In Chichén Itzá bezoeken we een laatste Maya-ruïne voor we doorreizen naar de prachtige stranden op Isla Holbox.

Deze ochtend checkten we uit in de Hyatt en komen na geen al te lange busrit toe aan de ruïnes van Chichén Itzá. Op dit uur in de voormiddag staan er al tientallen grote tourbussen op de parking, we zullen zeker niet de enigen zijn op deze populaire site. Allereerst moeten we al heel lang aanschuiven om onze bagage in bewaring te geven, daarna kunnen we verder naar de inkom van het domein lopen. We overwogen om een gids te nemen omdat we toch echt graag iets meer te weten zouden komen over de geschiedenis van deze plek, maar vinden het langs de andere kant nogal riskant om veel geld te betalen aan een gids waarvan je niet weet of hij al dan niet boeiend en met veel kennis kan vertellen.

Op het einde van de toegangsweg ligt de indrukwekkende Piramide van Kukulcán of El Castillo te midden van een groot grasveld. Een gids die een grote groep rondleidt wijst naar de piramide en klapt luid in zijn handen. Daarop volgt een knarsend, piepend geluid dat afkomstig is van de piramide. Heel fascinerend, maar aangezien wij geen gids genomen hebben zullen we de verklaring daarachter niet kunnen achterhalen. Nog een heel speciaal iets is de slang die tweemaal per jaar gevormd wordt langs de trappenrij van de piramide. De ochtend- en namiddagzon zorgt voor een licht- en schaduwillusie waardoor een slangenlichaam tevoorschijn komt tot helemaal beneden aan de piramide waar langs weerszijde van de trappen een stenen slangenhoofd staat. Dat moet pas indrukwekkend zijn, al zal je hier dan helemaal over de koppen kunnen lopen.

Over het grote grasveld lopen we verder naar de andere ruïnes en zien ook hier vaak details opduiken. Alweer grote maskers in de stenen gevels met gigantische, lange neuzen. We komen langs de Groep van de Duizend Pilaren waar bovenop de Tempel van De Krijgers gelegen is. Op de pilaren die daar vlak voor staan zijn krijgers afgebeeld, figuren met indrukwekkende hoofddeksels van pluimen of veren.

Op deze site zien we het grootste voetbalspel van alle ruïnes die we tot hiertoe bezochten. De reden waarom dit plein zo groot is en de “goals” zo hoog hangen is nog steeds niet duidelijk voor de archeologen. Dit voetbalspel werd gespeeld met de bovenbenen, heupen en onderarmen. De bal moest door de hooghangende ring geraken en dat team won het spel.

Op ons gemak bezoeken we ook nog de kleinere ruïnes, hier ben je toch ook weer een paar uren zoet met rondkijken en wandelen. Nog een knap gebouw is het ronde El Caracol of Observatorium. De functie daarvan is ons niet helemaal duidelijk, maar de constructie op zich is heel knap.

Het is al late namiddag wanneer we het domein van Chichén Itzá terug buitenstappen en we weten niet goed wat gedaan. Hier slapen vinden we zinloos aangezien we hier in de buurt niets meer willen zien. Verder reizen naar Valladolid is een optie, maar dan zitten we ook daar vast tot morgenvroeg en moeten we alweer een bus op voor we op onze eigenlijke bestemming komen. We besluiten het risico te nemen om ergens vast te komen zitten wanneer de zon onder gaat en daar verder te zoeken naar een oplossing, dat is deel van het avontuur zullen we dan maar denken. Na lang wachten langs de hoofdbaan komt er een bus richting Cancun aangereden en we laten ons afzetten op het kruispunt met El Ideal. Dit is de uitvalsweg naar Isla Holbox, maar of er nog vervoer in die richting zal zijn is nog maar de vraag. De opluchting is groot wanneer we zien dat er op dat kruispunt een taxibedrijf gelegen is, we zullen vanavond nog op onze bestemming geraken. Na wat onderhandelen worden we tegen een goeie prijs 60km verder gereden naar Chiquilà waar we een overzet kunnen nemen naar het eiland. Alleszins zullen we morgenvroeg wanneer we onze ogen openen aan een prachtig strand liggen in plaats van eerst nog bussen te moeten nemen. De late rit loonde de moeite al was het weer een lange dag geweest.