Na ons doktersbezoek weten we zeker dat we nog een aantal dagen in Bangkok zullen moeten blijven, daarom zoeken we ons een leuk hotel zodat Dave in alle rust kan herstellen.

Tijdens onze eerste doktersbezoek raadde de dokter ons af om verder te reizen, er is immers kans op complicaties en als de koorts niet zakt de komende 2 dagen moeten we opnieuw langskomen.

En zo gebeurde het ook, na 2 dagen rust en nietsdoen was de koorts nog steeds niet weg. ’s Avonds gingen we opnieuw langs in het ziekenhuis, deze keer namen we de khlongboat zodat we niet vast zouden zitten in het drukke verkeer en dat is toch weer eens iets anders dan de taxi of een tuk-tuk. We waren een uur te vroeg en de dokter was er nog niet, maar ook deze keer werden we onmiddellijk verder geholpen door de verpleegsters. Dave zijn bloeddruk en koorts werden genomen en ondertussen belden ze ook de dokter op om te vragen of er nog iets kon gebeuren in afwachting van zijn komst. Voor een tweede keer werd er bloed genomen en direct onderzocht zodat we kort nadat de dokter arriveerde al bij hem konden om het resultaat te bespreken.

Het bleek nu overduidelijk om Dengue Fever te gaan en het enige wat je in dat geval kan doen is paracetamol nemen en de koorts uitzweten. Dat zou normaal gezien maar 5 tot 7 dagen mogen duren. Gelukkig klopte die voorspelling en was Dave na 5 dagen van de koorts vanaf, enkel de vermoeidheid bleef nog wat hangen.

Na onze eerste nacht in Siam verhuisden we naar het levendige Khao San, daar verbleven we vorig jaar ook. We zochten ons een leuk hotel en hadden er een extra cent voor over om van de luxe van een zwembad te kunnen genieten.

We sliepen elke dag lekker lang uit, gingen rustig ontbijten en een klein wandelingetje doen. In de namiddag legden we ons aan het zwembad tot het alweer tijd was om ons klaar te maken voor het avondeten, hoewel Dave de eerste dagen niet veel eetlust had.

Op onze laatste dag werd het tijd voor een beetje actie, Dave had intussen geen koorts meer, enkel zijn verstijfde spieren maakten het wandelen lastig.

We bezochten het Dusit Palace Park, een domein met Koninklijke gebouwen waaronder het grote, witte Ananda Samakhom Trone Hall. Langs buiten ziet het er indrukwekkend uit, vanbinnen is het gewoonweg prachtig. Jammer dat je hier geen foto’s mag maken, dat mag trouwens in geen enkel gebouw in het domein, de versieringen op de plafonds zijn heel erg mooi. Deze Trone Hall bestaat uit verschillende hallen, ook de Koninklijke troon kan je hier bewonderen.

Het tweede hoogtepunt van dit park is Vimanmek Teak Mansion, ’s werelds grootste teakhouten gebouw. Dit was het eerste permanente verblijf in het domein van Dusit Park en was de thuisbasis van koning Rama V. Dit gebouw dat 3 verdiepingen hoog is werd onderverdeeld in verschillende appartementen en kamers, sommigen voor de ontvangst van hooggeplaatst bezoek, andere ruimten voor familie en vrienden en uiteraard het privaat gedeelte voor de koning of zijn vrouw.

De huidige koning van Thailand, Rama IX, maakt nog gebruik van dit prachtige gebouw voor de ontvangst van belangrijke gasten.

Tijdens dit bezoek word je begeleid door een engels sprekende gids, dat maakt het eens zo boeiend. Het interieur bestaat vaak uit giften van verschillende landen, een immens grote spiegel aan de inkom werd kado gedaan door ons Belgenlandje.

Vanbuiten is dit gebouw prachtig, maar wat je vanbinnen te zien krijgt is echt heel mooi. Je kan de Koninklijke pracht en praal van dichtbij bewonderen.

Veel meer bezochten wij in Dusit Park niet omdat we niet veel interesse hadden in de andere bijgebouwen. Bovendien had Dave het vandaag al lang uitgehouden, we waren al enkele uren aan het wandelen en dat op de eerste dag dat we terug buiten kwamen.

Morgen verlaten we Bangkok maar niet voor lang, binnen een kleine 2 weken staan we hier terug.