Eerste verslag Trans-Siberië Express.

Woensdag 22 augustus stapten we om 13u11 (Moskou-tijd) op trein 222 met bestemming Irkutsk.

Vandaag, 3,5 dagen later, stapten we om 22u11 af (eveneens Moskou-tijd, hoewel het hier 5 uur later is en dus al 3u ‘s nachts). Tijdens dit traject doorkruisten we 5 tijdzones, maar zowat alle treinen blijven rijden op Moskou-tijd. Ook wanneer we hier overmorgen opnieuw vertrekken moeten we rekening houden met Moskou-tijd ipv met de lokale tijd.

Het eerste stuk van ons traject volgden we de Oeral-route, pas vanaf Yekaterinenburg voegden we ons bij de echte Trans-Siberische spoorlijn. Afhankelijk van je treinnummer kan de gevolgde route een beetje verschillen, diegene die wij volgden was in afstand korter dan de andere, maar het is best mogelijk dat onze trein minder hoge snelheden hield waardoor we in feite niet beter af waren.

We reserveerden een coupé die door 4 personen bezet wordt. Elke wagon telt 9 coupés en 2 toiletten met een lavabo. Hiermee moet je het stellen gedurende de hele treinreis. Gelukkig werden deze 2x per dag gepoetst, maar dan nog ziet het er niet altijd even proper uit. Je kan enkel naar het toilet gaan of een poging doen om je te wassen terwijl de trein in beweging is. Tijdens de lange stops worden de toiletten afgesloten zodat je het perron waarop de trein stilstaat niet kan “bevuilen”, de afvoer komt immers op de treinsporen terecht.

De eerste 2 dagen van de treinreis stonden we uren door het open raam naar buiten te kijken. We vertrokken in Moskou met nog steeds 30° en de wind in je gezicht deed dan ook deugd. Ook al veranderde het landschap bijna niet, dit was onze eerste treinreis en we genoten ervan.

Toen we echter op dag 3 wakker werden en zagen dat we nog steeds in eenzelfde omgeving vertoefden begon de verveling toch toe te slaan. Na 3 dagen met een uitzicht op dezelfde soort bomen (berken) heb je het wel gehad. Gelukkig stopt de trein regelmatig en tijdens de lange stops (15 min tot een half uur) kan je uitstappen en eten inslaan voor de komende uren. Op de perrons worden zelfgemaakte producten verkocht door de bewoners, dat brengt een welkome afwisseling op de instant-noodles en soepjes.

Wat ons opvalt is dat er op de trein weinig gesproken wordt. De Russen onderling praten niet met elkaar en wij kunnen ons niet verstaanbaar maken. Er wordt ook niet gelachen of een goeiemorgen gezegd, zelfs niet door onze coupégenoten. Wat ook typerend is, is het alcoholgebruik alweer. Van ‘s morgensvroeg tot ’s avondslaat drinken de mannen bier, dat gaat van blikjes van een halve liter tot flessen van 1,5 liter.

Op een gegeven moment worden we aangesproken door 2 Russen uit onze wagon. Zij spreken amper 2 woorden Engels, maar we slagen er toch in een korte communicatie op gang te brengen. Ze bieden ons een soort van zelfgemaakte whisky aan, op onze nuchtere maag nemen we een slok en we zijn onmiddellijk wakker !

Spijtig genoeg blijven de Russen de hele dag door drinken waardoor ze tegen de middag aan al niet zo nuchter meer zijn. 1 van hen valt ons herhaaldelijk lastig met dezelfde stomme vraag, dat begint al snel onze voeten uit te hangen waardoor dit ook meteen het einde van onze conversatie werd voor de rest van de reis.

Op dag 4 begonnen we al af te tellen naar het einde van de treinreis. Persoonlijk vonden wij het op de duur ééntonig worden: steeds hetzelfde uitzicht, de tijd doden met spelletjes spelen, een middagdutje doen, eten, drinken,…

En zo kwamen we vanochtend aan in Irkutsk om 3u ’s nachts plaatselijke tijd met een temperatuur van amper 9°, dat is toch even slikken als je vertrekt bij een dikke 30°.

In het treinstation van Irkutsk kan je een kamer/bed huren per uur. We besloten voor deze optie te kiezen aangezien we nog tot 8u moesten wachten alvorens de loketten werden geopend. We wilden direct ons ticket voor het volgende deel van de reis vastleggen, zijnde met bestemming Ulan Baator zodat we zeker zijn van onze vertrekdatum.

Eens binnen in de wachtruimte worden we aangesproken door een Belgisch koppel uit Kalmthout. Zij vertellen ons dat de bedden volzet zijn en zo belanden we met zijn 4-en in de wachthal en weten we de uren al babbelend door te brengen.

Om 8u boeken we samen ons ticket voor Ulan Baator en gaan daarna op zoek naar een nieuwe guesthouse.

Wij belanden in het Irkutsk Downtown Hostel waar we alweer in een “dorm” (slaapzaal) slapen, deze keer met 2 stapelbedden en wij krijgen de slaapzetel aangeboden.

De rest van deze dag brengen we rustig door. We hebben wat slaap in te halen die we vannacht oversloegen en zijn na bijna 4 dagen treinreizen toe aan een lange en warme douche.

Samenvatting van dit eerste traject in cijfers:

       81 uur onderweg

       5.185 km

       5 tijdzones

       3 overnachtingen

       treinnummer 222

       62 stops waarvan 11 lange stops waarbij je kan afstappen en iets te eten of drinken kan kopen

       in totaal stopten we 446 minuten (7,26uur)