Ons allereerste verslag: het afscheid, de aankomst en onze eerste indrukken en gevoelens.

19 augustus 2007

We kwamen samen met mijn mama (Line) en haar man Wille aan op Zaventem. Daar stonden al 9 familieleden op ons te wachten en het deed enorm deugd hen te zien en een laatste keer te kunnen uitzwaaien.

Om op een rustige manier afscheid te kunnen nemen gingen we samen nog iets drinken en konden we nog even bijpraten.

Het afscheid naderde snel en was emotioneel. Het besef dat we elkaar voor een lange tijd zouden moeten missen begon nu pas door te dringen. Na iedereen nog een dikke knuffel te hebben gegeven gingen we richting gate.

Onze vlucht vertrok mooi op tijd en na 2,40 uur stonden we in Moskou. Daar zochten we naar het treinstation en raakten per expresstrein richting centrum Moskou waar we dan nog de metro namen om tot aan onze guesthouse te geraken. Dat was nog zo’n 20 minuutjes wandelen, hoewel het wel weer wennen is met zo’n rugzak.

Na deze verplaatsingen (en 2 uur tijdverschil) kwamen we rond 19u30 aan in onze guesthouse. Hier in het Trans Siberian Hostel slapen we op een kamer voor 8 personen, hoewel er nog 1 man extra in het gangpad ligt op een veldbed. Er loopt hier een jonge poes rond die niets liever doet dan op je bed slapen en in tenen bijten. Daarmee kreeg Dave al te maken toen hij plots iets voelde knibbelen aan zijn tenen.

De eerste indruk van deze guesthouse is best ok. We kregen direct wat info bij onze aankomst en voor vragen kan je hier absoluut bij de eigenaar terecht.

Het is wennen om met z’n 8-en op een kamer te slapen, maar dat verloopt nogal vlot. Er zijn 2 badkamers, de ene vrij ruim, de andere amper 1 vierkante meter. Maar we kunnen er best mee verder.

20 augustus 2007

Op de tweede dag, regelden we onze treintickets voor Irkutsk. Via Lonely Planet kwamen we bij een reisbureautje terecht. Met hand en tand hebben we uitgelegd dat we juist wilden en voor wanneer. Verwacht niet dat men hier Engels begrijpt, maar uiteindelijk lukt het je wel. Wees geduldig, dat was de dame aan het loketje ook met ons.

We maakten een stadsrondwandeling om een eerste indruk van Moskou op te kunnen vangen.

Quà verkeer is het hier enorm druk, maar er zijn genoeg voorzieningen om als voetganger veilig over te geraken.

Wat ons onmiddellijk opviel aan de Russen zelf: voor wat de vrouwen betreft geldt de regel “hoe korter en bloter, hoe beter”, bij de mannen valt het ons op dat ze vaak met een blikje bier over straat lopen.

Na ongeveer 9 uur rondwandelen, zoeken en plannetjes lezen zijn onze voeten toe aan rust. We hebben allebei al blaren en voelen dat we het niet meer gewoon zijn om zo lang te stappen.

21 augustus 2007

Op onze derde dag bezoeken we het Kremlin, proberen we onze opdracht op het Rode Plein te vervullen en gaan op onderzoek naar de mooiste metrostations.