El Calafate: een klein dorpje dat aan het immense Lago Argentino ligt. Van hieruit bezoeken we de Perito Moreno gletsjer, wat een exemplaar !

Rond de middag arriveren we in onze hostel waar we op een aantal mensen botsen die we een tweetal weken geleden leerden kennen in Puerto Madryn, maar zij staan net op vertrekken. We houden het rustig vandaag want we moeten nog bekomen van onze 5-daagse wandeltocht en willen er morgenvroeg alweer op uit trekken aangezien er mooi weer voorspeld wordt. De hostel is mooi gelegen op een heuvel, er zijn veel grote ramen in de eetruimte zodat je een mooi uitzicht hebt op het stadje en het grote Lago Argentino. Maar vooral de omliggende besneeuwde bergen zijn knap, zeker wanneer ’s morgens de zon opkomt en de toppen roze kleurt. In de namiddag lopen we kort door het centrum en gaan informeren naar een eventuele vlucht richting Buenos Aires, zoniet zullen we 40u moeten bussen.

De prijs blijkt ..... lees meer

Buenos Aires: een gigantische stad waarbij we een paar dagen de tijd nodig hebben om de ware charme te ontdekken.

Omdat we nog een heel aantal maanden door Zuid-Amerika zullen trekken wordt het stilaan tijd om onze Spaanse vocabulair wat uit te breiden. Buenos Aires leek ons een geschikte stad om wat langer te vertoeven en zo gingen we onmiddellijk op zoek naar een school. Deze vonden we via onze hostel en na het afleggen van een soort examen, wat voor Dave enkel inhield dat hij zijn naam op een papier moest schrijven, en het betalen van het inschrijvingsgeld waren we zeker van een plaatsje voor de komende week. Aangezien ik al twee jaar Spaans volgde op school, weliswaar 4 jaar geleden, en Dave nog niets van voorkennis heeft belanden we beide in een ander niveau wat we best plezant vinden.

De rest van deze eerste dag in “the big city” brengen we al wandelend door, al zijn de afstanden hier niet ..... lees meer

Puerto Iguazu: woorden schieten tekort om ons onvergetelijk bezoek aan de Iguazu falls te beschrijven.

Alweer een goeie 18uur zitten we op de bus voor we toekomen in het uiterste puntje van de provincie Misiones. De comfortabele bussen in Argentinië maken het reizen heel erg aangenaam, Dave zijn kloppende arm daarentegen zorgt voor een grotere last. Al 5 dagen klopt zijn linkerbovenarm bijna constant en zie je de spieren samentrekken, gek wordt hij ervan. Een paar keer probeerde ik zijn arm lost te masseren of er eens goed op te kloppen, maar niets helpt. Dan maar wachten tot het vanzelf weer overgaat. Deze keer boekten we een “cama” bus en deze is toch heel wat comfortabeler dan de semi-cama die we voordien altijd namen.

Omdat we met onze lidkaart van HI korting kregen bij deze maatschappij kochten we het duurdere cama-ticket waarbij we uiteindelijk hetzelfde betaalden als een semi-cama ..... lees meer