In Newcastle bezoeken we een dierenreservaat, daarna rijden we door Hunter Valley naar Windsor waar we overnachten.

Newcastle stad rijden we gewoon door, het is een erg grote stad in vergelijk met wat we hier gewoon zijn. Het is nog te vroeg en te koud om aan het strand te gaan liggen dus rijden we 6km buiten de stad naar het Blackbutt Reserve. Hier zitten koala’s, wombats, emoes, kangoeroes en heel wat vogelsoorten. Aangezien het niet gemakkelijk is om deze dieren in het wild te zien gaan we op deze manier naar hen op zoek.

Daar aangekomen is het toch iets helemaal anders dan wat we verwacht hadden. We veronderstelden in een groot domein terecht te komen waar al deze dieren vrij rondlopen en je in die zin toch naar hen op zoek moest gaan. Blijkt dat ze allemaal vastzitten in een afgebakend stukje van het park dat dan ook nog eens klein uitvalt. Door een storm die vorig jaar in deze regio passeerde zijn veel van de verblijven verwoest en zitten vele dieren samen, blijkbaar is er geen geld om herstellingen uit te voeren. De toegang tot het reservaat is gratis, vandaar ook het tekort aan fondsen.

Tegen een kleine vergoeding krijg je een ontmoeting met een koala wat inhoudt dat je het dier mag aaien, een pootje krijgt, mag knuffelen… Deze manier van geld in het laatje brengen vinden we maar niets, ze beweren hier wilde dieren te houden maar zorgen wel voor dagelijks contact met mensen. We zijn rap rond met ons bezoek aan dit reservaat dat eigenlijk meer op een kleine zoo lijkt. De emoes en kangoeroes hebben een iets grotere leefomgeving, maar dan nog vinden we het maar niets voor die dieren.

De rest van de dag wordt sightseeing vanuit de auto, we rijden door Hunter Valley. Dit is dé wijnstreek van Australië en het is ongelofelijk hoeveel wijnmakers je hier vindt, de ene na de andere en overal kan je proeven. Aangezien drinken en rijden niet samengaan laten we dat laatste aan ons voorbij gaan. De planten in de wijngaarden zijn nog erg klein en overal hangen verdroogde druiventrossen aan, het is dus zeker geen oogsttijd.

Voor een uitzicht over de heuvelachtige omgeving rijden we naar de Bimbadeen lookout die niet erg speciaal is. Wel nemen we hier de gelegenheid om rustig te lunchen bovenop de bergtop.

Nu we deze regio binnengereden zijn bevinden we ons in de leefomgeving van de wombat, alweer een nieuw dier op ons lijstje. Jammer genoeg zullen we deze dikke knuffel niet in het wild kunnen zien, het is ook een nachtdier dat daarbovenop ook nog eens in een hol onder de grond slaapt overdag. Hoe groot is dus de kans om een wombat in levende lijve én in het wild te zien?

We vervolgen onze weg tussen de wijngaarden en rijden richting Windsor, onze eindhalte voor vandaag. Het wordt een bochtige bergrit waarbij we tussen 2 nationale parken rijden en dus zowel links als rechts niets dan bossen zien. Over de 160km doen we een goeie 2uur en bij onze aankomst in Windsor blijkt alles al gesloten, het is dan nog maar 17u. We lopen nog even door de straten op zoek naar een laundormat, maar ook die is al toe.

We hebben goed geslapen op een pikdonkere parking aan de rivier, goed uit het zicht van alle verkeer. Hoewel het gisterenavond nog niet koud was werden we tegen de ochtend wakker met ijskoude voeten. Al een aantal dagen is het nu ’s nachts heel erg koud en we zullen er een tweede slaapzak moeten bijnemen om het lekker warm te hebben. Die slaapzak gebruiken we als donsdeken, het zijn er geen twee per persoon hoor !

Vandaag wordt een dag van klusjes klaren, om 7u staan we al aan de laundromat om 2 machines was in te steken. Het duurt even voor dat allemaal gewassen en gedroogd is, dus wilden we er vroeg genoeg bij zijn.

Een aantal dagen geleden kregen we een steen in onze voorruit die een fameuze ster veroorzaakte net achter de ruitenwissers. Die ster was niet het ergste, maar de barst in de vorm van een halve cirkel baarde ons zorgen. De man van het wassalon zocht voor ons in zijn telefoongids naar een bedrijf dat dergelijke herstellingen uitvoert. Gelukkig moesten we daarvoor maar 20km verder rijden tot in Penrith, hij tekende voor ons een plannetje hoe we er moesten geraken.

Dave vreesde al dat de steenslag in de voorruit onherstelbaar zou zijn, zelfs de halve cirkel was intussen al verder aan het scheuren. Als dat waar is zou dit grapje ons wel eens veel geld kunnen kosten. Het is even zoeken naar de kleine hangar waar de hersteller gevestigd is, zijn bedrijfje is niet groter dan een garage.

De hersteller bevestigt Dave zijn stelling, de voorruit moet volledig vervangen worden. Er zit dus niets anders op, gezien de vrijstelling in ons contract zijn de kosten sowieso voor ons. We bellen eerst even met Apollo om goedkeurig te krijgen voor de vervanging. Daarna bellen we nog met een andere hersteller om prijzen te vergelijken en houden het uiteindelijk bij de garagist waar we op dat moment staan. Hij verlaagt zijn prijs naar de prijs die we via de erkende hersteller van Apollo zouden krijgen en dus doen we een goede zaak.

Het zal een aantal uren duren dus laten we ons naar het shoppingcenter van de stad brengen, het is te koud om buiten rond te lopen. Er waait een enorme koude wind vandaag die het niet aangenaam maakt om op wandel te gaan. Nadat we een keer of 10 door dezelfde gangen van het shoppingcenter gelopen zijn houden we het voor bekeken en gaan er ene drinken in de pub op de hoek van de garage. Een grote, toffe kroeg met enorm veel tv’s waarop overal iets anders te zien is. Één kant van de het café is ingericht voor de gokkers, allemaal gokautomaten en op de tv worden de paarden- en hondenrennen uitgezonden, aan de muur hangen alle uitslagen.

In de vroege namiddag, wanneer onze Joss volledig gesoigneerd is, rijden we verder richting de Blue Mountains. Via de Bells Line of Road rijden we de bergen in en het wordt aanzienlijk frisser, wel hebben we al prachtige uitzichten over de omgeving. Onderweg begint het te regenen en wat later krijgen we zelfs sneeuw ! In Lithgow stappen we uit en is het nog amper 7°, hier staan we op onze slippers en Dave in korte broek, brrr.

We gaan nog wat info verzamelen over deze regio in het infocenter, stoppen aan de supermarkt en parkeren ons op een heuvel met zicht over de stad. In dit donker gat blijven we vannacht staan, we halen 2 extra slaapzakken uit onze bank zodat we vannacht zeker geen kou lijden.

De weersvoorspelling voor morgen is 10°, die korte broek en slippers zullen we dus maar inruilen voor een warme jas, lange pijpen en wandelschoenen. Op twee dagen daalt de temperatuur van 26° naar een maximumtemperatuur van 10°, dat is toch even aanpassen hoor !