Golfito: na het slechte weer in Panama vluchten we
naar Costa Rica in de hoop beter weer te vinden. Dat blijkt echter al zeker
niet het geval te zijn in Golfito.
De grensformaliteiten verlopen zowel langs de Panamese
als Costa Ricaanse kant heel erg vlot. Toch moet ik me weer een keer kwaad
maken in een koppige douanebeambte. Ik vraag hem expliciet om dichtbij de
andere stempels te stempelen aangezien onze paspoorten zo vol geraken, knalt
hij hem daar toch wel midden in een grote open ruimte zeker. Ik kon wel
ontploffen, zure vent ! Nadat ik me kwaad maak beseft hij blijkbaar wel dat ik
de vraag niet zomaar stelde en zet hij de stempel in Dave zijn paspoort toch op
een fatsoenlijke plek. Golfito is een dorpje langs de Golfo Dulce en speciaal
van vorm. Zowat alles is gebouwd langs één lange baan waar langs de ene kant de
jungle uitkomt naast de rijweg en langs de andere kant de Golfo Dulce ligt.
Alle huizen staan dus naast mekaar gebouwd en het dorp
is één lange “pier” met ..... lees meer
Op de vlucht voor de hevige regens en donkere wolken:
Panama hebben we vroegtijdig verlaten wegens het barslechte weer, maar Costa
Rica brengt geen beterschap.
Vanuit Golfito bussen we rechtstreeks naar de
hoofdstad San José, het enige dat we hier doen is overstappen op een bus naar
Puntarenas. Hiermee zijn we alweer meer dan de helft van het land doorgereisd
zonder te stoppen en opnieuw bevinden we ons aan de Stille Oceaan. Onderweg
naar Puntarenas begon het weer er iets veelbelovender uit te zien, hoewel er in
en boven de bergen nog dikke pakken donkere wolken hingen kwam de zon er op
sommige plaatsen door en zagen we stukjes blauwe lucht. We kregen ook nog een
fameuze wolkbreuk boven ons waardoor alle ramen van de bus toe moesten en we
zaten te stikken van de hitte. Maar het leek of er beterschap op komst was, dus
we hielden de moed erin. Na een lange dag van bijna 10u op de bus kwamen we bij
goed weer toe in Puntarenas.
Deze keer konden we nog eens op ons .....
lees meer
Los Chiles: na twee weken
te vlucht te zijn geweest voor het regenachtige weer keren we terug vanuit
Nicaragua.
We nemen de grensovergang die je enkel met de boot kan
doen en komen via San Carlos in Nicaragua binnengevaren in Los Chiles. Een
hevige regenbui verwelkomt ons, maar die wordt gelukkig snel afgelost door de
zon. Het was een mooie tochtje over de Rio Frio waarbij we het geluk hadden om
al wat diertjes te zien onderweg. Nadat we opnieuw onze stempels gehaald hebben
voor Costa Rica gaan we eerst een hapje eten. We zijn al op sinds 4u15 deze
ochtend en hebben de tijd nog niet gehad om iets fatsoenlijk te knabbelen. Onze
bedoeling is om vandaag nog door te reizen naar het ecologische reservaat van
Cano Negro en van daaruit morgen nog een boottochtje te maken in de andere
richting op de Rio Frio.
Maar nadat we ons informeren blijkt dat er op zondag
geen bussen rijden in die richting waardoor we ..... lees meer
La Fortuna en de Arenal
vulkaan: een prachtige omgeving, al moeten de dikke, grijze wolken je wel de
kans gunnen om een blik te werpen op het groene landschap.
Het is al late namiddag wanneer we La Fortuna
binnenrijden. Dat het er toeristisch is valt ons gelijk op, zoveel restaurants,
hotels en souvenirwinkels. Maar dat zorgt ook deels voor zijn charme, je kan
hier op je gemak rondlopen en winkeltjes kijken, een hapje eten of een lekkere
batida (verse fruitshake) drinken. We hebben een razende honger en zagen in de
verte een bordje van Burger King hangen toen we aankwamen. Omdat we nu al
zolang de typische casado’s eten, een schotel met rijst, bonen, een beetje sla
en bv. kip, hebben we heel erg zin in iets anders. De toeristenrestaurants zijn
iets te duur voor onze portemonnee dus kiezen wij voor een goeie burger met
frietjes en het smaakte ons heerlijk.
Onderweg kwam er een straathond achter ons gelopen en
hij zag er toch weer zo ongelofelijk lief uit en begon al direct .....
lees meer
Santa Elena (Monteverde):
we glijden over de toppen van de bomen in het nevelwoud.
Bij aankomst in Santa Elena krijgen we gelijk
kippenvel. We zitten in het centrale hooggebergte van het land en dat is
duidelijk te voelen aan de temperatuur. Bij de kou komt later op de avond ook
nog de nodige regen en op die moment besluiten we dat we hier niet al teveel
tijd zullen doorbrengen. Het dorpje Santa Elena is heel erg klein, er is
slechts één hoofdstraatje, maar toch heeft dit bergdorp heel wat te bieden. De
hoofdattractie in deze omgeving zijn de twee nevelwouden en deze keer kiezen we
ervoor om die niet te voet te verkennen, maar vanuit de lucht. Via de hostel
boeken we een canopy tour en worden we de volgende ochtend al vroeg opgepikt.
We krijgen allemaal een klimgordel aan met de nodige
gereedschappen, een helm op ons hoofd en speciale handschoenen waarmee je kan
afremmen aan de ..... lees meer
Liberia: van het frisse nevelwoud naar de
overdonderende hitte.
Het centrum van Liberia stelt niet veel voor. Dat is
waarschijnlijk ook de reden waarom de meeste toeristen hier enkel komen om op
een andere bus over te stappen of als uitvalsbasis voor een bezoek aan de
vulkaan Rincon de la Vieja. Dat laatste geldt ook voor ons, al zullen we nog
een extra dagje geduld moeten hebben aangezien dat nationale park op maandag
gesloten is. We staan op bij een stralende zon en even moeten we terug wennen
aan de warme zonnestralen. Van zodra we de ventilator afzetten in onze kamer
breekt het zweet uit en enkel een koude douche zorgt voor verkoeling. We doen
alles dan ook heel rustig op het gemakje, halen iets te eten in de supermarkt
en zetten ons met de laptop buiten op de houten banken in de tuin van de
hostel.
We kunnen internetverbinding aftappen van een netwerk
in de ..... lees meer
Quepos en Parque Nacional Manuel Antonio: dit wordt
onze eerste echte topdag in Costa Rica. Dit is wat we ons hadden voorgesteld
bij dit land, knappe stranden, natuur en veel dieren !
Met een klein hartje gaan we in Quepos op zoek naar
een slaapplaats. We is vandaag 24 december en naar wat we ons lieten vertellen
staat er een hele drukke periode aan te komen en zullen de meeste hotels
volgeboekt zijn. Schuin over het busstation gaan we informeren in een
hotelletje en daar hebben ze al direct plaats. Oef, die schrik is dus voor
niets geweest. De meeste toeristen zullen misschien slapen zoeken in Manuel Antonio,
maar aangezien het daar duurder zou zijn dan in Quepos besluiten wij hier te
logeren. Wanneer we op Kerstdag buiten stappen ligt het centrum er dood en
verlaten bij.
Alle winkels zijn toe en we vinden twee restaurantjes .....
lees meer
Cahuita wordt onze uitvalsbasis voor een wandeling
door het gelijknamige nationaal park en een uitstap naar de mooie stranden aan
Puerto Viejo en Manzanillo.
Wanneer we vertrekken uit Quepos laten we de Pacific
Coast voorgoed achter ons, althans voor wat Costa Rica betreft. Aan de
Caribische kust is het momenteel nog mooi weer en daar willen we nog wel het
één en ander bezoeken voor we hier vertrekken, dus reizen we het mooie weer
achterna. Dat wil zeggen dat we het land doorkruisen van de ene kust naar de
andere en een hele dag onderweg zijn. In de hoofdstad San José stappen we over
op een bus naar Cahuita en tijdens deze rit komen we langs het absolute
bananenhoofdkwartier. Kilometers en kilometers rijden we langs gigantische
bananenplantages en zien we dat de bananen rijpen aan de planten en ze allemaal
al in blauwe zakken gewikkeld zijn.
Eens we de plantages voorbij zijn zien we het ene
grote containerbedrijf na het andere, alle containers zijn gemaakt voor .....
lees meer
Tortuguero: een afgelegen
dorpje langs de Caribische kust dat enkel te bereiken is per boot over de
rivier of al vliegend. Op deze rustige plek zetten wij het nieuwe jaar in.
Een hele dag zijn we onderweg geweest om in Tortuguero
te geraken, daarvoor hadden we 4 busritten en een boottocht nodig. Deze laatste
was thans een mooie afsluiter van een lange reisdag, de rivier is niet heel
breed en gaat dwars door de bossen. De zon begint stilaan onder te gaan en we
zien verschillende vogels die hun slaapplaats opzoeken. Bij aankomst in het
dorpje worden we geholpen door een man uit het dorp die ons helpt zoeken naar
een slaapplaats. Opnieuw geeft dat geen enkel probleem, er zijn immers geen
massa’s toeristen die op deze plek Nieuwjaar willen vieren. Voor de man is dit
de ideale manier om in contact te komen met nieuwe toeristen en zo zijn
diensten als gids aan te bieden. Samen met een Zwitsers-Canadees koppel nemen
we onze intrek in een hotel langs het strand.
De kamers zijn heel ..... lees meer
Montezuma: een drukbezochte strandbestemming waar we
voor het eerst serieuze problemen ondervinden om aan een bed te geraken.
Bij ons vertrek in Tortuguero draaiden we onze plannen
nog maar eens lastminute om en doorkruisten we Costa Rica opnieuw van de
Caribische kust naar de Pacific coast aan de andere kant van het land. Onze
laatste dagen in het land brengen we liever door in het zonnetje op een strand
dan zwetend in een stad. Omdat we een lange reisdag voor de boeg hadden kwamen
we pas ’s avondslaat rond 20u toe in Montezuma. Dat het er druk was hadden we
onderweg op de ferry al vernomen, maar dat was nog maar zachtjes uitgedrukt. We
beginnen aan onze zoektocht naar een slaapplaats en het enige dat we horen of
zien is “no vacancy”, “full”, “lleno” en dat blijft zo maar duren. Je voorkeur
moet je op zo’n moment opzij schuiven, dan is het pakken wat er te pakken valt
al blijkt dat de overschot te zijn.
Werkelijk elk mogelijk hotel of ..... lees meer
Alajuela en Heredia: onze laatste twee dagen in het
land willen we dichtbij de luchthaven doorbrengen zodat we in alle rust kunnen
vertrekken. Dat laatste draaide uit in een paar wel zeer bewogen seconden,
letterlijk !
Alajuela is de tweede grootste stad van Costa Rica
maar geeft niet de indruk om een grootstad te zijn. Het is er vrij rustig
waardoor je er op je gemak kan rondwandelen als is er weinig te zien en heeft
de stad op zich weinig te bieden. We dwalen een beetje rond door de
eenrichtingsstraten, gaan een kijkje nemen op het Parque Central met de
daarnaast gelegen Cathedraal en eindigen uiteindelijk in een koffieshop. We
zitten nog maar net op onze stoel wanneer de regen met emmers, bakken en tonnen
uit de lucht valt.
Het is zo’n geweldige stortbui waarbij we zelfs op de
derde rij tafels van het raam nog kletsnat worden. De wind blaast al het water .....
lees meer