Van Laos naar Vietnam: we maken kennis met de Vietnamese cultuur en mentaliteit en zien het landschap alweer veranderen.

Aan de grens van Laos met Vietnam wordt ons geduld nogmaals op proef gesteld. Aan de Laotiaanse kant dringen de mensen zich in een hoop rond de twee loketten, maar gelukkig worden wij er als toeristen tussen genomen. De Vietnamese immigratiedienst neemt zijn tijd met onze paspoorten te doorzoeken terwijl wij de nodige formulieren invullen. Als dat klaar is moeten we naar een volgend kamertje om een ander papier te ondertekenen en daarbij moeten er centen op tafel gelegd worden. Vervolgens terug naar de eerste ruimte waarna ze ons op de gang zetten en onze rugzakken gecontroleerd worden. We zijn met 5 toeristen en één jonge Australische moet haar rugzak volledig binnenstebuiten keren. Gelukkig gaat het bij ons iets vlotter en kijken ze amper wat we meedragen.

We stellen ons dan ..... lees meer

Hanoi: na een lange busrit vanaf de grens met Laos komen we ’s avondslaat nog toe in Hanoi waar we met open armen ontvangen worden door Annita en Dave.

Het duurde even voor we een sympathieke Vietnamees vonden die ons een telefoontje liet maken, tegen betaling uiteraard. We verwittigden Annita en Dave dat we aangekomen waren en stapten daarop direct in een taxi richting Ciputra, de internationale wijk waar zij wonen met hun zoontje Brecht. Het was voor ons een hele opluchting dat zij ons op dit late uur nog wilden ontvangen. We kregen onze eigen kamer en badkamer en voelden ons al snel thuis in dit gezinnetje. ’s Morgens samen ontbijten, heerlijke boterhammen met kaas en choco ! Lekker lang blijven kletsen met een tas thee of koffie, het deed ons deugd om even uit het hectische reisleventje te stappen.

We deden waar we zin in hadden, wat we eigenlijk altijd wel doen, maar konden er nu ook voor kiezen om lekker in de zetel te blijven hangen en ..... lees meer

Sapa: dit dorpje ligt vlakbij de Chinese grens in het noorden van Vietnam. In de omliggende dorpjes wonen verschillende bergvolkeren die elke ochtend met hun koopwaar Sapa veroveren.

Na een 8u durende treinrit komen we toe in Lao Cai, hier staan tientallen minibusjes klaar om alle toeristen tot in Sapa te brengen. Van hieruit duurt het nog een uurtje om er te geraken, gelukkig raakt ons busje snel vol en kunnen we bijna onmiddellijk vertrekken. We rijden opnieuw de bergen in, maar naarmate we stijgen komt er meer en meer mist waardoor het zicht op de vallei bijna volledig verdwijnt. Het is nog vroeg in de morgen, dus we hopen dat deze dikke laag mist snel zal wegtrekken.

Bij onze aankomst in Sapa voelen we goed dat we ons op 1.650m bevinden, onze dikke jassen zullen van pas komen. De temperatuur ligt zeker beneden de ..... lees meer

Hué: we brengen een kort maar krachtig bezoek aan deze stad en bezoeken er op anderhalve dag de Citadel, 2 graftombes en een pagode.

De nachtbus vanuit Hanoi brengt ons op 12 uur tijd tot in Hué waar het zonnetje ons staat op te wachten. Zalig om na al die dagen van koud en slecht weer opnieuw in t-shirt te kunnen lopen. Na een deugddoende douche lopen we op sandalen de guesthouse buiten voor een laat ontbijt. Eens onze magen gevuld zijn kunnen we aan onze verkenning beginnen. Na een korte wandeling doorheen de stad steken we de rivier over richting de Citadel. Dit is de enige Keizerlijke stad van Vietnam die vandaag nog bestaat en bestaat uit een heel aantal mooie gebouwen. Het hele domein is gebouwd op een terrein met een omtrek van 10km en binnen de muren ervan woonde vroeger de Keizer met zijn familie, prinsen en keizerlijke concubines. Nu wonen er binnen diezelfde muren ongeveer 60.000 Vietnamezen.

Een groot ..... lees meer

Hoi An: een heel gezellig dorpje met smalle winkelstraatjes en kleurrijke lampionverlichting. Deze plek staat bekend om zijn vele kleermakers en dat is ook voor ons één van de redenen waarom we naar hier komen.

Na een hectisch vertrek uit Hué komen we na een korte busrit toe in Hoi An, het is intussen avond en de ene guesthouse na de andere blijkt vol te zitten. We kijken een beetje rond en vinden uiteindelijk een kamer voor een redelijke prijs. We ploffen onze rugzakken in een hoek van de kamer, gaan een hapje eten en maken een wandelingetje door het centrum. De reisgidsen liegen er niet om, Hoi An is echt een gezellig dorp. Vooral langs de waterkant waar er bij de restaurants typische Chinese lampions buitenhangen in allerlei kleuren. De oude huizen stralen een zekere warmte uit, we voelen ons hier direct thuis.

Op onze eerste dag ..... lees meer

Nha Trang: zon – zee – strand ! Het doet deugd om na al die maanden weer eens aan het strand te kunnen liggen.

Vanuit Hoi An reizen we met de nachtbus naar de stranden van Nha Trang. De rit zou zo’n 12u duren en op amper 20km van het eindpunt valt de motor van de bus stil, het is dan 6u ’s morgens. Zoals al wel vaker gebeurde halen de chauffeur en zijn compagnon de kist met sleutels boven en kort daarna kunnen we alweer vertrekken. Voor we uiteindelijk het centrum van Nha Trang bereiken vallen we nog een keer stil, maar ook dan is het probleem snel verholpen. Op de plaats waar de bus stopt staan gewoonlijk heel wat mannen met hun brommer je op te wachten om toeristen naar “hun” hotel te brengen.

Ook deze keer passen we de tactiek toe die we intussen opstelden: kies een kerel die een hotel heeft in een goeie buurt, laat je er gratis naartoe rijden en als de kamer en de prijs je bevalt is dat zoveel ..... lees meer

Dalat: in deze stad moeten we het alweer heel kort maken, het aantal resterende dagen in Vietnam begint te korten en we willen nog een aantal andere dingen gezien krijgen.

Op amper 27km van Dalat komt er plots erg veel rook vanonder de bus, de stank die daarop volgt maakt het moeilijk om te ademen. De chauffeur zet zijn bus aan de kant en iedereen stapt mee uit, het is vrij duidelijk dat de panne deze keer geen 5 minuutjes zal duren. De motorkap wordt opengezet en er blijft veel rook uitkomen. De chauffeur en zijn collega slepen liters water aan, maar hoeveel ze er ook ingieten, er loopt nog tien keer meer terug uit. Ze blijven dit herhalen tot er zich onder de bus bijna een zwembad heeft gevormd. Wat er nu gaat gebeuren is voor ons een groot vraagteken. Hebben ze de maatschappij gebeld en is er een andere bus onderweg? Hoe lang moeten we ongeveer wachten? Moeten we overstappen op een andere bus?

Wanneer 3/4 van de toeristen hun bagage al genomen heeft ..... lees meer

Mui Né: een dorpje aan de Zuid Chinese zee, maar hier kom je niet naartoe voor de mooie stranden. De absolute trekpleister zijn de prachtige witte en rode zandduinen.

Deze keer bracht de bus ons zonder enige problemen tot in Mui Né en dat zelfs op een veel kortere tijd dan gepland was. Langs de kustlijn zijn heel veel hotels en bungalows te vinden, het enige nadeel is dat ze ver van elkaar liggen. Het duurde dan ook even voor we een bungalow vonden waar we de komende 4 nachten zouden slapen. Eens dat geregeld was gingen we een hapje eten en zoals gewoonlijk wanneer we ergens toekomen maken we een wandeling om de omgeving te leren kennen. Het strand van Mui Né is zeker niet één van de mooiste die we al zagen. Het is smal, maar vooral erg vuil. Dat maakt het ook helemaal niet aangenaam om er te wandelen en de enige andere keuze is verder stappen langs een drukke weg.

Heel wat arme vissers wonen in simpele huisjes langs het strand en overal wordt ..... lees meer

Ho Chi Minh City (Saigon): op een goeie maand tijd vieren we voor een tweede keer Nieuwjaar. Op onze laatste dag vindt het Tet Festival plaats, het Vietnamees Nieuwjaar.

Aangezien onze bus van Mui Né zoveel vertraging had was het al donker voor we Saigon bereikten. Het centrum van de stad was één grote file, nog nooit zagen we zoveel brommers bij elkaar. Deze drukte had alles te maken met het feit dat het Tet Festival in aantocht is. Daarvoor was één van de hoofdstraten afgesloten in het midden zodat er geen voetgangers konden wandelen en de straat was volledig versierd met bloemen en gekleurde lampions. ’s Avonds kwamen alle mensen buiten om naar dit alles te kijken en dat zorgde voor een nooit geziene drukte en verkeersopstopping. Na lang aanschuiven tussen de honderden brommers werden we uiteindelijk afgezet in de backpackerswijk van de stad.

Ook hier was de drukte duidelijk merkbaar en we begonnen ons een beetje zorgen te maken of we nog gemakkelijk aan een kamer zouden geraken ..... lees meer