Een ongepland tussendoortje in Thailand: omdat Dave een aantal dagen nodig had om te recupereren in Bangkok moesten we onze plannen volledig omgooien.

Terwijl Dave lag te rusten stak ik mijn neus in onze Zuidoost Azië reisgids. De plannen voor Cambodja waren inmiddels volledig geschrapt, dus moest er iets nieuw uitgestippeld worden.

Zo vertrokken we na 5 dagen Bangkok naar Phetchaburi waar we de Khao Luang grot bezochten. Veel meer dan deze grot en nog een andere die we uiteindelijk niet bezochten, viel er niet te beleven maar ik wilde graag de moeite doen om hier halt te houden. Achteraf bekeken was dat helemaal de moeite niet, de grot stelde niet veel voor en de stad op zich is grauw en er valt niets te beleven.

Om bij de Khao Luang grot te geraken namen we een tuk tuk. De chauffeur zette ons af aan het begin van een weg die omhoog liep zodat we niet konden zien wat erachter lag. We vertrouwden erop dat hij ons op de juiste plek had afgezet.

We begonnen de wandeling naar de ingang van de grot en werden al onmiddellijk vergezeld door tientallen apen. Zowel links als rechts van deze weg was er bos en daarin woonden blijkbaar heel wat kleine apen. Doordat ze met zoveel waren voelden we ons niet op ons gemak, zeker sinds Dave in Nepal al een keer besprongen was door een soortgenoot. De tocht naar de ingang duurde gelukkig slechts 10 minuutjes maar onderweg werden we constant aangekeken door de apen zodat Dave een goeie stok zocht om ons te kunnen verdedigen indien nodig.

We liepen dan ook snel verder maar stonden al sneller terug op deze weg dan gedacht.

De grot was niet zo speciaal dan dat ik gedacht had. Het mooiste zijn nog de enorme stalactieten, alleszins beter dan de tientallen Boeddhabeelden die er te vinden zijn er waarvan het lijkt dat ze hier vanmorgen werden neergezet. Na een klein halfuurtje dronken we ons eerst even wat moed in alvorens we ons opnieuw aan de apenstraat waagden.

Eens daar voorbij en terug in bewoond gebied zagen we plots een massa apen de straat overlopen naar een jeep. Bleek dat de chauffeur van deze jeep een lief, klein aapje had willen voederen waardoor zijn wagen op een paar seconden tijd werd bestormd door vriendjes. Ze zaten op zijn motorkap en dak en er bleef er zelfs 1 zitten toen de man besloot om toch maar snel verder te rijden.

Al deze apen kwamen vanuit een tempelcomplex gelopen, daar zitten er wel vaker een hele hoop samen. Het zag er mooi uit, dit kleurrijke complex werd echter bewaakt door tientallen apen en straathonden. Ook hier voelden we ons niet op ons gemak tussen deze dieren en wandelen verder na een paar fotootjes.

De volgende ochtend wilden we doorreizen naar Kaen Krachang, het grootste nationaal park van Thailand. De enige manier om hier te geraken is via Phetchaburi, enkel van daaruit vertrekken er dagelijks een aantal busjes in de richting van het park.

Nadat we ontbeten hadden vertrokken we dan ook naar de plaats waar de pick-ups klaarstaan. De tuk tuk chauffeur zette ons af op de plaats waar de pick-ups zouden moeten vertrekken, maar hier vonden we niets. We wandelden verder door de straat en werden aangesproken door een vrouw die beweerde dat er slechts 2 pick-ups per dag zijn en dat we ze gemist hadden voor vandaag. Ze bood ons dan ook aan om met haar minibusje mee te rijden, uiteraard tegen een belachelijk hoge prijs. Omdat we in dergelijke situaties nogal vaak mensen gaan wantrouwen wilden we zeker weten of haar verhaal klopte. Ik stapte de winkel binnen die aan de halte lag en vroeg de bediende naar het uurrooster, jammer genoeg bevestigde deze man het verhaal van de vrouw met de minibus.

Omdat we niet nog een dag in de stad Phetchaburi wilden verblijven besloten we om ineens naar het strand door te reizen en het nationaal park over te slaan.

Na een half uurtje kwamen we aan Cha-am, een populaire badplaats waar volgens onze reisgids veel mensen uit Bangkok naartoe reisden in het weekend.

Op het eerste zicht zag het er hier wel leuk uit, een lang strand waarnaast een weg liep met heel wat restaurantjes en barretjes. Na wat zoeken kwamen we in een modern hotel terecht met een prachtige kamer voor een schappelijke prijs.

Onze eerste middag op het strand voelde heerlijk, we maakten een lange strandwandeling en liepen helemaal tot aan de pier waar zich heel wat restaurantjes bevinden met baden waarin de versgevangen vis rondzwemt.

Dit lange strand is echt een pluspunt in deze badplaats, maar de stad op zich was voor ons veel te doods. Buiten een aantal oudere toeristen die hier blijkbaar komen overwinteren was er weinig te zien, veel bars en restaurants waren leeg en na 3 dagen hadden we het er wel gezien.

Dus reisden we alweer verder naar de volgende badplaats, Hua Hin. Omdat deze plaats bekender is zijn de prijzen voor de guesthouses wel wat hoger dan in Cha-am, dus zochten we wat langer en vonden uiteindelijk een goeie guesthouse die eigendom is van een Australiër.

We zagen al snel dat Hua Hin ons beter zou bevallen en dat was ook zeker zo. Doordat er hier hoertjes, hostesses zoals ze hier genoemd worden, rondhangen is er sowieso meer sfeer en er liepen in elk geval al heel wat meer toeristen rond dan in Cha-am.

We hadden het hier goed naar onze zin en bleven dan ook bijna een volledige week. Het is echt zalig om lekker te kunnen uitslapen, daarna op het gemak te kunnen gaan ontbijten, relaxen aan het strand, iets gaan drinken in één van de vele bars met luide muziek,,… Wat kan je je meer wensen?

Bovendien is het strand hier veel mooier dan in het naburige Cha-am, het zand is mooi wit en er staan palmbomen in plaats van naaldbomen. Een groot nadeel zijn de vele paarden op het strand, toch ongeveer 15 ruiters staan je op te wachten verspreid over het strand voor een ritje. Deze dieren laten natuurlijk ook af en toe iets achter op het witte zand wat niet altijd fijn is wanneer je er op je blote voeten voorbij wandelt. Bovendien leek het ons dat de baasjes niet erg goed zorgen voor hun dieren en hen meer als een werktuig zagen dan als dier en hun zweep gebruikten ze ook maar al te graag.

Nog een onaangenaam iets waren de kwallen in zee. Na hetgeen we hier zagen durfde ik niet dieper dan aan mijn enkels in het water. Een fameuze kwal was aangespoeld en versierde het strand, het was een echte reus ! We zagen er wel meerdere, telkens grote jongens vergeleken met de kwallen die wij kennen.

Onze voorlaatste dag aan het strand hadden we regen, een ideale moment voor een massage en zeker wanneer je in Hua Hin bent. We genoten van een voetmassage en gingen nadien lekkere, verse vis eten op de avondmarkt.

De dag dat we terugkeerden naar Bangkok stonden we vroeg op om in te pakken en daarna nog een laatste keer te genieten van de zee en het strand.