Foz do Iguaçu: vanuit Argentinië bezoeken we de Braziliaanse kant van de watervallen, naar onze mening is dit zeker niet minder spectaculair.

Na wat navraag en opzoekwerk komen we tot de constatatie dat het een pak goedkoper is om vanuit Puerto Iguazu (Argentinië) naar Sao Paolo (Brazilië) te reizen dan eerst de grens over te steken naar Foz do Iguaçu (Brazilië) en van daaruit een nationale busverbinding te nemen. Raar maar waar, het verschilt bijna de helft in prijs en dus vinden we het zeker de moeite om vanuit Argentinië te vertrekken. Aangezien je de grens met Argentinië – Brazilië overgaat moet je uitgestempeld worden en later op de dag krijg je opnieuw een entry stempel van de Argentijnse douane. Voor Brazilië geldt dat niet, daar moet je geen grenscontrole passeren en krijg je dus geen stempels. Opgelet dus voor diegenen die vanuit Argentinië de gewone lokale bus nemen naar Foz do Iguaçu in Brazilië !

De buschauffeur stopt ..... lees meer

São Paulo: één van de grootste metropoolsteden ter wereld met een bevolkingsaantal dat zomaar even groter is dan dat van heel België.

Om 5u ’s ochtends komen we toe in het enorme busstation, je kan het eerder een kleine luchthaven noemen, en al direct moeten we geld afhalen om een plasje te kunnen doen. In dit land is het blijkbaar gedaan met gratis openbare toiletten dus moeten we met een grote brief betalen voor een klein plasje. Één van de vele lange gangen van het busstation staat vol met ATM’s (bankautomaten), zonder overdrijven zijn het er misschien wel 30. Toch is het een hele opgave om aan wat centen te komen want 5 automaten weigeren onze kaart. Gelukkig hebben we bij de 6^de poging dan toch meer geluk, in dit land zullen we de centjes goed kunnen gebruiken. Om 6u stipt, wanneer het toerist info zijn luiken opent, staan we als eersten aan het loket.

We krijgen er een goed stadsplan van de verschillende wijken want met het ..... lees meer

Rio de Janeiro: deze stad krijgt niet voor niets de bijnaam “Cidade Maravilhosa”. De miljoenenstad is gelegen tussen prachtige, afgerond bergen, witte zandstranden langs de diepblauwe zee en is zelfs omgeven door een regenwoud.

In de late namiddag komen we toe in het busstation van Rio. Vlak voor de uitgang vertrekken er bussen naar alle uithoeken van de stad, wij gaan richting Ipanema. Op dit uur van de dag komen we in volle spits terecht en duurt het maar liefst een uur om tot onze bestemming te geraken, van een grote en drukke stad gesproken. Onderweg, terwijl we in de file staan aan te schuiven, komen we voorbij een hoop daklozen die aan één of ander monument leven. Één onder hen moest blijkbaar hoognodig een grote boodschap doen waarop hij richting de drukke baan komt gestapt, een boom uitkiest en daar zijn behoefte doet. Jakkes !

Maar langs de andere kant is het gewoon triestig, die ..... lees meer

Pantanal: een gigantisch natuurgebied van 230.000 km² met de grootste verscheidenheid aan diersoorten uit heel Zuid-Amerika.

Bij onze aankomst in Campo Grande, de plek waar we op zoek gaan naar een trip die ons tot in de Pantanal brengt, worden we door 4 mensen van 2 verschillende touragency’s aangevallen in een poging ons voor hen te winnen. De twee grootste rivalen, Ecological Expeditions en Pantanal Discovery, doen er alles aan om klanten van mekaar af te snoepen en zijn enorme concurrenten. Omdat we geen idee hebben welk van hen het beste is gaan we bij beide agenten een keer luisteren, gaan daarna ook nog langs Pantanal Viagems. Wanneer we uiteindelijk beslissen om bij Pantanal Discovery te boeken, puur gevoelsmatig want het aanbod is volledig hetzelfde, is hun kantoor gesloten en na twee uur wachten duikt er nog steeds niemand op.

Dat er twee toeristen in het busstation zitten te wachten doet heel snel de ronde in dit dorp en ..... lees meer

Bonito: een erg toepasselijke naam voor een dorp dat gelegen is langs iets wat omschreven wordt als de wonderen der natuur, snorkelen in kristalhelder rivierwater.

Om vanuit de Pantanal naar Bonito te geraken moeten we op zondag twee bussen nemen. De eerste brengt ons in anderhalf uur naar Miranda en daar stappen we na een half uurtje wachten over op het busje dat naar Bonito rijdt. Na een dik uur rijden gaat de asfaltweg over in een zandweg met het nodige gehobbel. Op nog geen kwartier van onze eindbestemming valt de bus plots stil, niets werkt nog. Daar staan we dan op een pikdonkere zandweg langs beide kanten omgeven door bossen. Dave snelt de chauffeur te hulp met een zaklamp en nog een paar andere passagiers zorgen voor meer licht. Telkens wanneer er een voertuig aankomt proberen ze met lichtsignalen aan te geven dat ze moeten vertragen.

Een bromfietser merkt dat te laat op en knalt bijna achterop de stilstaande bus, nipt kan hij nog rechts voorbij rijden en ..... lees meer