Isla Holbox: een droombestemming die voorlopig nog gespaard blijft van het massatoerisme.

Het is al rond achten ’s avonds wanneer we uit het bootje stappen dat ons van Chiquilà naar Isla Holbox bracht. Dit kleine eiland is verkeersvrij, afgezien van de golfkarretjes die er rond rijden en ook als taxi fungeren. Daar we helemaal geen idee hebben waar we willen logeren laten we ons door zo’n taxi golfkar rondrijden op zoek naar een leuk hotelletje aan het strand. We bezoeken er drie en het laatste daarvan zal onze slaapplaats worden voor de komende drie nachten. Het ligt een eindje stappen van het centrum over een lang zandstrand en dat heeft als grote voordeel dat het er super rustig is. We laten de taximan wachten zodat hij ons weer mee kan nemen naar het centrum. We hebben vandaag alweer amper iets fatsoenlijk gegeten en de geuren die uit het Italiaans restaurant komen zijn heel verleidelijk. Na een lekkere hoofdschotel volgt er jammerlijk geen toetje, de tiramisu is al uitverkocht.

Na een zalige nacht gaan we ontbijten op het strand van het hotel. Er staat een sterke, frisse wind die ons belet om te gaan zonnen. Daarvoor is het toch net iets te fris en de dikke wolken maken dat de zon regelmatig verdwijnt. Met onze volle zak vuile was wandelen we naar het dorpje, op zoek naar een wasserij. De enige die het dorp rijk is blijkt niet te werken en via via komen we bij een huis waarvan de vrouw wel wil helpen. Zij vraagt ons dan weer belachelijk veel geld waardoor we alles nog liever vuil mee terugnemen. Gelukkig kunnen we terug in het hotel rekenen op de sympathieke Leandro die ons de wasmachine van het hotel laat gebruiken.

In de namiddag storten we ons op het verslavende kaartspel dat Eddy ons uitlegde. De afgelopen dagen speelden we steeds “kingen”, nu gaat hij ons leren “rikken”. Een ideaal tijdverdrijf op deze grijze namiddag, zo kunnen we toch nog buiten zitten al is het niet goed genoeg om te zonnen.

Ook wanneer we ’s avonds gaan eten gaat de boek kaarten mee en die wordt al opnieuw bovengehaald terwijl we onze margarita drinken. Op zo’n momenten is het eens zo plezant om met vier te zijn, onze avonden zijn tegenwoordig tot in de late uren gevuld.

Omdat we het eiland zo mooi en vooral rustig vinden besluiten we nog een extra dag te blijven. Zeker nu we zien dat het weer helemaal is opgeklaard. Opnieuw ontbijten we op het prachtige, witte zandstrand met zicht op de azuurblauwe zee. Daarna maken we de wandeling naar het dorpje waar we een boottochtje willen regelen voor vandaag. We informeren bij twee kantoortjes, maar Dave en ik vinden dat de info die ze ons hier bezorgen alles behalve overtuigend is. Alsof ze niet eens zin hebben om een cent te verdienen en een tour te regelen. Één van de mannen uit zo’n bureau raadt ons zelfs aan om gewoon naar het haventje te stappen en een schipper te zoeken, dat zou goedkoper zijn volgens hem. We gaan een kijkje nemen en maken een babbeltje met een schipper. Hij wil ons inderdaad rondvaren vandaag en we spreken met hem af rond het middaguur.

Thuis halen we onze zwemspullen op en wij vrouwen nemen ook een fleece mee voor de koude wind op de boot. Een golfkartaxi voert ons terug naar het haventje waar de schipper ons al opwacht. We zetten koers naar Isla de los pajaros of eiland van de vogels. Nancy en Eddy willen dolgraag flamingo’s zien, al vertelde de schipper ons dat er in deze tijd van het jaar niet veel kans is om hen hier aan te treffen. In heel ondiep water meren we aan en wandelen naar de houten uitkijktoren. Een prachtig eiland ligt onder ons met een paar honderd vogels, fregatten, pelikanen, reigers, aalscholvers. Velen van hen broeden op dit moment en net voor ons zien we een nest met baby-pelikanen die niet bepaald klein zijn, maar we kunnen hen herkennen aan hun pluizige veren. Moeders vliegen aan en af met verse vis om hun jongen te voeden.

Met veel geluk kan je op deze plek ook dolfijnen zien zwemmen. We concentreren ons op het wateroppervlak, op zoek naar bovenkomende vinnen. Dan vermindert onze schipper vaart en wijst naar iets in de verte, het zijn zeekoeien ! We gaan hen achterna in een poging om hen van dichterbij te kunnen zien en na lang zoeken duiken ze vlak voor de boeg op. Twee zeekoeien zwemmen voor onze neus, maar na amper een paar seconden duiken ze weer onder water. We zijn echt in de wolken nu we ook deze dieren van dichtbij hebben kunnen zien. Ook onze schipper is zwaar onder de indruk, voor hem is het al 20 jaar geleden dat hij deze dieren hier nog gezien heeft. Bovendien zijn wij de eerste toeristen waarmee hij samen deze zeekoeien kan spotten. Hij is net als wij helemaal in de wolken en blijft moeite doen om hen terug te vinden. Een hele lange tijd dobberen we op de hoge golven waarbij we toch regelmatig weer een zeekoe in zicht krijgen, eentje op foto vastleggen is heel wat moeilijker.

We kunnen hier natuurlijk niet de hele namiddag blijven hangen en zetten koers naar de Ojo de agua, een soort van kleine zoetwater lagune die langs een smal, helder riviertje uitkomt in zee. Er liggen hier al heel wat mensen en veel plaats is er niet. We gaan een kijkje nemen van op het platform en zetten ons daarna even op de aanlegsteiger.

Als laatste stoppen we aan Isla de la pasion, ook een goeie plaats om vogels te spotten. Hier bouwden ze eveneens een uitkijkplatform en krijgen we opnieuw een prachtig uitzicht. Lang blijven we niet staan want de sterkte winden blazen ons bijna van onze benen. Net wanneer we terug koers zetten naar Isla Holbox zien we drie jonge, witte flamingo’s op het eiland. Onze schipper vaart dichterbij zodat we hen goed kunnen zien, daarna zit onze trip er echt op. We zijn een uur langer dan gepland weggeweest, dat allemaal door het zoeken en kijken naar de zeekoeien.

Ook deze avond sluiten we af met een kaartspel in een café in het dorp. Het is al laat wanneer we terug wandelen naar ons hotel over het onverlichte strand, maar de maan reflecteert zo sterk op het witte zand dat we zelfs ver rondom ons kunnen kijken.

Isla Holbox was een prachtige bestemming, maar morgen moeten we weer verder. Het einde komt nu wel heel dichtbij en we willen ook Isla Mujeres nog bezoeken voor we terug moeten naar Cancun.