomen aan het Dubai Mall is het bijna tijd voor het spektakel van de fonteinen en daar is alvast een massa volk aanwezig. Heel lang duurt de show niet, maar het is best knap hoe het water op de muziek is afgestemd.

Na afloop wandelen we via het Dubai Mall richting de metro. Aangezien er in het shopping center wegwijzers staan dachten wij dat de metro niet veraf zou liggen, maar de wandeling er naartoe was verrassend lang. Zo’ n anderhalve kilometer verder bereiken we dan eindelijk de ingang naar de metro en dat gehele parcours lopen we door een eindeloze lange gang voorzien van airconditioning.

Het is al donker wanneer we terug toekomen in het hotel en op dat late uur moeten we vaststellen dat er nog steeds geen nieuws is over onze geannuleerde vlucht. We willen helemaal ons geld niet terug, we willen een alternatieve vlucht. Het lijkt er stilaan op dat zowel Cheapoair, waarbij we online boekten, als Czech Airlines waarmee we zouden vliegen, ons aan het lijntje houden in de hoop dat we zouden afhaken en dan maar zelf 3 nieuwe tickets zouden boeken.

Dat zijn we uiteraard niet van plan, dus zit er niets anders op dan de telefoon te nemen en van Dubai naar Tsjechië te bellen.  Een zeer duur maar vooral zenuwslopend telefoongesprek later ziet het er naar uit dat we dan toch nog andere tickets zullen krijgen. Het uurschema is alles behalve interessant en omdat Czech er dan ook nog eens zeer lang over doet om onze mails te beantwoorden zijn de beste vluchten intussen volgeboekt, dus zit er voor ons mogelijks niets anders op dan een zeer lange tussenlanding te maken in Moskou.

Op onze tweede en laatste dag in Dubai stappen we opnieuw op de hop on-hop off bus en rijden we richting het strand. Een veel minder leuke route dan gisteren zo blijkt en bovendien is het mooie publieke strand voorlopig niet toegankelijk omwille van renovaties.

Daardoor worden we vlakbij de Bursj Al Arab afgezet op een mooi wit zandstrand.  Bomen of schaduw zijn er nergens dus zit er niets anders op dan onmiddellijk in zee te duiken hoewel de watertemperatuur het niet direct toelaat om af te koelen. Anderzijds is het water prachtig blauw en vooral heel erg proper, we brengen er al snel een paar uur door en het is heerlijk ontspannend.

Het bustraject verloopt verder langs de kust en brengt ons doorheen de Palm Jumeirah, een plek die vanuit de lucht vermoedelijk veel indrukwekkender is dan wanneer je erdoor rijdt.

Niets dan nieuwbouw en rondom rond wordt er nog massaal bijgebouwd, we stellen ons de vraag hoe al die gigantisch blokken ooit bewoond zullen geraken.

We besluiten ons bezoek aan Dubai met deze laatste en best wel lange rondrit. Waren we onder de indruk? In zekere zin wel, maar dan vooral van de groei die hier nog verwacht wordt. Eigenlijk is Dubai nog een grote bouwwerf waar op alle mogelijke plaatsen wordt bijgebouwd.

We zijn hier nu geweest, we hebben het gezien en daarmee is het ook goed geweest. 2 dagen waren voor ons ruim voldoende om te proeven van deze unieke plek.

Eens terug bij het hotel nemen we voor de laatste keer een duik in het erg warme water van het zwembad dat in zekere zin toch nog verfrissend of deugddoend is.

Daarna is het tijd om in te pakken, vannacht om 2u25 vliegen we dan toch nog naar Moskou en om te vermijden dat we uitgeput aan die reis moeten beginnen hebben we onze kamer voor een extra nacht geboekt zodat we toch nog kunnen slapen tot 22u30. We kruipen rond 19u in bed om enkele uren later in de taxi te stappen, ons naar de metro te laten voeren en tijdig in te checken voor het eerste deel van de terugreis.

Dat verloopt gelukkig allemaal vlot al heeft Senne erg kleine oogjes en is het kind doodmoe. Dat maakt dan weer dat hij de volledige vlucht tot Moskou slaapt en zich pas nadat we al terug geland zijn de vraag stelt of we al opgestegen zijn.

De wachttijd in Moskou is geen evidentie, 13 uur overbrug je niet zomaar. Gelukkig kunnen we wat rondwandelen tussen de 3 terminals en door ons regelmatig eens op een andere stoel te zetten, iets te gaan eten en Senne een kadootje te laten uitzoeken waarmee hij zich enkele uren kan amuseren komen we die tijd op een iets of wat aangename manier door.

Uiteraard zijn we maar wat blij wanneer we eindelijk kunnen boarden en de laatste vlieguren naar Brussel kunnen inzetten. We geraken dan toch nog, al is het iets later dan gepland, veilig weer thuis zonder al teveel extra kosten te moeten maken.