Wij kennen elkaar sinds
1998 en zijn intussen al 9 jaar samen. Op mijn (Line)
18de zijn we gaan samenwonen in Deurne. Ik ging toen nog naar school waardoor we niet op
eender welk moment op vakantie konden.
Ook
financieel was het toen uiteraard niet vanzelfsprekend om verre reizen te
maken. Dus: zijn we beginnen sparen om een mooie reis te kunnen doen het jaar
dat ik zou afstuderen (2004). We zijn dan met grote verwachtingen vertrokken
naar Borneo !
De
smaak van het reizen hadden we voordien wel al te pakken, maar deze reis bracht
ons in de verleiding om meer te zien, veel meer.
Dave
en ik verschillen quŕ leeftijd 4 jaar. Niet veel zou
je denken, maar als je ergens in je achterhoofd met de gedachte zit om ooit kinderen
te krijgen besef je al snel dat je niet moet treuzelen, wil je nog op een mooie
leeftijd aan kinderen beginnen.
Ook
een huis of appartement hebben we (nog) niet. Daar liggen we momenteel ook
zeker niet van wakker, maar ooit zou het toch leuk zijn om een eigen nestje te
hebben.
Dilemma:
we willen nog zoveel landen zien, maar onze kinderwens mogen we niet te lang
uitstellen.
Dus:
wat doe je dan?? Ofwel maken we een
wereldreis en proberen we zoveel mogelijk te zien in een tijdspanne van 1 tot
anderhalf jaar. Ofwel gaan we de komende 3 jaar meerdere keren (kort) op
vakantie en proberen zo ons verlanglijstje af te werken.
Oplossing:
hierover hebben we niet zo lang moeten nadenken. We zouden het weinige
(materiële) dat we nu hebben achterlaten en op avontuur vertrekken. De
belevenissen op zo’n lange reis zullen alleszins veel
intenser zijn, de voldoening achteraf eens zo groot !
Om
toch zeker te zijn dat het individueel reizen met een rugzak ons zou bevallen
hebben we besloten om een ‘testreis’ te maken. Zo zijn we dan in april 2006
voor 3 weken naar Thailand vertrokken. Waarom Thailand? Daar waren we eerder op
een georganiseerde groepsreis geweest waardoor het land ons dus niet volledig vreemd was. De foto’s, reisroute, een verslagje
en meer vind je terug onder onze extra rubriek ‘Thailand’.
Het
verlangen om te vertrekken zit intussen zo’n 3 jaar in
onze gedachten. En eindelijk zijn we zover: na heel wat plannen en sparen
kunnen we vertrekken…
|