Lhasa: de hoofdstad van Tibet ligt op een hoogte van 3.700 m en is omgeven door hoge bergen.

Na 44u treinen komen we op zondagavond 30 september aan in Lhasa. We zoeken zo snel mogelijk een slaapplaats en komen terecht in het Yak hotel. Omdat we nu wel nood hebben aan een goeie nachtrust boeken we een kamer met dubbel bed maar zonder badkamer. Nadeel is wel dat de badkamer aan de andere kant van het gebouw ligt en we een aantal gangen moeten doorwandelen, trap op en trap af om in de gemeenschappelijke badkamer te komen.

Na een heerlijk nachtje slapen schakelen we de volgende dagen over naar de dorm in hetzelfde hotel. Deze heeft 4 bedden, de kamer is nieuwer dan onze vorige, heel erg proper en de badkamer is vlak aan de overkant. We hadden dan ook nog eens het geluk om deze kamer voor 4 een nacht voor ons alleen te hebben aangezien er geen andere gasten incheckten.

De ochtend nadat we aankwamen merken we goed dat we ons op 3.700 m bevinden. Dave heeft last van een druk in zijn hoofd en de minste inspanning zorgt voor ademtekort. Daarbovenop komt nog eens de hitte, we hadden niet verwacht dat we zo’n goed weer zouden hebben hier in Lhasa. De zon staat pal boven je hoofd en dat maakt dat je hier heel erg snel verbrandt. Dat ondervinden we dan ook op onze eerste dag, een zonnebril en een dikke laag zonnecrème zijn hier geen overbodige luxe. ’s Avonds daarentegen koelt het heel erg snel af wanneer de zon ondergaat.

Onze eerste uitstap, hoe kan het anders, het Potala. Dit prachtige gebouw ligt op een heuvel en was vroeger de thuisbasis van de Tibetaanse regering en fungeerde als winterverblijfplaats van de Dalai Lama’s. Het witte paleis van het Potala was het woongedeelte van de Dalai Lama’s, het rode paleis deed dienst als religieus gedeelte.

We wandelen rondom het Potala dat voor een groot gedeelte omgeven is door gebedsmolentjes. Je ziet hier dan ook heel wat pelgrims en we geraken onder de indruk van hun toewijding.

Wanneer we die namiddag door de straten van Lhasa lopen worden we aangesproken door 2 Franse meisjes. Zij zijn op zoek naar een koppel dat samen met hen en nog een Frans koppel op trekking wil gaan, ze hebben reeds een tour vastgelegd en een minibusje gereserveerd.

Dave en ik zaten op dat moment een beetje in de knoop: we wilden net ons visum voor China gaan verlengen omdat we dachten dat we de grens niet op tijd zouden halen. We waren nog maar net in Tibet, wilden eerst nog een beetje aan de hoogte wennen zodat we de kans op hoogteziekte konden verkleinen en hadden ondervonden dat het niet erg evident was om andere reizigers te vinden om op trekking te gaan. Of toch zeker niet voor de dag die wij wilden vertrekken, we hadden al heel wat aankondigingen aan de uithangborden bekeken maar na een aantal uren zoeken nog steeds niet gevonden wat voor ons goed uitkwam.

Toen kregen we dus dat voorstel om 2 dagen later al op trekking te vertrekken, met de normale stops die zowat iedereen aandoet.

De 4 fransen kwamen ons heel sympathiek over, maar we twijfelden een beetje aangezien we dan al na 3 dagen Lhasa zouden verlaten en we niet konden voorspellen of we dan al genoeg geacclimatiseerd zouden zijn. Bovendien zouden we morgen dan ook alles moeten bekijken wat we wilden zien in Lhasa.

Na heel wat heen en weer gebabbel besloten we ervoor te gaan. Het was een mooie kans, we zouden zelf niet verder hoeven te zoeken en de moeite niet meer moeten nemen om ons visum te verlengen voor een paar dagen.

Uiteindelijk boekten we een 5-daagse trekking doorheen Tibet bij het FIT-bureau in de straat naar Barkhor Square. Er kwamen nog meer mensen af op de vraag van de fransen waardoor we uiteindelijk met z’n 10-en waren en we de prijs dus mooi konden drukken.

De volgende dag moesten we erin vliegen aangezien we de ochtend daarna al op trekking zouden vertrekken, maar niet te letterlijk want dat is niet verstandig op deze hoogte.

We bezoeken de Jokhang tempel en begeven ons naar het Barkhor Square.

Wat je daar ziet is adembenemend !! Honderden pelgrims doen er de kora, de pelgrimroute in klokwijzerszin rond de Jokhang tempel. Nog tientallen andere pelgrims bidden voor de ingang van de tempel, daarvoor hebben ze kleine, smalle matrasjes bij zich. Uren aan een stuk zie je hen knielen waarna ze op hun buik gaan liggen en zich volledig uitstrekken en daarna weer recht komen. Zoiets hebben we nog nooit gezien, dit hele gebeuren laat een enorme indruk op ons achter.

De Jokhang tempel is absoluut het bezoeken waard. Na alle tempels in de rest van China waren we het grondig beu, maar deze is anders.

De tempel bestaat uit verschillende verdiepingen en gebouwen. De monniken leven hier en dat maakt het zo echt. Je hebt toegang tot het volledige complex en op het dak van de tempel heb je een prachtig zich over Lhasa en de omringende bergen.

In de namiddag gaan we met een busje naar het Sera klooster, dit ligt 5 km ten noorden van Lhasa en is gemakkelijk bereikbaar met bus 503.

Het klooster ligt op een heuvel tegen een bergflank, het zijn allemaal aparte gebouwen waarbij je er een mooie wandeling hebt opzitten als je elke kapel wil bekijken. Hier leven nog ongeveer 600 monniken en elke dag tussen 15 en 17u vinden de debatten plaats.

Een absolute aanrader, als je Sera bezoekt doe je dat het beste in de namiddag zodat je de debatten kan bijwonen. Een indrukwekkend gebeuren waarbij de monniken elkaar van hun gelijk proberen te overtuigen door hun standpunt te versterken door ondermeer hard in hun handen te klappen.

Van het klooster op zich waren wij niet zo onder de indruk, maar het is wel de moeite om de monniken te zien in hun dagdagelijkse leefomgeving.

Na ons bezoek, je kan het haast niet geloven, snoepen we van een portie frietjes. Hier in Lhasa zie je vaak kraampjes op straat waar frietjes gebakken worden, een leuke variatie op al die rijst en noedels die we de laatste weken gegeten hebben, ook al smaken ze uiteraard niet even goed als onze Belgische frieten.

We sluiten deze laatste avond in Lhasa af met een wandeling doorheen de gezellige straten en gaan niet al te laat naar bed omdat we er morgen vroeg uit moeten om op trekking te vertrekken.

Ons verblijf in Lhasa was kort, maar we hebben genoten van de eerste kennismaking met de Tibetanen en vooral de pelgrims.