Bromo: de vulkaan Bromo ligt in een bijzonder landschap en is een echte trekpleister op het eiland Java.

Het is niet onze gewoonte om georganiseerde trips te boeken maar deze keer, na heel lang overleggen en afwegen, brachten we daar verandering in. We genieten er meer van om zoveel mogelijk zelf te regelen, op ons eigen tempo, met het openbaar vervoer.

Om in Bromo te geraken vanuit Yogyakarta is dat echter niet vanzelfsprekend. Je neemt de bus naar Surabaya, stapt daar over na een heel aantal uren over op de bus naar Probolingo en van daaruit moet je dan nog eens minibus nemen tot de eindbestemming Cemoro Lawang. Aangezien dat een hele trip is, is het bijna niet haalbaar in één dag omdat de minibusjes tot het dorpje aan Bromo maar tot 17u rijden. Om dat probleem te vermijden wilden we de nachtbus nemen vanuit Yogyakarta naar Surabaya waar we dan ’s morgensvroeg zouden toekomen en nog zouden moeten wachten op de eerste bus om de trip te vervolledigen.

Als we de kostprijs van het volledige traject met het openbaar vervoer optelden kwamen we niet veel goedkoper uit dan georganiseerd, rechtstreeks vervoer per minibus te regelen. Ok, je hebt de ervaring niet om het zelf te doen maar je bespaart je heel wat moeite en tijd. Als we uiteindelijk alles op een rijtje zetten hebben we per persoon amper een goeie euro meer betaald door te kiezen voor de georganiseerde tocht, dus was de knoop toch vrij snel doorgehakt. Uiteraard hebben we goed onderhandeld over de prijs en er zoveel mogelijk proberen af te krijgen en vonden we het dus toch de moeite om voor privévervoer te kiezen.

Vanuit Yogyakarta worden er pakkettrips aangeboden naar Bromo en eventueel ook ineens verder tot in Bali. Daarin zit dan alle transport inbegrepen en een overnachting. Het nadeel daarvan vonden wij dat je slechts één nacht aan de vulkaan slaapt en daarbij ook nog eens ’s morgensvroeg vertrekt nadat je de zonsopgang gezien hebt. Wij wilden het risico niet lopen om Bromo niet gezien te krijgen door bv. slecht weer en besloten daarom zelf de overnachtingen te regelen en enkel ons transport vooraf te boeken.

Achteraf bekeken was dat een verstandige keuze !

De dag dat we naar Bromo vertrokken zaten we van ’s morgens tot ’s avonds in de minibus. Onderweg heel even stoppen voor de lunch en dan weer verder racen. Volgens een van onze medereizigsters, die naast de chauffeur zat, kwam er af en toe een zakje met wit poeder boven waaraan de chauffeur snoof om daarna met wijd open ogen verder te kunnen rijden. We zijn er alleszins veilig geraakt, hoewel de tegenliggers vaak erg dichtbij kwamen tijdens een inhaalmanoeuvre.

De zon was al een paar uren onder toen we Cemoro Lawang binnen reden en het regende. We bevinden ons op een goeie 2.000 meter hoogte en er hangt een dik pak mist. Nog voor we de laatste kilometers naar Bromo inzetten stopte de chauffeur bij een reisbureau, of wat daarop zou moeten trekken, in Probolingo. Daar probeerden ze ons nog een dure toer te verkopen om de prachtige zonsopgang te zien boven de Bromo vulkaan. Gelukkig gingen we daar niet op in, nu we het enorme pak mist zien lijkt de kans ons klein dat de zonsondergang spectaculair is.

En gelijk hadden we ! Na een niet al te prettige nacht in onze vochtige kamer stonden we rond 8u op. Omdat we een hotel boekten met zicht op de vulkaan hoefden we maar door het raam te kijken om te weten hoe het zicht was. De voet van de vulkaan Batok begon net zichtbaar te worden, het begon dus stilaan op te klaren en de zon kwam zelfs al een beetje piepen.

We pakten onze spullen en maakten ons klaar voor een wandeling naar het viewpoint. De toeristen die de pakkettrip boekten stonden klaar om te vertrekken, zij waren naar de zonsopgang gaan kijken en stonden hiervoor in het midden van de nacht op. Het resultaat: niets te zien buiten een dik pak mist.

We vinden het schandalig dat dit soort trips wordt aangeboden in deze periode van het jaar. Tijdens het regenseizoen is de kans op mist veel groter en de reisorganisaties weten maar al te goed dat er weinig kans is op goeie zichten. Toch doen ze niets anders dan deze trips aanbieden en voeren daarbij een mooi toneeltje op. Als je ze vraagt hoe het uitzicht zal zijn laten ze je foto’s zien die gemaakt zijn tijdens de zomermaanden en doen ze alsof je iets geweldig te wachten staat. Zelfs het personeel van het hotel maakt je dit soort onzin wijs zodat je toch maar een jeep zou boeken voor de volgende dag.

We kunnen ons er druk in blijven maken, maar wat haalt het uit. Het enige wat je kan doen is zelf de weersomstandigheden proberen te checken op internet, een eerlijk antwoord van eender wie hoef je niet te verwachten. Enkel de mensen van het officiële tourist info center in Yogyakarta waarschuwden ons over de weersomstandigheden in deze periode.

In de hoop dat wij vandaag, wat later op de dag, toch nog het fantastische zicht zouden krijgen over de drie vulkanen uit de omgeving zetten we er stevig de pas in. De mist kan op enkele minuten terug volledig opkomen en een portie geluk kan dus geen kwaad.

Om aan de viewpoint te komen moet je een stevige en steile klim maken. Op een gegeven moment hebben wij blijkbaar iets gemist en zijn we langs een gevaarlijke weg de berg beginnen opkruipen. Langs beide kanten een diepe afgrond, ik begon al te bibberen in mijn benen en kreeg hartkloppingen van de schrik. Even verder kwamen we uit aan een aangelegde trap, toen wisten we dus dat we iets over het hoofd gezien hadden en er wel degelijk een meer aangename weg is die naar de top leidt.

Onderweg namen we al enkele mooie foto’s, gelukkig maar want eens we goed en wel boven waren begon de mist sterk op te komen en nog geen 10 min later zagen we amper elkaar nog zitten.

Een uur lang hebben we boven zitten wachten, hopend dat het dikke, witte pak terug weg zou trekken maar dat was jammer genoeg niet het geval.

Tijdens onze afdaling naar het hotel begon het dan ook nog een keer te regenen en de rest van de dag kwam er geen beterschap meer. We installeerden ons in Café Lava, een gezelliger hotel dan het onze, haalden onze gezelschapspelen boven en dronken de ene hot lemon na de andere. Het is eens leuk en ontspannend om zo de namiddag door te brengen, maar toch hadden we liever nog wat langer genoten van deze prachtige omgeving.

Op de bergflanken worden heel wat gewassen geteeld en dat zorgt voor mooie, groene, gekleurde vlakken in allerlei tinten. Het dorp ligt in een vallei en van bovenop de berg hadden we niet alleen een mooi zicht op de vulkanen, maar ook op de huisjes en hun groetentuinen.

Ook de tweede dag aan Bromo hadden we het er niet voor over om vroeg op te staan om de zonsopgang te zien. We gokten erop dat het rond dezelfde tijd als gisteren zou opklaren en maakten ons klaar om te vertrekken rond 7u. Het is ongeveer een uur wandelen tot Bromo zelf, dus zouden we er geraken tegen de tijd dat de mist zou optrekken.

De omgeving waarin de drie vulkanen liggen is absoluut heel speciaal. Het lijkt alsof je op de maan wandelt ! Een uitgestrekte vlakte, zwart lavazand en brokstukken die uitgespuwd zijn door de vulkanen.

Eerst bezoeken we een hindutempel die aan de voet van vulkaan Batok ligt. Daarna begint de mist stilaan weg te trekken en krijgen we een mooi zicht op Bromo. Deze vulkaan heeft een enorme krater en staat in een zee van as en vulkanisch zand. Via een trap kan je naar de krater klimmen en terwijl je dat doet komen de dampen van het sulfer je tegemoet en dat maakt het ademen erg moeilijk. Het sulfer stinkt naar rotte eieren, je krijgt er tranende ogen van en het is erg prikkelend in je keel. Omdat er een sterkte wind staat houden we het boven niet lang uit aangezien er heel wat dampen uit de krater komen.

We blijven nog een hele tijd rondwandelen op deze speciale plek en krijgen Bromo nog in volle glorie te zien. Maar dan wordt het stilaan tijd om terug te keren want we vertrekken deze voormiddag nog naar het Ijen Plateau.

We zijn blij dat we de keuze maakten om twee nachten in Bromo te blijven. Zo hadden we tijd genoeg om rond te wandelen en te genieten van deze unieke plek.

Enkel de keuze om in het hotel te verblijven dat de beste zichten geeft op de vulkaan zouden we niet opnieuw maken aangezien er in deze periode van het jaar te weinig kans is op goei weer en goeie uitzichten.