Een tussendoortje: zo nu en dan moeten er afstanden overbrugd worden en die zijn in Zuid-Afrika niet te onderschatten !

Onze 4x4 heeft gelukkig een tweede dieseltank. Wanneer beide tanken volledig gevuld zijn hebben we 140 liter diesel mee, de kans dat we vroeg of laat een keer zonder diesel zullen vallen is dus vrijwel onbestaande.

Het is weer even wennen om na Kruger terug op de gewone weg te rijden. De laatste drie dagen lag onze gemiddelde snelheid op ongeveer 20-25 km/u. De minimumsnelheid op de Zuid-Afrikaanse wegen is 60 km/u doorheen de bebouwde kom, 80 km/u eens je die voorbij bent en op de grotere wegen is het ofwel 100 ofwel 120 km/u.

Wetende dat Zuid-Afrika een land is met veel bergen en dus ook serieuze klimmen, afdalingen en bochten is die maximumsnelheid vaak erg hoog.

Onze 4x4, door Dave vaker en vaker “slappe jan” genoemd, haalt die maximumsnelheid meestal niet en al zeker niet wanneer we bergop moeten rijden.

De voorrangsregels die gelden in dit land zijn ook best bijzonder te noemen. Wat bij ons een kruispunt met voorrang van rechts genoemd wordt geldt hier als zijnde: ter hoogte van zo’n kruispunt heeft iedereen een stopbord en stopstreep. Iedereen stopt ook effectief want kom je niet volledig tot stilstand, dan wordt je beboet per wiel dat over de stopstreep kwam alvorens je volledig stil stond. Wie heeft dan de voorrang om als eerste terug te vertrekken? Dat is diegene die als eerste aan de stopstreep kwam. Sta je dus als tweede in rij en de auto van voor jou was eerst, dan rijdt die als eerste verder. Vervolgens rij je zelf tot de stopstreep, stopt ook effectief, en pas dan rij je verder wanneer het jou beurt is (als eerste).

Niet eenvoudig, je moet dus goed in de gaten houden wie eerst was in geval van een druk kruispunt.

De snelwegen rondom grotere steden zijn vaak te vergelijken als diegene in België en vaak zelfs beter en groter met meer rijvakken. De snelwegen doorheen de rest van het land zijn vaak slechts voorzien van 1 rijvak met regelmatig een extra strook die erbij komt om te kunnen inhalen. De rijvakken in beide richtingen zijn niet van elkaar gescheiden door een middenberm en in het begin doet het raar aan om tegenliggers te zien afkomen tegen 120 km/u.

Komt daar nog een keer bij dat de Zuid-Afrikanen zelf een alternatief op inhalen bedacht hebben. De pechstrook wordt vaak als rijstrook gebruikt wanneer een sneller voertuig wil inhalen. Het eerste, tragere voertuig gaat dan opzij tot de pechstrook en laat de snellere auto inhalen. Dat hoffelijke gebaar van opzij gaan wordt dan bedankt door de inhalende auto door de vier pinkers even aan te steken.

Klinkt op zich misschien allemaal niet zo bijzonder, maar in dit land zie je langs de kant van de baan en dus ook de snelwegen heel regelmatig voetgangers.

Deze mensen wonen dan meestal in buitenwijken die langs die rijweg liggen en zijn dus op weg naar huis of wachten op een lift.

Opmerkelijk is dat dit enkel gedaan wordt door de zwarten, zij wonen vaak in barakken naast de kant van drukke wegen en zijn afhankelijk van een busje dat passeert of een medemens (vermoedelijk ook altijd een zwarte) die hen wil meenemen.

Dit om aan te geven dat het enorm gevaarlijk kan zijn om opzij te gaan richting de pechstrook voor een auto die je wil laten passeren. Als er op dat moment een voetganger opduikt, dan kan je geen weg meer uit.

Oppassen is dan ook absoluut de boodschap, zeker wanneer er in twee richtingen tegelijkertijd op dergelijke manier wordt ingehaald en dat zonder middenberm.

Nu even terug naar het tussendoortje. Na Kruger slapen we in Nelspruit, best een gezellige camping waar we blijkbaar de op 1 na enige toeristen zijn. Bizar, zo’n toeristische regio en ook hier weer amper volk.

De volgende dag rijden we richting Lesotho, een land dat in Zuid-Afrika gelegen is. De weg er naartoe gaat voor een groot stuk over onverharde weg. Ook in Kruger reden we meestal over de gravelwegen, maar de snelheid die we nu willen aanhouden ligt toch net iets hoger. Omdat het serieus hotsen en botsen is besluiten we toch maar onze bandendruk wat te verlagen, dit rijdt een pak aangenamer en zo lopen we hopelijk ook minder kans op een lekke band.