DAG 2 Bordeaux – Toledo: een eerste keer
panne
Wat een koude nacht ! Na amper 5 uurtjes
slaap worden we op deze tweede dag door onze wekker gewekt om 5u30. Steven
lijkt wel opgelucht en is blij dat hij uit z’n koude tent kan kruipen. Nog voor
dag en dauw pakken we onze spullen opnieuw in en verlaten de camping, geen kat
die gemerkt heeft dat we er geweest zijn. Deze gratis overnachting is best
prettig na al het peage-geld dat we gisteren betaalden, we reizen immers
budget.
Terwijl m’n mannen stilaan ontwaken zet ik
de eerste kilometers in. Toch merk ik snel dat m’n ogen nog moe zijn en krijg
ik het zwaar. Ik geef het stuur door aan Dave en leg me op het kleine stukje
achterbank dat nog vrij is naast alle bagage.
En dan… worden we gewekt door Dave met de
boodschap dat de temperatuurmeter bijna in het rood staat. Nee toch, er staat
net een nieuwe radiator in?!
Dave zet de Patrol, alias Snoopy, langs de
kant tussen de nog slapende truckers. Daar wordt al snel duidelijk dat het de
batterij is. We krijgen de motor niet terug in gang en moeten op zoek naar
startkabels. Andere Challengers zijn vermoedelijk niet in de buurt, we hebben
er geen idee van welk team op welke plaats de nacht heeft doorgebracht.
Steven en Dave gaan op zoek naar hulp op de
parking, zonder veel resultaat. Dan maar de wacht houden aan de inrit van het
parkeerterrein en hopen dat ten eerste iemand bereid is om te stoppen in het
donker en ten tweede dan ook nog startkabels bij heeft.
Terwijl ik wacht in de auto zie ik dat er
een volumewagen naar ons toe komt gereden. Van een overvolle wagen gesproken,
dan dachten wij veel bagage mee te sleuren.
De man opent zijn koffer en haalt zijn
startkabels te voorschijn. We ondernemen een vergeefse poging om de Patrol te
starten, de batterij wil niet meer mee.
Toeval of niet, deze sympathieke fransman
(vermoedelijk van Algerijnse afkomst gezien hij daarover vertelt) heeft een
splinternieuwe batterij mee. Deze zou hij gisteren gekocht hebben als
reservestuk om te vermijden dat hij zelf in panne valt en afhankelijk is van de
goedheid van anderen. Hij lijkt uit ervaring te spreken en geeft ons mee dat
het niet evident is om hulp te krijgen, wij zijn dan ook heel blij met zijn
voorstel om de batterij over te kopen. Met 100 euro minder, maar uitgerust met
een nieuwe batterij zetten we onze weg verder.
Hoewel we gisteren al wat extra kilometers
aflegden staat er vandaag ook nog een serieuze trip op het programma. Na het
oponthoud van daarnet hebben we wel wat goed te maken, dus ontbijten doen we
onderweg in de auto.
We testen regelmatig de cb, maar veel
ontvangst lijken we niet te krijgen met dat ding. Buiten kraken komt er geen
geluid uit, al ontdekten we wel een ander groot voordeel. Onze
dashboardverlichting werkt niet, maar wanneer we met de cb beginnen spelen
lichten de lampjes in het dashboard op.
Doordat we de verdere trip stevig bleven
doorrijden komen we op een mooi uur aan op de stopplaats. We overnachten in een
motel langs de snelweg waar ook de meeste andere deelnemers stranden.
Kamperen kunnen we niet, dus nemen we een
kamer voor ons drie en besparen we door zelf te koken. Vanavond schaft de pot
spaghetti met verse bolognaisesaus, klaargemaakt door Dave z’n coach.
De mannen gaan nog een pintje drinken
terwijl ik me uitgebreid douche. Alle lichten gaan uit rond 23u, na vorige
nacht kunnen we wel wat slaap gebruiken.