In Auckland brengen we onze laatste twee dagen door en we sluiten af met een goeie pint en een Belgische maaltijd in een Belgisch café.

Voor we het stadsleven induiken bezoeken we Kelly Tarlton’s Antarctic Encounter & Underwater World. Dit complex is volledig ondergronds gebouwd in de kelder van de stad onder de riolen. Van zodra je binnenkomt zie je de pinguïns al zitten achter glas. De mooie koningspinguïns met hun gele hals en nog een kleinere soort, de Gentoo pinguïn, die onder water heen en weer schieten.

Vervolgens komen we door een nagebouwde hut van Scott, in 1911 was hij de eerste om samen met zijn team op verkenning te gaan naar de zuidpool. Zijn verhaal werd verfilmd en wordt afgespeeld in de replica woonkamer, heel erg knap gemaakt.

Er hangt heel wat informatie over de bijzondere wereld van Antarctica die de moeite is om even door te lezen.

Met een snowcat maken we een ritje langs de pinguïns, dagelijks wordt hun omgeving voorzien van 3 ton verse sneeuw. De koningspinuïns staan rustig om zich heen te kijken terwijl de Gentoo’s heen en weer stappen en hevig rondzwemmen waarbij ze af en toe komen boven gedoken. We vinden wel dat er hier nogal veel van deze dieren leven op een niet zo heel groot domein, misschien hebben ze gewoon niet veel plaats nodig. Er zijn ook kleintjes, dat zie je niet aan hun gestalte maar aan de veren die nog moeten uitvallen. Ze zijn volledig bruin en hun donsharen beginnen ze stilaan te verliezen, ze zitten wel nog afgeschermd van de ouderen.

Verder zijn er hier heel wat aquariums met speciale vissen die we nog nooit voordien zagen. In een groot bassin zitten de pijlstaartroggen, wat een kanjers ! Echt indrukwekkend wanneer die langs de kant van het aquarium gezwommen komen. We maken ook de voedertijd mee waarbij die reuzen komen afgezwommen op de vrouw die met lekkers in het water staat en op haar borst klimmen. Zij stopt dan de vis in hun monden wat niet zo simpel is aangezien die zich aan de onderkant van hun lijven bevinden.

In de grote, transparante tunnel komen de haaien en de pijlstaartroggen met de lange staarten over je hoofd gezwommen. Er zitten ook schildpadden en een heleboel andere vissen. Op een lopende band kan je hier rustig staan rondkijken terwijl je een toertje maakt, heel tof is dat. We hebben geluk want vandaag is het voederdag voor de haaien, dat gebeurt maar twee keer per week. Twee duikers gaan het water in en voederen de voorbij zwemmende haaien.

Nu we ook dit gezien hebben wordt het stilaan tijd om te vertrekken, stadinwaarts.

We vinden al snel gratis parkeerplaats op ongeveer 2km van het centrum. We wandelen door Queen street, de winkelstraat van het centrum, die niet erg bijzonder is. We slaan nog een aantal zijstraten in en hopen nog ergens een gezellige wijk met cafeetjes te vinden tot we op een pleintje lopen met een openlucht bar in het midden. Hier zetten we ons neer met een pint en een glaasje wijn, de zwoele winterse temperaturen laten het zelfs toe om te terrassen.

De volgende ochtend rijden we naar Mount Victoria in Devonport, van hieruit hebben we een knap zicht over de stad die aan de overkant van de haven ligt.

Auckland is omgeven door 48 vulkanen waarvan Mount Eden de hoogste is bij 196m. Dat wordt onze volgende stop en ook van hieruit hebben we een mooi zicht over de omgeving. Je kan ook 50m diep kijken in de krater, maar die lijkt eerder op een met gras begroeide, diepe put.

Nu we de stad van op afstand en vanuit de hoogte gezien hebben rijden we naar de wijk Newmarket. De winkelstraat hier is veel plezanter dan die in het centrum, al snel hebben we door dat de omliggende wijken meer te bieden hebben dan Auckland city.

Toch duiken we nog een laatste keer het echte stadscentrum in. We willen nog een aantal souvenirs kopen, deze vinden we in het Westfield Downtown shopping center. Daarna wandelen we nog langs de kraampjes van de Victoria Street Markt, hier vinden we het ene souvenirwinkeltje naast het andere, hadden we dat eerder geweten !

’s Avonds belanden we in een super gezellig Belgisch café, heel groot met een knappe toog. Het bestaat bijna volledig uit hout en doet ons denken aan een echte Belgische kroeg. Geen ouderwets café, maar een knap ingericht café met karakter, puur Belgisch. De bieren van het vat zijn enkel en alleen afkomstig uit ons Belgenlandje: Stella, Hoegaarden, Leffe (zowel donker als blond) en Kriek Belle-Vue. Daarnaast serveren ze nog een tiental andere bieren uit het flesje waaronder Dave zijn langverwachte Duvel. En nog het schoonst van al, deze geïmporteerde bieren zijn niet eens duurder dan het lokale bier. Daar moeten we dan wel bij vermelden dat alcoholische dranken hier sowieso al verschrikkelijk duur zijn, hier moet je geen avondje op café gaan hangen zoals bij ons want een gewone pint kost maar liefst €3,50 en een glaasje huiswijn €4,50.

Dave besluit dat we deze avond niet naar het geld kijken en bestelt al snel een Duvel die hij ogenziend met veel smaak leegdrinkt. Daarna bestellen we ons een heerlijk Belgisch maal, stoofvlees met goeie frieten en een videeke met geroosterde patatjes. Als afsluiter nog een biertje? Natuurlijk, een donkere Leffe en voor mij een lekker zoet kriekske.

Het is ongelofelijk hoe bomvol dit café zit op een doordeweekse dag en het is nog leuker om zien dat iedereen hier een Belgisch biertje drinkt in plaats van het lokale bier. Bovendien worden bijna alle bieren besteld in halve liters, die Nieuw-Zeelanders kunnen flink wat verzetten. We genieten van een zalige avond op café en voelen ons precies even weer thuis.

Zo beleven we alsnog fijne momenten in een stad die voor ons niet al teveel te bieden heeft en niet veel karakter toont.

De laatste dag gebruiken we om rustig in te pakken. Onze foto’s en filmpjes moeten nog op DVD gebrand worden zodat we ze nog mee naar huis kunnen sturen als reserve. Daar is Dave nog heel wat uren mee bezig, zoals wel vaker begint hij er pas op de laatste moment aan waardoor ik al in de stress schiet. We moeten op tijd onze camper inleveren en nog een postkantoor vinden om het pakket te verzenden.

Dat vinden we op weg naar de luchthaven en we zijn maar een kwartiertje te laat bij Apollo. Deze keer verloopt de controle van de camper iets strikter en wordt het dak goed nagekeken op schade. Gelukkig hebben we deze keer niets voorgehad en hadden we deze vrouw niet in Australië om te controleren ! Zij had gegarandeerd de krassen op het dak opgemerkt.

Goed op tijd komen we toe in de luchthaven. We hebben nog een paar uurtjes tijd om rond te lopen en daarvoor is deze luchthaven geschikt. Er zijn veel winkeltjes en er is een platform van waarop je naar de vertrekkende en aankomende vliegtuigen kan kijken. Hier eindigt onze trip door Nieuw-Zeeland en ook aan de afgelopen zes weken houden we mooie herinneringen over.

Toch kunnen we niet ontkennen dat het tijd wordt voor een volgende stap, terug wat actie in een heel nieuwe wereld. We kijken ernaar uit, maar gaan eerst nog een weekje ontspannen op de Cookeilanden !