Christchurch: op bezoek bij Belgen voor een gezellige babbel
en een lekker ontbijt. Wat een onthaal in Nieuw-Zeeland !
Bij
ons vertrek in Sydney hebben we er geen idee van hoelang we zullen moeten
vliegen en hoeveel tijdverschil er is met Nieuw-Zeeland. Zoals het de laatste
tijd wel vaker voorvalt zijn we goed voorbereid ;-) , nu kunnen we zeker zeggen
dat we van dag tot dag leven. Wanneer we in Christchurch landen is het bijna
middernacht, nog eens 2u later dan in Australië en nog amper 9°. We passeren
vlot door de douane, enkel de onderkant van onze wandelschoenen moeten we laten
zien. Hier willen ze er zeker van zijn dat je geen ziektes, ongedierte of
andere besmettelijke zaken binnenbrengt. Gelukkig had Dave onze schoenen net
gekuist en mochten we direct verder. Bij het ophalen van onze bagage merken we
dat er aan Dave zijn rugzak een extra kaartje hangt.
Het
opschrift luidt “heavy 20kg”, een waarschuwing voor het bagagepersoneel dat ze
door hun knieën ..... lees meer
Onze
kilometerteller mag beginnen werken, eerst rijden we naar Akaroa en daarna
rijden we langs het drukst bezochte skigebied van Nieuw-Zeeland.
Akaroa
is een klein dorpje waar de Fransen zich voor het eerst vestigden in dit land,
hun afstammelingen wonen hier nog steeds. De omgeving bestaat uit hoge bergen
en verschillende baaien die gevormd werden door de uitbarstingen van 3 vulkanen
miljoenen jaren geleden. Het is aan één van die baaien dat wij onze eerste
nacht doorbrachten in het wild, een prachtige locatie trouwens. Het zat er
bomvol eendjes en ganzen, ’s morgens werden we gewekt door een haan uit de
buurt. De weg naar Akaroa is op zich al de moeite, een groot stuk daarvan
rijden we door de bergen. Het is een totaal ander landschap dan dat we de
laatste maanden gewend geweest zijn. De bergen hier zijn kaal, buiten dat er
schapen en koeien op staan te grazen.
Deze
regio is een eerste mooie kennismaking met het land, hier kan je je ogen ..... lees meer
Natuurpracht in alle mogelijke maten, vormen en gewichten: van
Lake Tekapo naar Mount Cook langs Lake Pukaki.
Het
is al laat in de namiddag wanneer we in het dorpje Lake Tekapo aankomen, hier
wonen slechts 315 mensen. De kleur van het meer is op dat moment niet zo
spectaculair meer, de ondergaande zon zorgt voor een donkere gloed over het
water. We zullen dus tot morgen moeten wachten voor het grote spektakel.
Overnachten doen we langs het naburige meer, Lake Alexandrina. Hier is een
uiterst simpele zelf-registratie camping waar we voor 3euro kunnen overnachten
op een prachtige plek aan het water. We parkeren ons voor een leegstaand
vakantiehuisje zo dicht mogelijk aan het water, op zo’n mooie plaats sta je
niet elke dag. Om de avond compleet te maken ontkurken we ons eerste flesje
wijn en eten sinds maanden nog een keer kip.
In
Australië waren de kipfilets met zoveel verpakt dat ..... lees meer
Van Oamaru
naar Moeraki en Dunedin: tijdens deze route staan de dieren centraal, ik kan al
verklappen dat we zeker niet ontgoocheld werden.
Aangekomen
in Oamaru rijden we ineens naar Bushy Beach, dit is de plaats waar de zeldzame
Yellow Eyed Pinguïns aan land komen. Deze diertjes zijn erg schuchter en daarom
werd er een schuilhokje gebouwd van waaruit je ze kan gadeslaan. Bij onze
aankomst, rond 15u30, was er nog geen pinguïn te bespeuren. Wel lagen er twee
zeehonden op het strand te zonnen, de eerste keer dat we deze dieren in het
wild zien en dus een geweldige ervaring. We hebben een dik uur geduld nodig,
maar vanaf 16u30 komen de eerste pinguïns aangezwommen. Met een grote golf
laten ze zich op het strand duwen waarna ze het op een lopen moeten zetten
zodat de volgende golf hen niet terug mee in zee sleurt, een grappig zicht is
dat.
In
totaal zien we zes van deze bedreigde pinguïns aan land komen, ze hebben
precies een ..... lees meer
Via de Southern Scenic Route verkennen we de regio van The
Catlins, deze keer krijgen we de twee toppers samen; mooie natuur én het
dierenleven.
Het
landschap dat we tijdens deze rit te zien krijgen is niet spectaculair in die
zin dat het ons wat aan de Ardennen doet denken. Maar dat het een bijzonder
mooie en groene omgeving is kunnen we niet ontkennen, bovendien staan er hier
duizenden schaapjes te grazen op de uitgestrekte groene heuvels. Deze weg loopt
naar het zuidelijkste punt van dit Zuidereiland waarbij we grotendeels langs de
Pacific Ocean rijden. De plaats waar we voor het eerst halt houden is Nugget
Point. Bijzonder aan deze plek is dat hier heel wat verschillende diersoorten
samenkomen, iets dat ergens anders niet het geval is. Zo zitten hier de
zeehonden, zeeleeuwen, zee-olifanten, yellow eyed pinguïns, en verschillende
vogelsoorten.
In
Roaring Bay gingen wij kijken of we de zeldzame yellow eyed pinguïns ook
vandaag ..... lees meer
We zetten
onze weg verder langs de Southern Scenic Route en rijden het fjordland binnen.
Een topper die ons te wachten staat is een cruise in de Doubtful Sound.
De
route brengt ons langs Invercargill, een stad waar we halt houden om
boodschappen te doen en onze benzinetank alweer eens vol te gooien. Hier vinden
we ook een alternatief op de openbare douches of douches op een camping waar we
tot nog toe altijd gebruik van maakten. Voor amper een halve euro per persoon
meer betalen we inkom in het Splash Palace. Het klinkt spannender dan het is,
maar we hebben toegang tot het gewone zwembad, een zalig warm bubbelbad, een
golvenbad dat niet in werking is en zalig ontspannend een stoombad. Voor dat
geld laten we ons een dik uur weken van het ene bad in het andere en sluiten af
met een douche. Eerlijk toegegeven, we hebben gebruik gemaakt van onze “thaise
namaak studentenkaart” en betalen daardoor amper meer dan in de openbare
douches.
Volledig
opgefrist ..... lees meer
Queenstown: de uitvalsbasis voor stunts en sensatiesporten.
Het
super gezellige dorp Queenstown staat alom bekend als het mekka voor de
durvers. Op deze plek werd in 1988 het bungee-springen voor het eerst
gecommercialiseerd. Tegenwoordig zijn er een aantal verschillende locaties van
waarop je de sprong in het diepe kan wagen. Verder kan je ook kiezen voor
paragliding, rafting, canyoning, skydiven, jetboating en nog veel meer. Tegen
dat wij Queenstown bereiken is het avond, we lopen nog snel langs het visitor
center en halen er de nodige brochures om een keuze te kunnen maken uit het
ruime aanbod. Nadat we ook nog boodschappen gedaan hebben zetten we ons in een
uithoek van de parking in de hoop hier te kunnen blijven overnachten. Zoals
gewoonlijk testen we of er toevallig geen draadloze internetverbinding te
verkrijgen is en we hebben geluk.
Het
nadeel daarvan is dat we de hele avond chatten en surfen in plaats ..... lees meer
Fox en Franz Josef Glacier: dat dit een hoogtepunt van onze
reis doorheen Nieuw-Zeeland zou worden hadden we wel gedacht, maar het werd nog
veel meer dan dat.
’s
Morgens worden we wakker bij staalblauwe hemel en de zon aan de horizon boven
de oceaan. Dat belooft een mooie herfstdag te worden, tijd om in actie te
schieten en onze wandelschoenen aan te trekken. Omdat we kozen voor een
begeleide dagwandeling op de Franz Josef Gletsjer trekken we er vandaag zelf op
uit, er zijn genoeg tracks naar de Fox gletsjer die je kan volgen. Voor we
daaraan beginnen boeken we een helikoptervlucht van 20min die eveneens een
ijslanding maakt bovenop de gletsjer. Dit grapje kost ons redelijk wat centjes,
maar de herinnering zal voor altijd blijven. Deze vlucht wilden we hier aan de
Fox Glacier maken omdat we op de andere gletsjer al een wandeling gepland
hebben.
Maar
na overleg met de verkoper veranderen we van gedachte, de Franz Josef is veel
steiler ..... lees meer
We zetten
onze weg langs de mooie westkust verder en gaan nog wat kilometers vreten. We
stoppen kort in Hokitika, rijden verder naar Punakaiki en keren daarna terug om
via Arthur’s Pass de oversteek te maken. Deze lange rit brengt ons tot de
thermale baden in Hanmer Springs.
Hokitika
is gekend als het “jadestadje” en daar willen we wel eens een kijkje gaan
nemen, al snel blijkt dat het bij kijken zal blijven. Van deze mooie groene
steen wordt van alles en nog wat gemaakt, maar hij wordt vooral verwerkt in
juwelen. De kleinere stuks zoals oorbelletjes of een ketting zijn nog
betaalbaar, maar van zodra de steen iets groter wordt is het niet meer voor
onze portemonnee. We nemen een kijkje in de winkel van de jade factory, er zijn
heel wat mooie stuks uitgestald maar we verschieten ervan tot welke torenhoge
prijzen dat gaat.
We
vervolgen onze weg langs de prachtige westkust van dit zuidereiland. Deze is
veel ruiger dan ..... lees meer
Kaikoura: de
oh’s en ah’s blijven komen, in dit kleine dorp beleven we alweer een topdag !
Na
een verschrikkelijke nacht zijn we blij dat het ochtend wordt en we kunnen
vertrekken. Omdat we geen geschikte slaapplaats vonden, na heel wat kleine zijstraatjes
te hebben verkend, parkeerden we ons uiteindelijk in een inham van de
autosnelweg. Het woord autosnelweg moet je in Nieuw-Zeeland niet al te
letterlijk nemen. Dat is hoofdbaan nummer 1 die door het zuidereiland loopt
maar bestaat slechts uit twee rijvakken en is te vergelijken met een 90km/u
baan van bij ons al mag je hier dan wel 100km/u rijden. De hele nacht raasden
er vrachtwagens op een paar meter langs de camper en de Nieuw-Zeelanders hebben
om de één of andere reden de gewoonte om te toeteren als ze een camper zien
staan. Zo word je nu en dan wel eens gewekt door een toeterende voorbijganger.
Wil
het toch wel lukken ..... lees meer
Op naar het noorden van het Zuidereiland waar we onze laatste
week doorbrengen voor we de overzet nemen. Ik durf het bijna niet te zeggen,
maar… we beleven alweer een topmoment !
In
plaats van de snelweg te nemen richting Picton volgen we een tip die mijn
nonkel Walter ons meegaf. Iets voorbij Tuamarina namen we de afslag richting
Rarangi en Whites Bay. Het is intussen avond en hoog tijd om een slaapplaats te
zoeken, deze vonden we in ons “campsite boekje”, een gratis camping naast het
water. Vanaf dit punt gaat de weg verder over een goeie gravelroad die ook voor
onze camper te doen is. De hele rit gaat over bergpassen waarbij je steeds vlak
naast de baai van Port Underwood blijft rijden wat voor mooie zichten zorgt.
Deze
trip is een voorsmaakje op de Marlborough Sounds, helderblauw water in een
groene baai omringd door ..... lees meer
Terwijl ik dit laatste verslag voor het Zuidereiland schrijf
maakt Dave gebakken appeltjes met kaneel en rozijntjes. Hieronder volgt een
korte beschrijving van de bezoekjes die we de laatste dagen aflegden.
Bij
ons vertrek uit Marahau vliegt na de zoveelste bocht onze voorraadkast open.
Dave vergat ze op slot te doen en nu liggen de potten en blikken verspreid over
de vloer van de camper, de pot choco en een fles water vallen eruit wanneer ik
de schuifdeur open. Oeps, accidentje. Kan gebeuren natuurlijk en ikzelf mag
niks zeggen want ik had in Australië hetzelfde voor op dag 2.We rijden naar
Takaka, een dorpje in Golden Bay. Daar overnachten we aan de Pupu springs, het
is inmiddels te donker om vandaag nog te gaan kijken en de parking is ruim
genoeg om te kamperen en nergens staat een bordje dat het verboden is.
Het
water van de Pupu springs is ..... lees meer