Familiebezoek in Bangkok: een spannend weerzien gevolgd door een pijnlijk afscheid.

De dag dat we terugkeerden naar Bangkok gingen we ’s avonds naar een 3D film kijken in de Imax Cinema in Siam, Beowulf. We hadden er geen idee van wat we konden verwachten van dit soort films en wisten nog veel minder waarover de film ging die we zouden gaan bekijken.

Om te beginnen kregen we zo een reusachtige bril die 3/4 van je gezicht bedekt en waarbij we al in een deuk lagen toen we mekaar zagen zitten. Voor de film begon kregen we eerst een boel reclame zoals bij ons, maar plots ging iedereen rechtstaan in de zaal en zagen we op het doek verschijnen “long live the king” waarna er een kortfilmpje over de koning volgde. We weten dat de Thai erg koningsgezind zijn, maar dat dat zover gaat !

De film Beowulf is iets dat wij normaal gezien zeker niet zouden uitkiezen, maar om hem in 3D te zien was het echt een geschikte keuze. Je zit echt middenin het verhaal en de personages bevinden zich vlak voor je neus, een aanrader.

De volgende ochtend kon het aftellen beginnen, om 13u zou het vliegtuig van mijn nicht en haar kersverse man landen voor de start van hun huwelijksreis in Thailand. We volgden hen via internet en zagen dat de vlucht met anderhalf uur vertraagd was dus werd ons inmiddels langverwachte weerzien uitgesteld. De komende 3 dagen zullen wij hen een stukje Bangkok laten zien, hiervoor hadden we al een schema uitgewerkt.

Mijn hart begon fameus te bonken toen hun bus eindelijk aankwam na de nodige files in Bangkok City. Ik had me al de hele dag vrij rustig kunnen houden, maar de tranen stroomden over mijn gezicht toen ik mijn nicht zag uitstappen. Dan besef je pas hoe leuk het is om een bekend en vertrouwd iemand terug te zien na meer dan 3 maanden reizen.

Het thuisfront had handig gebruik gemaakt van het feit dat Toke en Kevin ons tegemoet reisden en hen heel wat meegegeven. Sommige dingen waren op onze vraag geweest, maar de pakken chocolade die ons mama daaraan toevoegde waren toch wat overdreven.

Omdat het inmiddels al avond was geworden zochten we ons een leuk restaurantje en lieten hen kennismaken met de heerlijke Thaise curry’s. Daarna zetten we onze avond verder met een bezoek aan Patpong, een levendige wijk met enorm veel bars, luide muziek, danseressen, de bekende pingpong shows en uiteraard de tientallen kraampjes waar je je kan laten gaan voor wat betreft kleding, handtassen, horloges, cd’s,…

Op onze eerste echte dag samen zorgden we voor een beetje Thaise cultuur, we namen de boot op de Chao Phraya rivier tot aan Wat Po en bezochten daar de gigantische liggende boeddha. Daarna staken we de rivier over met de ferry naar Wat Arun, wat mij betreft een prachtige tempel die je gezien moet hebben en die heel anders is dan alle andere tempels.

Dave had voor elk bezoek dat we gepland hadden wat opzoekwerk verricht en fungeerde als gids. Hij vertelde ons telkens een beetje over de geschiedenis en wat er zo speciaal of kenmerkend was aan elke bezienswaardigheid.

In de namiddag stapten we opnieuw op de boot die over de Chao Phraya vaart en hielden halt ter hoogte van Khao San. Op deze plaats hadden we voordien al twee keer gelogeerd en voor ons is dit nog steeds één van de leukere wijken in Bangkok. Doordat het hier vol reizigers zit hangt er een uitgelaten en ontspannen sfeer, bovendien kan je hier erg goed shoppen aan kleine prijzen. En dat lieten onze gasten zeker niet aan hun neus voorbijgaan, er is hier keuze te over en je kan echt blijven kopen.

We bleven de hele middag rondhangen in de buurt van Khao San en Soi Rambuttri en sloten de dag super gezellig af aan één van de vele straatbarretjes met een emmer cocktail en 4 rietjes.

Op onze tweede en meteen ook laatste volledig dag in goed gezelschap namen we de khlongboot tot Golden Mount. Daar beklommen we de vele trappen en zagen dat de gouden stupa in een rood doek gewikkeld was, waarschijnlijk doordat vandaag het Loi Krathong festival plaatshad. Van hier bovenop heb je een mooi zicht over Bangkok, verder is er niet veel speciaal aan. Daarna wandelden we verder richting China Town en lieten we Toke en Kevin kennismaken met de verschrikkelijke drukte in deze straatjes en de afschuwelijke geuren van de meest bizarre gerechten.

Om smakelijk te lunchen verkozen we opnieuw de regio van Khao San waar je keuze te over hebt aan leuke eettentjes en heerlijke snacks op straat zoals saté’s, noodles, pita, springrolls en vooral het verse fruit.

Daarna wilden we opnieuw de khlongboot nemen om naar de Chatuchak weekendmarkt te gaan, maar deze bleek niet meer te varen daar het vandaag een feestdag was. Het is ook om die reden dat er verspreid over de stad heel wat kraampjes te vinden waren waar er bootjes gemaakt werden om op de rivier te zetten. Hiervoor worden enkel blaren en bloemen gebruikt en het ziet er allemaal heel kleurrijk uit.

Dus hielden we opnieuw een tuk tuk tegen en lieten ons afzetten aan de markt, deze is trouwens de grootste van heel Bangkok. Het was dan ook een massabedoening, heel veel volk, nog meer kraampjes en winkeltjes en persoonlijk vonden wij het iets te druk om rustig te kunnen rondkijken en shoppen. Na een paar uurtjes en zonder enige aankoop hielden we het voor bekeken en namen we de skytrain naar de Bayoke II toren voor een zicht over de stad na zonsondergang.

De Bayoke II toren is de 28^ste hoogste ter wereld en telt 83 verdiepingen. Je betaalt wel 200 baht inkom per persoon, maar in ruil daarvoor krijg je een gratis drankje ter waarde van dat bedrag in de rooftop bar. Van daaruit heb je al een spectaculair zicht over de stad, maar je kan nog hoger naar het ronddraaiend platform. We genoten van het uitzicht en zagen bovendien in de verte dat er vuurwerk werd afgeschoten naar aanleiding van de feestdag van vandaag.

Op onze laatste halve dag samen gingen we een kijkje nemen in de grote shoppingcenters in de wijk Siam waar we verbleven. Dat is heel wat anders dan Wijnegem shopping center !! Moderne gebouwen die enorm veel winkels bevatten, op de derde verdieping liepen we zelfs op de showrooms van Bentley, Porsche, Lotus en Ferrari. Onderweg naar de uitgang zagen we pijlen voor Ocean World, nieuwsgierig als we zijn gingen we een kijkje nemen maar vonden de inkomprijs toch net iets te hoog. Toen viel ons oog op een 4D film, deze kostte even veel als ons vorige cinemabezoek maar zou slechts een kwartiertje duren. Onze curiositeit nam de bovenhand en we stapten de cinemazaal binnen. Ook hier kregen we een bril mee, maar veel kleiner dan die van vorige keer. De stoelen zagen er futuristisch uit, maar onze spanning verdween al snel wanneer het om een kinderfilm bleek te gaan over een lancering van een raket naar de maan. Die bril deed niets speciaal, de beelden waren nog niet half zo spectaculair als in de 3D film en het enige verschil is dat de stoelen hier af en toe bewogen wanneer bv. de raket werd gelanceerd, we kregen water in onze gezicht gesproeid en nu en dan was er een windvlaag.

Teleurgesteld verlieten we de zaal, we hadden er teveel van verwacht.

Omdat Toke en Kevin zin hadden in nog meer shoppen namen we opnieuw een tuk tuk naar Khao San. Ook al is er hier maar 1 echte winkelstraat, je vindt hier echt zo’n overvloed aan kleren en andere leuke dingen wat het een paradijs maakt voor shoplustigen.

Na alweer een leuke middag samen werd het tijd om afscheid te nemen, Toke en Kevin reisden verder naar Krabi voor een welverdiende rustvakantie op hun Honneymoon.

Ik had gedacht en gehoopt dat het afscheid me niet al te zwaar zou vallen, grote vergissing. Van zodra de bus in zicht kwam barstten ik en mijn nicht in tranen uit. Deze keer zou het wel eens lang kunnen duren voor we elkaar terugzien en die gedachte maakte het zwaar. Na de nodige kussen en dikke knuffels waaiden we hen uit toen de bus wegreed.

Voor mij leek het alsof ik en Dave ineens alleen op de wereld stonden. Te midden van een super drukke stad voelde ik me heel erg eenzaam en achtergelaten. Gelukkig kan je op zo’n momenten op elkaar rekenen en troost zoeken. Toch had ik er de rest van de dag nog last van en moest ik me vaak bedwingen om niet in tranen uit te barsten.

Maar het is ook op zo een moment dat je maar al te goed beseft wat een geluk wij hebben door zo lang te kunnen reizen en de wereld te kunnen zien. En om de draad van het rondtrekken weer op te nemen vertrokken we de volgende ochtend vroeg naar Cambodja.