Puerto Natales: de uitvalsbasis voor een trekking in het Parque Nacional Torrel Del Paine.

Om 5u30 ’s morgens vertrekt onze bus vanuit Ushuaia met bestemming Punta Arenas in Chili. Van daaruit nemen we een aansluiting naar Puerto Natales en deze keer hopen we deze niet te missen. In het reisbureautje in Ushuaia waar we onze tickets boekten vroegen we expliciet wat er zou gebeuren indien de eerste bus vertraging zou oplopen, maar daar werd ons verzekerd dat dat niet zou gebeuren en dat we speling genoeg hadden om onze tweede bus te halen.

Dat werd alweer heel spannend ! Met alweer 2u30 vertraging kwamen we toe in Punta Arenas en hadden we welgeteld nog 25min de tijd om de andere busmaatschappij te zoeken en onze tickets af te halen.

Omdat we ook deze keer weer laat toekomen na een lange dag met de nodige paspoort- en bagagecontroles aan de grens hadden we vooraf een hospedaje geboekt. In dat geval logeer je thuis bij een familie die een aantal kamers verhuren en hangt er vaak een gezellige, familiale sfeer. Ook in dit geval is het zo en komen we bij een opgewekte oude man terecht, loopt er een vrolijk kind rond in huis en kunnen we rekenen op goeie informatie van een jonge vrouw.

We hebben opnieuw een zalig verwarmde kamer en slapen onder een dun lakentje in plaats van een winterdons.

Laat op de avond worden we nog onthaald met koffie en een babbel. Al loopt dat Spaans nog steeds een beetje moeizaam, het koppel doet hun best om traag en duidelijk te spreken en dan valt dat allemaal wel mee.

We slapen uit tot 9u30 en krijgen een uitgebreid ontbijt. Zowel in Argentinië als Chili is het ontbijt vrijwel altijd inbegrepen maar stelt het meestal niet veel voor. Hier krijgen we lekkere schijven warme pistolets en is er heel wat verschillend beleg.

Na het ontbijt bespreken we onze plannen met de vrouw des huizes en zij regelt voor ons het vervoer naar het nationale park. Er is de mogelijkheid om in een refugio te slapen, maar een bed vinden we nogal kostelijk. Dave staat erop om voor het echte avontuur te gaan en wil in een tent logeren. Het kampeermateriaal kunnen we huren van onze verblijfplaats en zo is alles op korte tijd in kannen en kruiken.

In de namiddag lopen we rond in het dorp van Puerto Natales waar op zich niet bijzonder veel te zien is. De straten zijn vuil en slijkerig van de gesmolten sneeuw en de huisjes zien er nogal armzalig uit. Al geeft dat wel een zekere charme aan deze omgeving. We wandelen langs het water van waar we knap zicht hebben op de besneeuwde bergen aan de overkant. We zien van hieruit zelfs Paine Grande, de hoogste berg van het park waar we morgen naartoe gaan. In het water zwemmen felroze flamingo’s, ze steken fel af tegen het blauwe water. We wandelen verder langs het Plaza de Armas en gaan in de late namiddag lunchen met een “set menu”. We lijken ons al goed aangepast te hebben aan de nieuwe eetcultuur en eten steeds later op de dag.

Daarna gaan we inkopen doen voor de komende vijf dagen. We zoeken wonderproducten bij mekaar waarbij je heuse maaltijden krijgt na het toevoegen van wat warm water. Aangezien we de hele tijd alles zullen moeten meezeulen is dat de beste oplossing.

We kijken uit naar de trektocht al geef ik eerlijk toe dat ik toch een beetje schrik heb van de koude en van het slapen in een tent. Hoe het afloopt lees je in het volgende verslag…