Dag 1: Colombo

Met Qatar Airways vliegen we vanuit Brussel via Doha naar Colombo. Dat traject verloopt vlot, zelfs al hadden we maar anderhalf uur de tijd om over te stappen.

In Doha staan we versuft wat rond te gapen en de mensen in de gaten te houden wanneer we plots merken op een van de tv’s dat onze volgende vlucht inmiddels aan een “last call” toe is.

Aangekomen in Colombo komen onze rugzakken heel snel op de bagageband. De doorcheck van de bagage is dus vlot verlopen. Onze flightbags doen we steeds op slot met een cijferslotje, ware het niet dat Dave zijn code blijkbaar niet meer kent.

Daar sta je dan, klaar voor vertrek met een rugzak die je niet krijgt uitgepakt. Dan maar wat knoeien en prutsen en zo krijgt Dave de hoes er dan toch af.

Vanuit de luchthaven nemen we de gratis shuttlebus naar het busstation. Daar worden we direct geholpen door enkele vriendelijke locals en zo komen we onmiddellijk op een juiste bus terecht. Dan volgt een eerste kennismaking met het helse verkeer in Sri Lanka. Optrekken, vrijwel onmiddellijk gevolgd door een noodstop… het verkeer rijdt kris/kras door elkaar, regels lijken er niet te zijn. Het verkeer hier verloopt volgens de wet van de sterkste of de grootste en daar gaat heel wat getoeter mee gepaard.

De bus passeert Fort Railway Station, ideaal want hier moeten we zijn. We vragen de chauffeur om ons af te zetten en dat moet allemaal heel snel verlopen. We springen uit de bus, onze bagage wordt aangegeven en de dit terwijl de bus amper heeft stilgestaan. Dave betaalt aan de jonge kerel die nog in de deuropening hangt en deze is er maar al te graag bij om ons in ’t zak te zetten. Snel geeft hij wat wisselgeld, te weinig uiteraard. Zo versuft als we dan nog zijn ondernemen we nog een poging tot protest, maar de bus rijdt alweer verder. 1 euro hebben ze aan ons verdiend en wij zijn gewaarschuwd voor de rest van onze trip.

In het treinstation nemen we een derde klasse ticket naar Colombo 5, in die wijk logeren we vannacht.

Aangekomen in de guesthouse is het toch even bekomen van de lange reis hiernaartoe. Even opfrissen, een korte powernap en onze lange broeken inruilen voor zomerse kledij.

In de namiddag gaan we op wandel door Colombo. Het valt ons op dat vele mensen ons nieuwsgierig aankijken, maar die blikken worden daarna ook opgevolgd door een spontane glimlach.

Wandelen in Colombo is niet bijzonder. Het is een enorm drukke stad waar we persoonlijk geen enkel gezellig straatje of een leuke wijk ontdekten. Er zijn een aantal parken, maar deze zijn niet mooi onderhouden en stralen weinig charme uit. In Beira Lake voegen we ons bij de lokale koppeltjes en zetten ons neer om wat naar het meer te staren. De vermoeidheid slaat toe, we hebben deze namiddag ook al heel wat kilometers in de benen.

We wandelen terug over het bruggetje aan het meer, twee jonge meisjes spreken me aan met de vraag of ik mee op de foto wil. Veel gegiechel, de perfecte pose wordt gezocht en het haar wordt goedgelegd, na 3 pogingen hebben ze blijkbaar de foto die ze willen.

Terugwandelen is geen optie meer, dat laten onze benen niet toe. We nemen een tuk tuk en wagen ons opnieuw in het drukke verkeer.

We laten ons afzetten aan het treinstationnetje waar we vanmiddag toekwamen zodat we kunnen informeren naar de uren voor morgenvroeg.

Een jonge kerel biedt spontaan zijn hulp aan en raadt het ons af om ’s morgens de trein te nemen vanwege de drukte. Kort daarna komt een trein toe en zo zien we ook meteen waarom het voor ons een “no go” is. De mensen hangen uit de deuropeningen en klampen zich aan mekaar vast om nog mee te kunnen reizen. Laat staan dat wij daar morgenvroeg bij moeten kruipen met volle bepakking.

Onze eerste dag sluiten we af in een simpel eethuis. We bestellen ons een chicken curry en gaan aan de slag zonder bestek. Hoe onhandig kan het zijn om rijst te eten, daar saus onder te mengen en kippenbotjes af te peuzelen en dat alles met enkel en alleen je rechter hand. Smaken doet het absoluut, maar in vergelijk is eten met stokjes nog gemakkelijker.

Met een gevulde maag keren we terug naar onze guesthouse. Daar bekijken we onze planning voor de volgende dagen en kruipen we vermoeid in bed.