Kaikoura: de oh’s en ah’s blijven komen, in dit kleine dorp beleven we alweer een topdag !

Na een verschrikkelijke nacht zijn we blij dat het ochtend wordt en we kunnen vertrekken. Omdat we geen geschikte slaapplaats vonden, na heel wat kleine zijstraatjes te hebben verkend, parkeerden we ons uiteindelijk in een inham van de autosnelweg. Het woord autosnelweg moet je in Nieuw-Zeeland niet al te letterlijk nemen. Dat is hoofdbaan nummer 1 die door het zuidereiland loopt maar bestaat slechts uit twee rijvakken en is te vergelijken met een 90km/u baan van bij ons al mag je hier dan wel 100km/u rijden.

De hele nacht raasden er vrachtwagens op een paar meter langs de camper en de Nieuw-Zeelanders hebben om de één of andere reden de gewoonte om te toeteren als ze een camper zien staan. Zo word je nu en dan wel eens gewekt door een toeterende voorbijganger. Wil het toch wel lukken dat aan de overkant van de rijweg de spoorlijn loopt. In het midden van de nacht worden we opgeschrikt door het bulderende geluid van een voorbijkomende goederentrein, zo volgden er nog twee verspreid over de nacht.

Ons eerste werk deze ochtend? Een boottrip boeken om walvissen te gaan spotten !  In afwachting van het vertrek rijden we nog naar de tip van de peninsula naar een zeehondenkolonie. Er liggen er een aantal vlak tegen de parking en zoals gewoonlijk zijn er altijd wel toeristen die te dichtbij gaan waardoor de dieren opschrikken en “roepen”. Deze kolonie woont op een prachtig stukje van het eiland. Ze liggen op de rotsen langs het water of op het kiezelstrand met op de achtergrond de knappe bergen en zelfs besneeuwde toppen van de hogere bergen in het binnenland. Omdat we nog een dik uur de tijd hebben doen we nog een klein stukje van de Clifftop Walk wat mooie vergezichten geeft over de omgeving. Beneden op het strand en de rotsen die grotendeels in zee liggen zien we honderden zeehonden liggen zonnen. Deze dieren doen niet liever dan in het zonnetje liggen en op alweer zo’n mooie dag als vandaag is dat ideaal. We wandelen kort door de weilanden met zicht op de oceaan maar houden de klok in de gaten zodat we zeker niet te laat komen bij Whale Watch.

Een half uur voor vertrek verzamelt iedereen aan het oude treinstation van Kaikoura waar de kantoren van Whale Watch gelegen zijn. Met een volle bus worden we naar de haven gebracht waar de catamaran zal vertrekken. Het doel van deze boottrip: de gigantische sperm whales opzoeken. Deze grote walvissoort leeft permanent in de baai waardoor de kans groot is om hen te zien. De sperm walvissen zijn de grootste van de walvissensoorten die tanden hebben en kunnen tot 20m lang worden. Ze zijn gemakkelijk te onderscheiden aan hun enorme grote hoofden die de vorm hebben van een grote rechthoek. Hun monden zijn lang en smal maar ze hebben een enorme slokdarm waardoor ze zelfs een mens kunnen inslikken. Hun tanden zijn tot 25cm groot en wegen maar liefst 1kg per tand. Het is zeker niet de mooiste walvissoort, maar dat maakt de spanning niet minder groot.

Terwijl de catamaran met grote snelheid richting diepzee vaart moeten we in onze zitjes blijven, het is te gevaarlijk om dan op het dek te staan kijken. Een vogel die we een aantal weken geleden niet te zien kregen komt ons nu al direct voorbij gevlogen, de Gibson albatros. Dat is de grootste onder de albatrossoort en zijn vleugels hebben een spanwijdte van 3,20m. De rest van de trip komen we deze albatrossen nog regelmatig tegen, ze zijn ongelofelijk groot en vliegen maar net boven het wateroppervlak.

Het duurt niet lang voor de eerste walvis gespot wordt door de schipper. Hij zet koers richting de gigant maar we komen net te laat en zien nog juist de staartvin bovenkomen wanneer hij onderduikt. De walvissen moeten altijd langs achter of opzij benaderd worden. Hun ogen staan opzij van hun megagrote hoofden waardoor ze vooraan een vrij groot blind oppervlak hebben, het zou dus gevaarlijk zijn om het dier langs voren te benaderen want hij zou ons niet opmerken.

Niet veel later varen we richting een ander exemplaar, deze keer zijn we goed op tijd en kunnen we onze plekken innemen op het dek met uiteraard de camera in de aanslag. Het is absoluut een gigantisch groot dier en formidabel wanneer ze water omhoog spuiten. Het is ook op basis daarvan dat een walvis gespot wordt, bij kalme zee kan je het water van heel ver zien opspuiten. Om de dieren niet te verstoren wordt er geen gebruik gemaakt van een sonar of andere elektronische toestellen, een microfoon daarentegen kan wel als hulpmiddel gebruikt worden.

De kriebels gaan door onze lijven bij het zien van deze eerste walvis, dit is ronduit geweldig. Al zie je niet veel meer dan zijn enorme rug, het blijft een speciale ervaring. Af en toe, na een hoge golf, komt de walvis goed bovendrijven en heb je pas echt een idee van hoe gigantisch ze wel zijn. Voor ze hun duik in het diepe wagen zie je de walvis nog een laatste keer diep inademen, daarna komt hun rug omhoog en als hoogtepunt komt de staartvin sierlijk boven. Ik kan niet blijven schrijven hoe fantastisch en gigantisch zo’n moment is, maar het is een absoluut kippenvelmoment.

Op een doorsnee cruise zie je gewoonlijk 1 à 2 walvissen, alles daarboven is een mooie bonus. Op deze stralende herfstdag waarbij de zee heel erg rustig en vlak was zagen wij er liefst 5 ! En daar is diegene die we enkel vanuit onze zitjes zagen wegduiken niet bijgeteld. Een topdag dus en 5 mooie staartmomenten voor ons.

Met grote voldoening zetten we terug koers richting kust. Onderweg stopten we nog in ondieper water waar de Dusky Dolphins rondzwemmen. Alweer ongelofelijk, maar er zwommen er geen tientallen maar honderden rondom de boot. Ze komen langs alle kanten onder de boot doorgezwommen en maken sierlijke sprongen en tuimelingen. Deze dusky dolfijnen zijn niet heel groot en hebben een witte buik en grijze rug. We waren alweer ondersteboven van dit spektakel, zoveel schattige dieren rondom ons die stuk voor stuk de show wilden stelen en de circusartiest uithingen.

Het is ook met deze dolfijnsoort dat je een zwemtrip kan boeken. Of je kan  kiezen voor een zwempartijtje met de zeehonden, iets wat ons wel aansprak. In eerst instantie wilden we ook die trip nog boeken, maar het koude weer hield ons tegen. We denken dat het plezier er misschien snel af is in deze temperaturen en ijskoude zeewind, dus houden we dat hopelijk nog voor een ander moment tijdens onze reis.

Nog voor we terug aan wal gingen vaarden we langs een zeehondenkolonie. De meesten onder hen lagen zalig te slapen in het zonnetje en een enkeling draaide rondjes in het water. Wat zijn ze schattig met hun spitse snuiten en lange snorharen. Al is het intussen de zoveelste keer dat we hen zien, ze blijven een attractie.

Na een super geslaagde cruise en vol enthousiasme stapten we van de boot, we hadden niet durven denken om zoveel dieren te zien op een paar uurtjes tijd.

Nog tot de laatste seconde voor we Kaikoura verlaten zit ik te twijfelen of ik al dan niet toch een zwemtrip met de dolfijnen wil boeken, ze waren zo mooi en speels daarstraks in zee. Maar een mens mag niet teveel willen, er volgen nog wel een aantal kansen om dit te kunnen doen en hopelijk in warmere temperaturen.

De weg die ons naar het noorden van het zuidereiland voert loopt grotendeels langs de oceaan, althans het eerste stuk toch. Daarbij maken we nog een aantal stops langs verschillende zeehondenkolonies die op het strand vlak naast de autosnelweg wonen. Daar volgt alweer een verrassing, één van de kolonies heeft een hoop puppy’s ! Alweer de nodige oh’s en ah’s, hoe schattig zijn die kleine lieverds. Wanneer de moeders uit zee komen waggelen ze er direct naartoe en het lijkt zelfs alsof ze elkaar kusjes geven, prachtig om zien.

Hiermee sluiten we een meer dan geslaagde dag af, het is fantastisch geweest.