Dag 8 en 9 reizen we vanuit het natte Kandy naar Ella, op zoek naar beter weer.
Voor de lange treinreis die we vandaag voor de boeg hebben kochten we vooraf geen tickets. Vanuit Kandy nemen we om 8u20 de trein tot het station Peradeniya. Hier stappen we over op de trein die vanuit Colombo vertrokken is en om 9u ons station bereikt.
Dat er vrijwel geen zitplaatsen zouden zijn, daar hadden we ons op voorbereid. We gingen er vanuit dat na een paar haltes al wat mensen zouden afgestapt zijn en we zo uiteindelijk wel een plaats zouden kunnen bemachtigen.
Dat was verkeerd gedacht… gedurende de hele trip van meer dan 7u komen er geen zitjes vrij, tenzij je er misschien voor zou vechten.
Wij installeerden ons in de restauratiewagen aan een raam en zaten er gedurende de hele trip bovenop onze rugzakken. Eigenlijk zo oncomfortabel nog niet en zo konden we tenminste naar buiten kijken en van het landschap genieten, al rechtstaand in een treinwagon was dat het geval niet.
Of deze route nu altijd zo druk is weten we niet, misschien kwam het doordat het vandaag volle maan is en er dan niet gewerkt wordt waardoor de locals zelf ook massaal reizen.
De treinreis brengt ons door het bergachtige binnenland van Sri Lanka. Hoe hoger we klimmen, hoe kouder het wordt. Onderweg krijgen we nog serieus wat regen en wind en turen we naar buiten van achter een gesloten raam.
De rit tot Nanu Oya (de halte voor Nuwara Eliya) vonden we het mooist, een prachtige groene omgeving waarbij de trein tussen de theeplantages door rijdt. Hier stappen vele toeristen uit, maar wij hebben geen zin in regen en kou.
De temperatuur begint aardig te stijgen naar mate we Ella naderen. Aan het landschap onderweg is ook duidelijk te zien dat we de koude en de regen achter ons hebben gelaten. Hier is alles veel droger en dus ook minder groen, we zien hier en daar nog een riviertje maar geen watervallen meer zoals vanochtend.
In de late namiddag komt de trein aan in Ella. We laten ons gratis vervoeren door een man die op zoek is naar gasten voor een nieuwe guesthouse en nemen onze intrek in “The View” nadat we onderhandelen over de prijs. Deze guesthouse ligt een stuk uit het centrum en hogerop in de bergen. Het uitzicht is absoluut prachtig en de prijs doet ons besluiten om te blijven en de klim van en naar het dorp erbij te nemen. In de kamer naast ons nemen Joanna en Chris hun intrek, een Duits-Australisch koppel.
Het kleine dorpje Ella is enorm toeristisch en dat hadden we niet verwacht. Hoewel Kandy zo’n populaire bestemming is hebben we daar bijlage niet gezien wat we hier nu vinden.
In de ene kleine hoofdstraat die er is vinden we het ene restaurantje naast het andere en stuk voor stuk zijn ze op toeristen gefocust. Op zich straalt het een zekere charme en verwelkoming uit, aan de andere kant hebben wij niets liever dan de echte lokale tentjes. De prijzen voor zowel eten als drank liggen hier dan ook een stuk hoger dan elders in het land, al kan je het nog steeds niet duur noemen. Zelfs de enkele, iets meer lokale eethuisjes, hebben hun prijzen aan de toeristen aangepast.
Elektriciteit is een groot probleem in Ella, deze valt te pas en te onpas voor meerdere uren uit en dat vooral ’s avonds. Gelukkig hadden we voor onze terugtocht naar de guesthouse wat toch wel een serieuze klim in het donker betekende een zaklamp voorzien.
Onze eerste ochtend in het dorpje ontwaken we niet alleen bij een prachtig uitzicht over de bergen, maar ook bij een heerlijk warme temperatuur.
Ontbijten om 8u ’s morgens in de zon is geen optie meer, daarvoor is het al veel te warm.
Al is de omgeving hier nog zo mooi, we beperkten ons tot 1 volledige dag en deze brengen we al wandelend door. We volgen de asfaltweg vanuit het dorp die de bergen in gaat en waarbij we langsheen de theeplantages wandelen. Na lang zoeken en rondvragen vinden we de afslag die ons richting de “9 arches bridge” brengt. Een knappe brug waarover de trein rijdt, midden tussen de groene velden.
Voor de lunch onderweg kochten we ons heerlijke, pikante groentengebakjes en samosa’s. In de schaduw van de bomen, ergens in een kleine zijweggetje, zetten we ons neer met zicht op de brug.
De trein hoorden we in de verte al verschillende keren toeteren, maar daar lijkt het bij te blijven.
In plaats van verder het wandelpad te volgen wandelen we helemaal tot in Ella over het spoor. Langs weerszijden is net genoeg plaats om opzij te springen in het geval er toch een trein zou langskomen.
Dat gebeurt niet, al bleven we de rest van de wandeling toch op onze hoede voor eventueel aan- of achterkomend verkeer gezien er hier maar 1 spoor is voor de beide richtingen.
Na een heerlijke wandeldag genieten we nog wat van het uitzicht op het terras van de guesthouse.
Morgen trekken we alweer verder en dat doen we samen met Joanna en Chris. Zij stelden ons voor om opnieuw privévervoer te regelen richting Arugam Bay in plaats van een hele dag door te brengen op verschillende bussen.
