Terug in Mexico: vanuit Chetumal maken we een laatste lange rit naar Campeche en bussen verder naar de ruïnes van Uxmal.

We hebben er alweer een hele lange reisdag opzitten. Deze ochtend zijn we om 5u vertrokken uit Tikal in Guatemala, hebben daarna heel Belize doorkruist en zijn na meer dan 10u constant bussen en grensovergangen oversteken toegekomen in Chetumal. Met een taxi laten we ons naar een simpel hotelletje voeren dichtbij het centrum, het zal alweer een korte nacht worden.

Volgens de reisgids van Nancy en Eddy is Chetumal een goeie locatie om te gaan shoppen, maar in de hoofdstraat van het stadje valt weinig te beleven. Een aantal simpele klerenwinkels, niet direct onze steil en daarmee hebben we het gehad. Onderweg naar hier, net over de grens met Belize zagen we een afgesloten straat met taxfree shops, daar ligt waarschijnlijk het winkelparadijs.

Op de hoek van de straat met het hotel zagen we een gezellig restaurantje, na zo’n lange reisdag met niets van fatsoenlijk eten is dat een heuse verademing. Na een lekker diner keren we al om 19u30 terug naar onze kamers. We zijn allemaal doodop en het duurt niet lang voor onze ogen dichtvallen.

Iets voor 4u ’s morgens, van alweer een vroeg vertrek gesproken, pikt de taxi ons op en voert ons naar het busstation. Er zijn maar drie bussen per dag die de lange trip naar Campeche maken en we kozen ervoor om de vroegste te nemen zodat we op een mooi uur toekomen op onze volgende bestemming.

Binnen de stadsomwalling ligt een heel gezellig, koloniaal centrum verscholen. Kleine huisjes geschilderd in pasteltinten, smalle straatjes van kinderkopjes en mooie lantaarns tegen de gevels van de gekleurde huisjes.

Vandaag is een stralende, zonnige dag. Perfect om rond te kuieren in zo’n gezellig stadje en daar beginnen we ook meteen mee. Door de smalle straatjes wandelen we naar de Plaza Principal, een plek waar veel locals van het zonnetje genieten op één van de vele bankjes. Één stuk van de stadsomwalling is open voor het publiek en van bovenop de muur hebben we een mooi zicht over het centrale plein en de omliggende straatjes met hun fleurige tinten.

Om te winkelen moet je hier niet komen, buiten een paar kleine souvenirwinkeltjes is er vrijwel niets. In plaats daarvan verkennen we heel wat van de straatjes en wandelen langs de belangrijkste gebouwen in dit historische centrum.

In de vroege vooravond gaan we uitwaaien langs de Golf van Mexico en maken er een korte wandeling. Bij zo’n zonnig weer smaakt een ijsje heerlijk. Hier langs de zee zou een souvenirmarktje gelegen zijn en daar gaan we vervolgens naar op zoek. Ik sta rond te draaien met het stadsplan in de hand, zoekend naar de juiste locatie wanneer Nancy opmerkt dat we vlak voor het juiste gebouw staan. Wakker worden ! Het is een groot gebouw met kleinere kraampjes vanbinnen die zowat allemaal hetzelfde verkopen, eigenlijk is er niets dat ons aanspreekt of in aanmerking komt voor een eventuele aankoop en zo staan we al snel weer buiten.

’s Avonds gaan we Mexicaans eten in een restaurantje waar veel locals komen. Dat is altijd een goede referentie en een ideale plek om de lokale keuken te proberen. Voor de allereerste keer krijgt Dave een verschrikkelijk hete peper op zijn bord waarbij de stoom uit zijn oren komt nadat hij nog maar een stukje in zijn mond stopt. Normaal worden we als toeristen altijd gewaarschuwd wanneer een sausje nog maar een klein beetje pikant is, deze keer zegden ze niets. We kunnen moeilijk geloven dat het zo verschrikkelijk pikant is en Nancy probeert als tweede. Het kleine stukje gele peper zat nog niet helemaal in haar mond toen het alweer in haar bord belandde. Uit pure nieuwsgierigheid probeer ik als laatste en je moet maar even je tong aan die peper raken en alles lijkt in brand te staan. Het doet zelfs pijn, zo pikant is dat ding. Onze lippen pikken verschrikkelijk, wat moet er niet gebeuren als je zo’n stukje per ongeluk inslikt.

’s Avonds komt dit stadje helemaal tot leven. Op de Plaza Principal wordt live muziek gespeeld en langs het plein spelen vooral vrouwen een Bingospel. Alle bankjes zitten vol en voor het podium staan heel wat stoelen opgesteld voor luisteraars. De kathedraal is prachtig verlicht en alle gevellantaarns branden. Wat een gezellige sfeer, al heb je het hier op een goeie halve dag wel gezien. Campeche is niet heel toeristisch, dat merk je ook aan de weinige winkeltjes, restaurants en cafés. Zo behoudt dit historische dorpje wel zijn charme en authentieke karakter.

Na een ontbijt in het restaurant van het hotel nemen we de bus naar de ruïnes van Uxmal. Daar laten we onze bagage achter bij de balie, straks reizen we nog door tot Mérida.

Bij het binnenkomen van de archeologische site duikt er een indrukwekkende piramide voor ons op. Het speciale aan deze tempel is dat hij ovaal is van vorm, een eerder ongewone bouwstijl. Helemaal bovenaan zijn er prachtige, gedetailleerde versieringen, iets wat toch wel kenmerkend is voor de ruïnes van Uxmal.

We nemen ruim onze tijd om alle gebouwen te bekijken, de details die hier uitgewerkt zijn vinden we heel mooi. Grote maskers die de regengod voorstellen zijn in de muren verwerkt. Daarnaast herkennen we ook kronkelende slangen in de gevels en zien we hoe Casa de las Tortugas versierd werd met kleine schildpadjes aan de nok van het dak. Het grote plein met rondom lange gebouwen langs alle vier de zijden vinden we heel mooi. Daarna gaan we nog even kijken bij het Paleis van de Gouverneur en als laatste naar het kerkhof. Daar zien we tekeningen van doodskoppen op iets wat een afbakening van een graf kan geweest zijn. Verder heb je veel verbeelding nodig om je iets voor te stellen bij het grote, lege plein.

We halen onze bagage op aan de ingang en wachten aan de hoofdweg op een voorbijkomende bus met bestemming Mérida. Na een tijdje wachten staan er al heel wat toeristen langs de kant van de weg en de bus zit al vol wanneer ze toekomt. Gelukkig moeten we maar een uurtje rijden tot onze bestemming en valt dat rechtstaan wel mee.