Hoewel er “storm op zee” voorspeld was bereiken we veilig de haven van Wellington, de hoofdstad van het land. Na een kort bezoek rijden we een heel eind verder tot Napier.

Met een weersvoorspelling van windsnelheden tot 130km/u kreeg ik al schrik om de ferry op te rijden, die was bovendien al 45min vertraagd en ik zag er al niet veel goeds in. Tot ik aan de oprijlaan voor de ferry het bord las waarop stond “sea conditions: moderate”, daarmee was ik gerustgesteld. Na 2,5u varen en dus sneller dan de geplande 3u hadden we amper iets gemerkt van de voorspelde stormwinden. De boot bewoog amper en ging tegen een goeie snelheid vooruit, we zaten zelfs de hele rit op het zondek, uit de wind achter de windschermen was dat zelfs aangenaam. In de vroege namiddag reden we Wellington binnen en betaalden schandalig veel geld voor de parking.

Maar liefst 7euro moesten we neertellen om ons een paar uurtjes te parkeren en dan nog aan de rand van het centrum. Het viel ons op dat het verkeer ..... lees meer

In de omgeving van Taupo maken we voor de eerste keer kennis met vulkanische activiteit op dit eiland.

Het dorpje Taupo ligt in een hoekje van het gigantisch grote Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw-Zeeland dat gevormd werd door één van de grootste vulkaanuitbarstingen ooit waarbij 800km³ as en puin werd uitgespuwd. We bevinden ons dus in een zeer interessante regio die alweer totaal andere landschappen te bieden heeft. Hiernaar hebben we toch wel uitgekeken en de verwachtingen staan hoog gespannen. We rijden recht naar het visitor center om ons te informeren over de weersvoorspelling voor morgen en om wat meer te weten te komen over dé knapste dagwandeling van Nieuw-Zeeland, de Tongariro Crossing. Deze gaat door het gelijknamige nationale park dat bekend staat voor zijn actieve vulkanen en adembenemende landschappen van bergen, kraters en kratermeren.

We zijn ..... lees meer

Wai-o-tapu en Orakei Korako, twee thermische wonderlanden. Wanneer we hier rondlopen voelen we ons in een andere wereld, één van vele kleuren maar vooral geuren !

Nog voor het park opengaat rijden we de parking van Wai-o-tapu al op, zo kunnen we nog op het gemakje ontbijten en daarna op verkenning gaan in deze wonderwereld. Al ziet het er voorlopig niet veelbelovend uit, een dikke laag mist hangt tot net boven de grond dus veel zullen we niet kunnen zien in dit weer. We kopen onze tickets en maken al een eerste rondwandeling door het park met inderdaad zeer beperkt zicht. Bovenop de mist komen nog eens de dampen die uit de kraters naar boven komen en ons zicht nog meer belemmeren. Rond 10u keren we terug naar onze camper en rijden een drietal minuten verder naar Lady Knox geiser. Deze wordt dagelijks om 10u15 “aangestoken” en spuit dus op commando met behulp van 300gr zeep.

De ontdekking van de geiser gebeurde 100 jaar geleden door ..... lees meer

Rotorua is zowat de hoofdstad van thermische activiteit op dit noordereiland en daarbij hoort de typische zwavelgeur van rotte eieren.

Nog voor we het centrum van Rotorua binnenrijden komt de geur van rotte eieren al op ons af. We sliepen deze nacht aan een rest area op zo’n 15km van de stad, maar de keuze bleek niet erg strategisch. Vanaf half 5 ’s ochtends was het er een constant aan- en afrijden van vrachtwagens die zand en keien kwamen laden. Veel slapen was er dus niet meer bij met die zware jongens die naast ons campertje komen gedaverd. In de voormiddag maken we een wandeling door de stad, het is er zeker niet ongezellig. De zwavelgeur hangt hier wel degelijk overal in de lucht, dat is niet moeilijk wanneer je de dampen zo uit de riolen ziet opstijgen. Het Kuirau Park is het vulkanische gebied van de stad waar alles dampt en borrelt.

Het is een mooi en vooral groot park waar uit alle hoeken en kanten zwaveldampen omhoog komen. Er zijn ..... lees meer

Via de Bay of Plenty rijden we naar de Coromandel Peninsula, onze laatste week is ingezet.

Een korte stop houden we in Maketu, een klein dorpje dat belangrijk is in de Nieuw-Zeelandse geschiedenis. Hier meerde de eerste Te Arawa of Maori-kano aan wat meteen ook de eerste nederzetting betekende. Ter herdenking daarvan werd er een groot stenen monument geplaatst op de plek waar de kano toekwam. Verder is dit innie minnie dorpje ook gekend om zijn pies, nog een reden die ons naar hier brengt. Met zicht op zee eten we voor de zoveelste keer een goed gevuld bladerdeeg taartje maar om eerlijk te zijn zijn ze niet specialer dan alle anderen die we tot nu toe verorberden. Hierna rijden we verder naar Mount Maunganui, dit dorpje dankt zijn naam aan de gelijknamige heuvel die het landschap domineert.

Na een stevige beklimming hebben we een bijzonder mooi uitzicht van op de top over de ..... lees meer

In Auckland brengen we onze laatste twee dagen door en we sluiten af met een goeie pint en een Belgische maaltijd in een Belgisch café.

Voor we het stadsleven induiken bezoeken we Kelly Tarlton’s Antarctic Encounter & Underwater World. Dit complex is volledig ondergronds gebouwd in de kelder van de stad onder de riolen. Van zodra je binnenkomt zie je de pinguïns al zitten achter glas. De mooie koningspinguïns met hun gele hals en nog een kleinere soort, de Gentoo pinguïn, die onder water heen en weer schieten. Vervolgens komen we door een nagebouwde hut van Scott, in 1911 was hij de eerste om samen met zijn team op verkenning te gaan naar de zuidpool. Zijn verhaal werd verfilmd en wordt afgespeeld in de replica woonkamer, heel erg knap gemaakt. Er hangt heel wat informatie over de bijzondere wereld van Antarctica die de moeite is om even door te lezen.

Met een snowcat maken we een ritje langs de pinguïns, dagelijks wordt hun omgeving voorzien van ..... lees meer