Dag 10, 11 en 12: hete dagen en nachten in Arugam Bay
Vanuit Ella vertrekken we met een minibusje richting het strand. Chris en Joanna vroegen ons of we geïnteresseerd waren om samen het traject af te leggen en zo de kosten te delen.
Omdat we op die manier een lange reisdag met verschillende overstappen kunnen vermijden gaan we daar graag op in. In het dorpje regelden zij het vervoer voor een schappelijke prijs en zo vertrekken we ’s ochtends om 10u.
Onderweg houden we even halt aan de Rawana Falls, deze waterval ligt vlak naast de hoofdbaan. Even verfrissend de voeten in het water steken, Chris neemt er een duik. Hoewel het al lange tijd niet meer regende stellen de watervallen toch nog iets voor. Het is best een mooie omgeving, al zou het allemaal veel indrukwekkender zijn bij meer regenval.
De weg naar Pottuvil brengt ons door een regio waar de olifanten vrij leven en wel eens vaker de rijbaan op komen gewandeld. Dit gebeurt meestal ’s ochtends, maar de chauffeur is alert en wijst er ons een aan die een eind verderop staat te grazen in een grote grasvlakte.
Aangekomen in Arugam Bay gaan we op zoek naar een leuke en betaalbare logeerplaats. Uiteraard zou het meegenomen zijn om een cabaña aan het strand te kunnen versieren.
Onze chauffeur is zo vriendelijk om ons rond te rijden, maar we worden gevolgd door een kerel op zijn motor. Hij wil ons zijn nieuwe guesthouse/hotel laten zien, vlak aan het strand en tegen betaalbare prijs gezien het nog niet volledig is afgewerkt en we de eerste gasten zouden zijn.
We laten ons verleiden om een kijkje te nemen en zijn vrijwel meteen verkocht. Een klein gebouw vlak aan het strand, 2 kamers met balkon en zeezicht. We staan nog een beetje te twijfelen omdat we verder nog niks konden bekijken en vergelijken wanneer een tweede tuk tuk komt aangereden met andere toeristen. Deze kans kunnen we niet laten schieten, we nemen beide kamers.
Het strand aan Arugam Bay is breed en lang, je kan er een stevige strandwandeling maken. Deze regio trekt veel surfers en de golven verraden waarom. De zee is op de meeste plaatsen enorm wild en gigantische golven maken een hels lawaai wanneer ze breken. Het water splasht hoog op wanneer een terugrollende golf een aankomend exemplaar tegenkomt.
Gelukkig is het water in de baai heel wat rustiger, al zit er daar nog behoorlijk wat stroming op.
Onze eerste volledige stranddag brengen we lekker lui door. Na het ontbijt leggen we ons in de broeihete zon, gelukkig komen er na een tijdje wat wolken opzetten zodat het toch doenbaar blijft om op het strand te blijven liggen.
In het weekend trekt deze bestemming veel locals, die met bussen toekomen. De mannen en kinderen zwemmen in hun onderbroek, de vrouwen zwemmen niet of houden hun lange kleding aan.
Arugam Bay is een moslimdorp, je ziet er vrijwel geen vrouw op straat. ’s Avonds komt het dorpje meer tot leven en verschillende keren per dag wordt er opgeroepen tot het gebed vanuit de moskee. De kinderen zijn nog altijd even enthousiast als waar ook op Sri Lanka, ze roepen en zwaaien al van ver.
Ook dag twee brengen we heel relaxt door, al maken we vandaag toch een iets langere strandwandeling. We passeren langs het meer dat onder de brug doorloopt die Arugam Bay met Pottuvil verbindt. Heel wat vissers zijn er aan het werk, de stank van rotte vis is er enorm. We gaan een kijkje nemen en stellen vast dat de rand van het meer bomvol dode vissen ligt. Vissen gebeurt hier met het net in de hand en zo worden er keer op keer honderden kleine visjes tegelijk van de bodem opgevist, vrijwel allemaal dood.
Blijkt dat bij hoog water het zoute zeewater tot in het meer spoelt. Daardoor blijft er zoveel zout achter zodat de concentratie ervan intussen zo hoog is en de vissen massaal sterven.
Als afsluiter van onze twee dagen genieten en niets doen aan het strand gaan we voor enkele Happy Hour – cocktails naar de bar van Hideaway. Chris en Joanna vernamen van andere toeristen dat er tussen 17 en 19u cocktails aan halve prijs geserveerd worden.
Heerlijk, al laat ik me niet verleiden en bestel ik voor mij en de baby alcoholvrije fruitsapjes.
Diezelfde avond worden we nog een keer geconfronteerd met een elektriciteitspanne. Het hele dorp is pikdonker, de restaurantjes kunnen zich enkel behelpen met wat kaarsen.
Zo wordt het dus een gezellige candle-light dinner en zijn we de enige gasten in het tentje dat we uitkiezen. Net wanneer onze prawn en calamari curry geserveerd wordt gaat de verlichting weer aan.
Morgen staat ons een stevige reisdag te wachten. Om tot onze volgende bestemming te geraken zullen we een heel aantal bussen moeten nemen. Vroeg uit de veren dus in de hoop dat we op een nog schappelijk uur Tissamaharama bereiken.