Eindelijk… naar de kust: Garden Route en nog twee extraatjes (Baviaanskloof en Robberg)
Zuid-Afrika is tot nu toe zweten geweest met temperaturen constant boven de 30 graden.
Alleen al daarom verlangden we er stilaan naar om richting de zee te rijden en een frisse duik te kunnen nemen, ware het niet dat de weersgoden daar anders over beslisten…
Na onze rit doorheen Addo Elephant National Park komen we in de late namiddag toe in Port Elizabeth, een grote en drukke stad die gelegen is aan de Indische Oceaan.
Het is niet voor de stad dat we gekomen zijn, maar voor de prachtige kustlijn. In Port Elizabeth kan je de weg volgen die langs de kust loopt en waar er regelmatig stopplaatsen voorzien zijn. Ruige rotsen en een azuurblauwe zee, het is op zo’n prachtige locatie dat we vannacht ook zullen slapen.
Die avond, de avond waar alles eerst nog zo mooi en zonnig was, slaat het weer volledig om.
Een stevige wind maakt het fris nadat de zon achter de bomen is verdwenen en zorgt ervoor dat we snel in onze tent kruipen.
De volgende ochtend rijden we opnieuw een stukje landinwaarts. In plaats van de Garden Route te volgen hebben we beslist om doorheen Baviaanskloof te rijden, achteraf bekeken een geweldige beslissing !
De landschappen, de bergen, de omgeving, de views, … Baviaanskloof is onwaarschijnlijk mooi.
De bergritten daarentegen, ik heb toch heel regelmatig met klamme handjes gezeten bij het zien van de afgrond vlak naast de auto.
Baviaanskloof is een wildreservaat en er moet een kleine inkomfee betaald worden. Ter plaatse regelen we eveneens onze overnachtingsplaats, deze bevindt zich in het reservaat en moet om die reden vooraf gereserveerd en betaald worden.
We overnachten ergens in het midden van de kloof, een plek die Rooihoek genoemd werd en dat vermoedelijk omwille van de rode rotsen er omheen.
Zoals we intussen wel gewend zijn, zijn we de enige kampeerders. Op deze plek, weg van alle geluid en verkeer, is het onwaarschijnlijk rustig. De enige geluiden zijn de dieren uit de omgeving en het water in een rivier die vlakbij stroomt.
Vanavond maken we ons eten voor de eerste keer klaar op de “braai”, typisch Zuid-Afrikaans om je eten klaar te maken op de bbq.
Wat een nacht, er stond een stevig windje maar wat ons echt klaarwakker maakte was het geluid van een of ander beest vlakbij. We hoorden het dichtbij de auto ritselen in het droge gras, het gromde, knorde, grommelde, blafte,… ik weet niet wat het juist was maar uit grote schrik durfde ik niet eens m’n kop uit de tent te steken.
Dag 2 in Baviaanskloof begint heel erg grijs en overtrokken. Gelukkig verandert dat naarmate onze trip doorheen de prachtige kloof vordert en zo krijgen we in de loop van de dag opnieuw een helderblauwe hemel te zien.
Zo komen we na Baviaanskloof terecht in Plettenberg Bay, wat ons betreft een gezellig dorpje gelegen op de Garden Route.
We informeren er naar een boottochtje om walvissen te spotten, maar hebben daar geen 65 euro per persoon voor over. Voordien hadden we al het geluk om in Nieuw-Zeeland en Argentinië de walvissen van dichtbij zien waardoor we het niet nodig vinden om er opnieuw zoveel geld tegenaan te smijten.
In plaats daarvan maken we een wandeling doorheen Robberg Nature Reserve dat gelegen is op een schiereilend vlakbij Plettenberg.
Was dat een schitterende keuze ! Wat een prachtige wandeling met ongelofelijke vergezichten over de blauwe oceaan.
Het is een wandeling van amper 9km, maar doordat we moesten klimmen over de rotsen en wandelen over smalle paden op een hoogte die niet heel bevorderlijk is voor mensen met hoogtevrees deden we er met de nodige tussenstops en rustpauzes toch een viertal uur over.
Tegen de middag sloeg het weer om en werd de blauwe lucht gevuld met dikke pakken van grijze wolken.
Dat zou zo’n beetje het voorteken voor de komende dagen worden, het was dan ook het weer dat ons weer wegjaagde van de kust.
Na Plettenberg Bay reden we verder langs de kust om te overnachten in Wildernis. Daar werden we bijna de hele nacht wakker gehouden door de vreselijke wind die onze tent deed schudden en flapperen. Het lawaai door de wind was zo lastig dat we er wakker van werden en zo bleef het ook ’s morgens nog verder duren.
Vanuit Wildernis reden we als laatste stop op de Garden Route nog naar Mosselbay. Of er daar sowieso iets te zien is, geen idee. Alleszins op een grijze, winderige en regenachtige zondag is dat zeker het geval niet ! We konden er niet eens een cafeetje vinden en zijn uiteindelijk door de gietende regen terug naar de auto gelopen.
De Garden Route, waarvan wij hoopten dat het een zonnige rit zou worden met veel gelegenheid om te zwemmen heeft ons vrij snel verjaagd. Later hoorden we dat er doorheen Kwazulu Natal, de provincie naast de Eastern Cape, een zware storm passeerde die serieus wat schade aanrichtte en zelfs dodelijke slachtoffers eiste.
