Town of 1770: dit piepklein dorpje werd genoemd naar het jaartal dat James Cook voor het eerst voet aan wal zette op deze plek.

We hebben intussen al heel wat gezien in de staat Queensland, maar het kwam er nog altijd niet van om te gaan snorkelen in het Great Barrier Reef. Dat is de reden waarom we afzakken naar dit kleine dorpje, van hieruit boeken we een trip naar de Lady Musgrave Lagoon. Nog nooit hebben we zo snel een beslissing genomen, het is bijna sluitingstijd wanneer we het dorp binnenrijden en we willen morgen nog gaan trippen.

Gelukkig is het hier zo klein en zijn er amper 2 kantoortjes waar je dergelijke trips kan boeken, die dan ook nog eens over mekaar liggen en waarvan er al één gesloten was, waardoor de knoop snel was doorgehakt en onze portemonnee op een paar minuten leeg was.

We hadden graag Fitzroy Reef Lagoon gedaan, maar het is al 10 maanden geleden dat die boot nog uitgevaren is, vandaar de trip naar Lady Musgrave Lagoon.

Het is nog geen 6u wanneer we al op de parking aankomen van waar de trip vertrekt, uiteraard zijn we eerst. Vannacht hebben we geslapen op een parking van een aantal winkels in Agnes Water en dan zien we altijd dat we weg zijn voor er enige activiteit op gang komt. Vissers zijn er hier wel al met hopen, soms lijkt het alsof elke aussie een boot heeft. De ene jeep na de andere komt aangereden met een boot op de aanhangwagen en de nodige vislijnen.

In tegenstelling tot onze vorige boottrip zit er nu ongeveer 100 man op de Spirit of 1770, dat is een hoop volk. We zetten ons op het bovendek en de kapitein waarschuwt ons voor hevig heen en weer geschud en waterspatten. Zo’n vaart zal het toch niet lopen denken wij, tot we vertrekken. De boot schiet vooruit en raast over de golven, wat een kracht ! We worden wel degelijk fameus van links naar rechts gesmeten en ik hou me goed vast aan de armleuning van mijn stoel. Regelmatig komen we bovenop een hoge golf terecht waarna de boot met een smak naar beneden valt, we krijgen er zelfs kriebels van in onze buiken, het lijkt wel kermis.

Na een vaart van 2u komen we toe aan de lagune, adembenemend mooi. Je ziet heel duidelijk waar de golven breken en op die plek verandert de kleur van het water van donkerblauw naar prachtig azuurblauw. Op de plaatsen waar het koraalrif zit zie je de kleur van het water alweer veranderen waardoor er heel wat schakeringen van blauw te zien zijn. Het kleine eiland is heel groen en is omgeven door een wit zandstrand, dit is het paradijs op aarde.

Omdat er zoveel volk aan boord is worden er 2 groepen gemaakt, wij zijn de eersten die met een gids een wandeling op het eiland zullen maken. Eerst krijgen we nog morningtea, thee of koffie met koekjes. Daarna worden we in een glass bottom boat naar het eiland gevaren. Zoals de naam het al doet vermoeden heeft de boot een glazen bodem zodat je al het leven onder je kan volgen. Prachtige koraal, vele visjes en ook zeeschildpadden zien we onder onze voeten passeren.

Alle bomen en planten op het eiland zijn ooit overgebracht als zaadjes door de vogels die erop landden. Er is geen aarde, de ondergrond van het eiland bestaat enkel en alleen uit koraal. Uiteraard, in de loop der jaren worden daaraan andere materialen toegevoegd zoals de schors van omvallende bomen, bladeren en takjes maar toch is het heel bijzonder hoe er zoveel groen kan groeien op dit soort van bodem.

Bij onze terugkomst van de wandeling is het al bijna middag en moeten we gaan aanschuiven aan het buffet. We smullen heerlijk van de sla, koude pasta, kip, broodjes en fruit. Om dat allemaal te laten verteren maken we een tocht met de semi submersible, een soort van duikboot waarbij je anderhalve meter onder water zit. Het is een leuke rit, maar nogal troebel doordat de boot constant moet manoeuvreren om het koraal niet te raken en moet proberen stil te blijven liggen. De visjes zwemmen vlak naast de ramen en lijken heel nieuwsgierig, de zeeschildpadden laten zich deze keer jammer genoeg niet zien.

Nu wordt het stilaan tijd om te gaan snorkelen, dat is waarom we naar hier afzakten. Voor alle veiligheid doe ik toch maar een t-shirt aan want ik wil niet varen zoals in Indonesië waar ik heel erg verbrand was na een paar uur dobberen.

Het water in de lagune ziet er heel verleidelijk uit maar het is ijskoud. Rond het ponton werd er een gebied afgebakend waarin we mogen snorkelen en daarin kunnen we de hele tijd langs het koraal blijven zwemmen. De kleuren zijn natuurlijk niet zo fel zoals ze in de brochures worden getoond, maar toch zijn ze mooi. Meestal varieert het koraal enkel van grijs tot lichtbruin, hier zien we ook blauw, paars, roze, geel, groen,… Ook de vormen zijn heel speciaal, de gewone bolvormige koralen maar ook bloemvormig en een hoop takjes, hier en daar zien we een anemoon met het welgekende clownvisje. We zwemmen heel het koraalrif af, althans tot waar we mogen komen, maar zien jammer genoeg geen al te spannende dieren zoals de schildpadden, roggen of mantas. Dave ziet weer wel een reuzevis maar ook deze keer mis ik hem. Na een tijdje krijgen we het toch echt te koud en besluiten we het voor bekeken te houden.

Niet veel later worden alle andere snorkelaars uit het water gefloten, het is alweer tijd om terug te keren. Eerst krijgen we nog afternoontea met koekjes waarna we de terugtocht inzetten. Hoewel het een lange dag was is hij veel te snel voorbij gevlogen. De vaart huiswaarts gaan veel rustiger, we glijden met de golven mee en het gaat zo zoetjes aan dat Dave ervan in slaap valt.

Terug in de haven betalen we voor een douche zodat we onze volgende nacht van wildkamperen proper en zoutvrij kunnen inzetten. We rijden nog een stuk verder, alweer in het donker foei, foei want we hadden ons voorgenomen niet na zonsondergang te rijden vanwege de kangoeroes, en parkeren ons langs de kant van de weg op een zandvlakte onder de bomen.

De volgende ochtend rijden we verder naar Wreck Rock, een heel mooi zandstrand in het Deepwater National Park. We zijn alweer zo vroeg op weg dat we de zonsopgang nog meemaken, die kleurt het zand van het strand mooi oranje. Omdat het nog iets te fris is op dit ochtendlijke uur gaan we eerst rustig ontbijten en ons bed opbreken.

Daarna maken we een goeie strandwandeling, hier kan je kilometers ver wandelen zonder dat je een einde ziet komen aan het strand. Bovendien zijn we er, op twee vissers na, volledig alleen en kunnen we genieten van alle rust. De emoes die hier zouden rondwandelen laten zich niet zien, ook wanneer we zelf de duinen inwandelen is er van hen geen spoor.

In de late voormiddag, wanneer we goed uitgewaaid zijn, rijden we alweer verder. We gaan rum proeven in Bundaberg !

We nemen er de Gold Pass waarbij we een rondleiding krijgen in de fabriek en het belangrijkste van al, we mogen 2 keer proeven achteraf. Een tof duo leidt onze groep rond in de verschillende delen van het fabriek. Vooraf moesten we allen waar ook maar een batterij kan inzitten achterlaten in lockers omdat dat van invloed kan zijn op het productieproces.

De vaten waarin de rum voor minstens 2 jaar in bewaard wordt zijn één van de grootste ter wereld, ze bevatten voor maar liefst 16 miljoen Australische dollar aan rum. Wetende dat ze zo’n 300 vaten hebben staan verklaart dat de aanwezigheid van een fameus elektrisch hekwerk rond het bedrijfsterrein.

Na afloop kunnen we van eender welke rum proeven. Daaronder ook de rum cola die al gemengd in een blikje zit, je kan de rum puur on the rocks proeven of in een mixer. Mmm, het smaakt zalig en het loopt nogal vlotjes naar binnen. Nu maar hopen dat Dave niet voor een zoveelste keer moet blazen, dan zou hij zeker positief blazen. Een vrouw zou maar één drankje kunnen verdragen en voor een man zijn twee ook net iets teveel en aangezien Dave de sterkte rum van 45° uitprobeerde zou hij ook zeker prijs gehad hebben.

We geraken de stad veilig uit en bereiken tegen zonsondergang een gratis restarea. Na een lange tijd kunnen we nog eens zalig uitslapen en buiten eten. Anders moeten we ons altijd verstoppen in onze camper en de lichten uit laten. Deze keer nemen we het ervan en zetten onze tafel en stoeltjes buiten, totdat de muggen ons komen opeten. We slapen lekker lang uit, tot 6u45 !! Ontbijten doen we opnieuw buiten en nadat we ons op ons gemak hebben klaargemaakt rijden we verder naar Hervey Bay. Onze belevenissen daar lees je in het volgende verslag.