We beginnen onze trip doorheen Colombia bij de “P”: Pasto en Popayán.

Na de 50 uur durende overtocht vanuit Lima tot Pasto zijn we echt doodmoe en hebben een reuzehonger. Het is al laat in de namiddag wanneer we onze rugzakken neergooien in de hostel en we gaan direct een hapje eten in een plaatselijk restaurantje. Daar serveren ze maar één dagschotel en onze kennismaking met de Colombiaanse keuken valt goed mee. Een soort van aardappeltaartjes met een slaatje en een stuk vlees. Met een goed gevulde maag keren we ineens terug naar de hostel waar we nog een beetje tv kijken vanuit ons bed en op een nog kinderlijk vroeg uur onze ogen al laten toevallen. Op onze eerste volledige dag in het land maken we een uitstapje naar de Laguna de la Cocha, één van de grootste meren van het land.

De rit er naartoe is prachtig, steeds door de bergen klimmen we hoger en hoger en ..... lees meer

San Agustin: een dorpje in een prachtige groene omgeving waar vroeger een mysterieuze groep van mensen hun doden begroeven en hen eerden door er indrukwekkende beelden naast te plaatsen.

Een rit van bijna 6uur brengt ons vanuit Popayán door een prachtige, groene omgeving naar San Agustin. Het is een constant gehobbel en gebobbel waarbij de twee mannen voor ons in de bus meermaals hun maaginhoud naar buiten werken, geen enkel stukje is geasfalteerd en het wordt best een vermoeiende rit. Het landschap daarentegen is wel heel mooi: diepe, groene valleien met veel koffieplantages tegen de bergflanken, bananenbomen en hier en daar zelfs een palm. Het gebied waar we nu doorrijden werd vroeger sterk gecontroleerd door de guerrilla’s, geen kat kon hier passeren zonder aan hen toestemming te vragen om de regio te mogen binnen komen.

Het dorp van San Agustin valt ..... lees meer

Bogota: voor een paar dagen gaan we de sfeer opsnuiven in de hoofdstad van het land.

Bijna bevroren van de airconditioning op de nachtbus vanuit San Agustin komen we ’s morgensvroeg toe in de enorme busterminal van Bogota. Omdat het nog donker is buiten gaan we eerst een koffietje drinken en wachten op een iets menselijker uur om ons naar de hostel te begeven. Die hebben we vooraf gereserveerd via internet zodat we ons niet aan een zoektocht moeten wagen. Wanneer de receptioniste op zoek gaat naar onze boeking blijkt er iets misgelopen te zijn en deze keer draait dat in ons voordeel uit. In plaats van in de hostel te slapen boekt ze ons in voor hun gelijknamige hotel achter de hoek en dat aan dezelfde prijs, daar zeggen we niet nee tegen. We hebben nog een hele dag voor ons aangezien we zo vroeg arriveerden en beginnen met een warme douche.

Die zorgt ervoor dat half de badkamer onder water ..... lees meer

Salento: een klein gezellig dorpje gelegen in de groene Zona Cafetaria.

In het busstation van Armenia stappen we over op een kleinere bus die ons tot het dorpje Salento zal brengen. Terwijl we wachten op het vertrek ontmoeten we een Engels koppel, Dan en Jennie. Met hen geraken we aan de babbel, maar de gesprekken worden onderbroken wanneer er naast de bus een auto komt gereden waarvan de chauffeur met zijn armen begint te zwaaien en iets roept naar de buschauffeur. Blijkt dat de koffer van onze bus opengegaan is tijdens het rijden en dat we bagage verloren zijn. Dave springt direct mee uit de bus om te gaan kijken en ja hoor, zijn rugzak ligt een goeie 100m terug in het midden van de rijbaan. Auto’s moeten stoppen of uitwijken en er staat al een kleine rij aan te schuiven. De chauffeur loopt terug om de rugzak te halen, gelukkig is hij niet beschadigd en is er niemand over gereden.

In ..... lees meer

Medellin wordt weleens de stad van de eeuwige lente genoemd vanwege zijn aangename klimaat het hele jaar rond. Wanneer wij toekomen regent hij pijpenstelen en overwegen om direct een bus verder te nemen, richting zee.

Elke keer we een stad verlaten denken we naar beter weer te reizen, maar dat is ook deze keer weer niet waar. De gedachte om onmiddellijk verder te reizen flitst door onze hoofden, maar nu we hier toch zijn besluiten we toch maar eens een kijkje te nemen. Medellin was voordien een stad met een zeer slechte reputatie: het was de drugshoofdstad van de wereld met enorm veel criminaliteit en met de drugskoning Pablo Escobar als uithangbord. Op dit ogenblik is het echter één van de veiligste steden in Zuid-Amerika door de grootschalige politiecontroles en een overduidelijke aanwezigheid van politie en militairen.

Wij logeren in de hippe wijk ..... lees meer

Taganga en Santa Marta: zon, zee, strand en het belangrijkste van allemaal… het is er heet en er valt weinig regen !

Na alweer een 17 uur durende busrit van Medellin stappen we uit en overvalt de tropische hitte ons. Het is zolang geleden dat we dit soort temperaturen nog gevoeld hebben dat we het zelfs niet zien zitten om naar een bus te gaan zoeken en dus laten we ons voeren door een taxi zodat we afgezet worden vlak voor een hotel. Eens aangekomen in Taganga is het eventjes zoeken naar een goeie slaapplaats, maar uiteindelijk komen we in een mooi hotel terecht en kost de kamer ons geen cent meer dan de hostels die we daarvoor gingen bekijken. Taganga is een klein vissersdorpje waar het toerisme het dagdagelijkse leven van de mensen nog niet controleert of volledig in de hand heeft.

Hoewel er al een heel aantal hostels zijn en er ook een redelijk aanbod is aan restaurantjes is het niet zo dat het hele dorp van het toerisme ..... lees meer

Parque Nacional Tayrona: we overnachten 2 keer in de prachtige omgeving van dit park. In een hangmat slapen we boven de Caribische zee met de jungle achter ons.

Het park van Tayrona is de ideale plek om tot rust te komen, weg van de grote massa. Vanuit Santa Marta nemen we de lokale bus die ons afzet voor de ingang van het park. Nog voor we onze toegangstickets kunnen kopen worden we gecontroleerd door de politie. Onze rugzakken worden letterlijk binnenstebuiten gegooid, alles moet eruit en zelfs het kleinste rommeltje moet gecheckt worden. De lakenzakken moeten uit hun hoes, alle kleren en reserve-ondergoed worden nagekeken, het fototoestel moet uit het zakje, ze snollen echt overal. Het Peruaanse koppel dat net voor ons het park binnenging werd amper gecontroleerd. Nadat we onze tickets betaalden nemen we de jeep die ons verder het park inrijdt.

We zullen sowieso al een flink stuk moeten stappen voor we aan onze slaapplaats geraken, dus willen we dit eerste ..... lees meer

Cartagena: we sluiten onze laatste dagen in het mooie Colombia af in dit prachtige staaltje van Spaanse architectuur met zijn perfect gerestaureerde koloniale gebouwen.

Cartagena is een prachtige havenstad met een historisch centrum om u tegen te zeggen. De stad werd gesticht in 1533 en werd in de 16^de eeuw meermaals aangevallen door piraten. In antwoord daarop bouwden de Spanjaarden een stadsomwalling en een reeks forten die bescherming moesten bieden. Deze maatregelen zorgden ervoor dat Cartagena uit handen van de piraten bleef. Deze dagen is het historische centrum van Cartagena een levend museum met zijn 16^de- en 17^deeeuwse Spaanse architectuur, smalle straatjes, kerken en pleinen. Het is een zaligheid en plezier om er rond te lopen en werkelijk in elk straatje of achter elke hoek schuilen er prachtige gebouwen met grote balkons en kleurrijke bloemen.

We hebben dan ook uren en uren doorgebracht wandelend van het ene straatje naar het andere, maar veel ..... lees meer